Alþýðublaðið - 19.12.1922, Page 2

2
Jffjar ljððabæksr.
jakob Thorareassa:
Kyljur
Kristm. Gcðmtsadss:
R ókkursóKg var.
jóh. Ö'n Jónssoa:
Burknar.
Áí skáldum þetsum er Jakob
Thorareaien sí eini, seca er áður
kMsaur. Ekki sýnir þe*si Kýja bók
lasas aeiaar nýjar bsíðar á skáld
gáíu ksns, Msður getar varia var
ist því, að fiansst hann vera eias
og aO stirðna ( vksu formi isugs
ana og frasasetBiagsr. Þegar boa>
uas iætur bezt, er i icvæðum haas
Ikuidakraffur og aii cnikili fruas :i
leikur, en vfða ópjýðir kvæðin
feáiígert tilder og ósmekkvísi í
orðavaíi og líkkgum. Sesa dæmi
vií ég nefaa eina vísu tír kvæði
þvf, er „Meytöfraí" heitir:
*Hvað vekur þér yndi sem
, ósnortna mærin,
óveidda hindia f fýsaanna dal.
Á skaparans rryndum er skiftandi
biærinn,
ea sfcærast sú tiadrar og brjóst-
gleður hal *
Líkingin i 2. vísuorði finst mér
ósmekkleg og þá ekki sfður o/ðið
„brjóstgleður " Manni getnr orðlð
ógiaít fyúr bijósti af að heyra það.
Rfmaakend er og í sama kvæði
tinan:
»Við meyaa er ei aáttóran
diseonda spör,“
Loks veið ég að jáia, *ð sið
ferðileg gremja höf hífir iitii áhrií
tit ssaafæringar mfau harðsnóna
isjatta. Mér finst stundum höf,
vera að eita fiðríidi með sieggju
reidda um öxí. En sleggja er nú
eisn sinni ekki hentugt vopa á
Sðríidi.
En víða tekst höf betur en þetta
Sem dæmi góðkvæða hans má
nefna t d, þ&ð hvæði, er heitir
„Seiani kona.* Þar er síðasta vísan
‘vvona:
„Hann dtýgir sffeit samanbnrð
og sár nú mnninn Íyrsí,
hve æskufrítt og yndisiegt
4 >" -*■' * » » « ‘ •«»»'»
Odýrustu og beztu olíurnar eru:
II vítasunna. JMEjölaaii*.
Gasolía.
IJoMS5Íja, BP. No. 1 á tunnum og dunkum.
Biðjið ætíð nm olfn á stáltnnnnm, sem er iirein-
mtt afimest og rýrnar ekki xlð geymslnnn.
Landsverzlnnin.
Konur!
Reynið að baka úr
Smáía smj örlíkinu
íslenzka
og sannfæri§t um gæðin. — Skakan lítur þannig út£
var alt, sem burt er mist.
En lút xú gæfa' og Iftilsigid,
sem ieiddi ’ann nú við bönd,
— sú helll var að eins h*uitsins
fyigd
um hébgránuðjönd."
Eitt kvæðið, „Þorgils, skarði
bannfærður" er aiveg eins og
það væri eftir Grfm Thotnsen
Fyrirmyndin er góð, og höf. sær
henni vel. Sfðustu Ifnurnar eru
svona:
„Hóftt þá mjög til mannvirðinga
mætur goðinn Skagfirðinga. “ —
Það er alt annsr hreimur f Rökk-
uriöngvnm en f Kyljam. Kvæði
Kristmanns eru þýð sem vorblær.
ine, heit sem æskuástir. Alt er
þsr figað og prýtt. Sem dæroi
vil ég nefna „Álf&borgir“, kvæðiö
um „Svarteyg sy*tur“, ef tii vifl
failegaita og innilegasta kvæðið f
bókinsni, og „öræfia.“ Sumataðar
kennir fjariægan óm frá eldri
skáldum, en íurðúiftið er þó um
það. Annarsstaðar er hinn sæti
Suttungs mjöður helzt til mikið
þyntur, og ber höf, að gjslda
varhuga við þvf. Annars hygg
ég hann vera efniiegan, ef hana.
eær að þroskast.
„Burknar* eru stór bók, og er
þar ýmislegt lagiegt f, en betri
hefði hún verið belmingi minni.
Aftast era ýmsar þýðingar úr