Spegillinn - 18.06.1943, Blaðsíða 6

SPEGILLINN XVIII. 12.
HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUII<IIIIIUIIIIIII|||Illll||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||t|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||l||||||||||||||||||IU Vllllllllllllllllllf
Birtír Dagur ekki
heldur langhunda i
Jónasar frá Hriflu?
Sú írctt hefur borizt afí
noröan. að blaðstjórn
I)ags hafi ákveðið að birta
ekki greinar cftir íormann
F ramsóknarflokksins.
Sé frétt þessi sönn —
sem blaðið hefur ástajðu
til að ætla að sé — má
segja að íarið sé að fjúka
í flest skjól formanns
Framsóknarfloliksins.
Um ritmennsku sína við
Dag. segir Jónas í hirðis-
bréfi sínu:
„Aðstandendur Dags
hafa óskað eftir að ég yrði
um stund sjálfboðaliði þar
og ætla ég að taka þvi
boði“- £ J
Svona eiga menn að vera
(Frá fanatískum aðdáanda).
I stúkunum trúi ég að starfað sé,
stendur þar uppi hann Ludvig C.
Látandi sínum lýð í té,
leiftrandi fögur spakmæle.
Hann talar um ást og tryggðabönd,
teygir lopann um efnin vönd.
Sveiflandi glæstum hjör í hönd
hleypur um andans veiðilönd.
Á höfðinu ber hann helgibaug,
hjartað er réttnefnd dyggðalaug.
Af hreinskilni sérhver titrar taug.
— Tæpast hann fyrrum pela saug.
Treystir hann blessað bræðralag.
Brosir þó stundum sér í hag.
En bæði um nótt og nýtan dag
neyðir á flótta hvimleitt jag.
Sá hefði kunnað klerkamál,
klökkur að græða hrellda sál,
hrekja á burtu hverfult tál,
hisminu varpa á feikna bál.
Af áhuga títt hann uppbelgist,
í andlegan mjöð er sálin þyrst.
En ólgandi starfs- og orku-lyst
aldrei getur hann Ludvig misst.
★
Ef þjóðin ætti þúsund slíka
þegna bara honum líka.
Þá væri auðvelt þarft að gera.
Þannig ættu menn að vera.
St.
Bílstöðvar.
Hreyfill, félag bifreiðastjóra, vill koma því í kring, að ein
stöð sé látin anna öllum bæjarakstri, í stað þeirra níu, sem
nú gera það. Tillagan kann að hafa til síns ágætis nokkuð, en
nýja stöðin verður þá að minnsta kosti að hafa nógu marga
síma, en ekki margar línur á sama númeri. Vér reyndum
fyrir nokkru, í samfleyttan hálftíma, að ná í Vörubílastöðina
Þrótt, og getum vottað, samkvæmt ferskri reynslu, að það
er afskaplega sáldrepandi að hringja alltaf í sama númerið,
í stað þess að geta alltaf skift um. Hinsvegar munu margir
fagna þessari sameiningu, einkum þeir, sem ekki vita, hverj-
ar stöðvarnar selja sprútt og hverjar ekki.
Músík.
Undanfarið hafa gestir Jóhannesar á Borginni orðið að
þreyta fótaspark sitt eftir niðursuðumúsík, en til þess liggja
þær ástæður, að Jóhannes hafði ráðið þangað fjóra spilara,
en spilarafélagið reiknaði út, samkvæmt endaskatti þeim, er
Borgin leggur á veitingar sínar, að þeir yrðu að vera sex.
Gerðist Jóhannes bóndi þá reiður og réði til sín graffifóninn.
Allur almenningur mun hafa samúð með Jóhannesi í þessari
viðleitni hans til að losa almenning við þriðjung hrellingar-
arinnar, og þó myndi hylli hans verða enn meiri, ef hann
fengi sér graffifón, sem ekki þarf að æfa sig á morgnana.
Þessar morgunæfingar hafa hvað eftir annað valdið reikn-
ingsskekkjum við heildsalaborðið.
102