Stúdentablaðið - 07.02.1959, Blaðsíða 4

lega lýst því yfir, að hann telji
æskilegt, að kennaraskólapróf
jafngildi stúdentsprófi. Semín-
arista vill hann gera jafnréttháa
stúdentum við innritun í Há-
skóla Islands, en stúdentar verða
eftir sem áður að sitja árlangt
í Kennaraskóla íslands til að
mega lcenna krökkum. Löngun
ráðherrans til þess að kitla hé-
gómagirni semínarista á tylli-
dögum í tylliræðum, er ef til
vill skiljanleg, en sæmra hefði
verið að gera það án þess að
vega að stúdentum og menntun
þeirra.
Þessi yfirlýsing ráðherrans er
annars í algeru samræmi við
embættisrekstur hans í skyld-
um málum. Hann lét sig t. d.
ekki muna um það fyrir nokkru
að veita flokksbróður sínum á
Isafirði, er stundað hafði skipa-
smíði um nokkurt skeið, meist-
araréttindi í húsasímiðum.
Auk þess Iiefur þessi ráð-
herranefna beitt valdi sínu á
óviðurkvæmilegan liátt í öðru
máli, er hann gaf út ráðherra-
úrskurð um að manni einum,
sem verið liafði kokkur á fiski-
skipum um tíma, skyldi leyft
að ganga undir hið opinbera
matsveina- og framreiðslu-
mannapróf, án iðnskólamennt-
unar, þrátt fyrir eindregin mót-
mæli stéttarfélags þess, er í hlut
átti. Nokkru síðar gerðisl það,
sem einsdæmi má heita: Gylfi
breytti ákvörðun sinni (þó sbr.
umsóknina um forstjórastöð-
una) og ómerkti fyrri úrskurð
sinn með nýju ráðhen-abréfi,
þar sem hann veitti fyrrnefnd-
um manni umgetin réttindi án
prófs, án iðnskólamenntunar og
gegn vilja stéttarfélagsins. Mun
Gylfi liafa hræðzt, að flokks-
bróðir lians félli á prófinu.
Hversu lengi þarf þjóðin að
bíða þess, að Gylfi breyti sam-
vinnuskólaprófi Birgis Thorl^-
cius ráðuneytisstjóra í stúderds-
próf ?
Menntamálaráðherra tekur
völdin af háskólaráði.
Eins og flestum mun kunn-
ugt, var sá siður upp tekinn að
frumkvæði doktors Gunnlaugs
Þórðarsonar á gamlárskvöld
1911, að stúdentar héldu ára-
mótafagnað í anddyri liáskól-
ans. Var það bæði, að anddyrið
þótti hentugt fyrir þann fagn-
að, og hitt, að stúdentum þótti
gott að eiga vísan ókeypis sama-
stað til skemmtanahalds á því
kvöldi, en illt að láta veitinga-
húsaeigendur úti í bæ raka
saman of fjár á kostnað stú-
denta. Síðast en ekki sízt var
þessi áramótafagnaður ein hin
öruggasta tekjulind stúdenta-
ráðs, og sú langmikilvægasta.
Þess nægir að geta, að síðast,
þegar áramótafagnaður var
haldinn í anddyrinu, árið 1947,
nam ágóði stúdentaráðs um 22
þúsundum króna.Nú væri óhætt
að tvö- til þrefakla þessa upp-
hæð.
Af ástæðum, sem vandlega
eru raktar í 2. tbl. Stúdentablaðs
1958, var hætt að halda nýjárs-
fagnað í anddyrinu. Kom þar
helzt til rógsiðja þeirra kump-
ána, Hannesar á horninu og
Guðmundar Sveinssonar, nú-
verandi Samvinnuskólastjóra.
Hér skulu ekki taldar rök-
semdir stúdenta fyrir því að
fá að halda hátíð þessa í and-
dyrinu. Því máli hafa verið gerð
rækileg skil í fyrrnefndri grein,
og vísast um það til hennar.
I haust samþykkti háskólaráð
mótatkvæðalaust, að haldinn
skyldi fagnaður á nýjársnótt í
anddyri háskólans og á vegum
stúdentaráðs. Sjálfsögð skilyrði
skyldu hins vegar sett um gesta-
fjölda, öryggisráðstafanir o. s.
frv. Háskólaráð liafði vitanlega
fulla heimild til þess lögumsam-
kvæmt að veita slíkt leyfi.
Stúdentar allir fögnuðu þess-
ari ákvörðun, og þá ekki sízt
stúdentaráð, sem barizt hefur í
bökkum fjárhagslega um árabil,
svo að stórlega hefur hindrað
alla starfsemi þess, en ríkisvald-
ið jafnan neitað um aukið fram-
lag til þess.
Það er að vísu óumdeilanlegt,
að Háskóli Islands, sem stofn-
un, heyrir undir menntamála-
ráðuneytið, en háskólaráð ræð-
ur algerlega yfir sínum húsum.
Allir lagaprófessorarnir eru á
einu máli um, að um leyfi fyrir
fagnaði þessum, þyrfti ekki að
sækja til menntamálaráðuneyt-
isins. Eigi að síður taldi rektor
rétt, að leitað yrði álits inennta-
málaráðherra um það atriði,
hvort nokkurt ákvæði væri í
lögum eða reglugerðum, sem
hindraði framgang þessa máls.
Skrifaði stúdentaráð því
menntamálaráðherra bréf þess
efnis, og óskaði viðtals við ráð-
herrann, ef hann sæi nokltra
annmarka á erindi þess.
Loks kom að því, að stúdent-
ar þurftu ekki að bíða eftir svari
ráðherrans. Hann svaraði sam-
dægurs og sendi svarið heim til
formanns stúdentaráðs. Þar
sagði, aðráðuneytið sæi fyrir sitt
leyti ekkert við það að atlmga,
að áramótafagnaður stúdenta
færi fram í anddyri háskólans,
en vekti jafnframt athygli á því,
sem kallað var „bréf Björns
Ölafssonar þáverandi mennta-
málaráðherra“(M), en þar mun