Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 163
157
lijer til greina með fullu afli. í stað þess tvenns, er
vjer áður höfðum fj7rir augum, er vjer virtum
breytingar frumvarpsins á því sem er fyrir oss,
spyrjum vjer nú að þessu einu. Er endurskoðunar-
frumvarp það, er samþykkt var af neðri deild 1891
svo ábótavant, eða er það svo óheppilega orðað í
hinu innra fyrirkomulagi, að það sje gjörlegt að
breyta því enn á ný af þeirri ástæðu?
Vjer sjáum þá fyrst, að þær greinar frumvarps-
ins, sem eru samhljóða sarnxlconav ákvœðum í grund-
vallarlögum Dana eða öðrum nýrri stjórnskipunar-
lögum í Norðurálfunni, muni hættulaust geta álitizt
■svo úr garði gjörðar, að vjer, sem eigum enn undir
högg að sækja með fyrstu grundvallarskilyrði fyrir
þvi, að vjer megum að eins að nokkru leyti heita
pólitiskt óháð þjóð, gætum vel unað við þau ákvæði
■að minnsta kosti rjett á meðan vjer værum að fá
innlenda stjórn í vorum sjerstöku málum, enda er
sambandið milli grundvallarskipunar hins danska
ríkis og stjórnarlaga fyrir ísland, sem eru formlega
bygg'ð á þeim grundvelli, sem vjer liöfum tekið oss,
þannig vaxið, að vjer í all-flestu ekki höfum annað
betra að gjöra, en að þýða á íslenzku tilsvarandi
■ákvæði í dönsku lögunum. Það munu og flestir, sem
hugsa þetta mál til hlítar, verða á því, að það sje
fremur vafasamt vinarbragð að leiða þá, sem opin-
berlega taka þátt í málinu, til þess að tefja tímann
og hepta för vora á þessari leið með uppástungum
um breytingar á breytingar ofau í slíkum atriðum
endurskoðunarinnar, meðan hitt, sem eitt varðar oss
mestu, enn er ófengið. En því miður hefur pólitisk
vanliugsun leitt menn utan þings og innan, til þess
að evða tíma og kröptum einnig á þessu svæði í
að bisa við að fága og flúra negluna, meðan skipið
■er ósmíðað, og er slfkt grátlega skringileg sjón.