Stúdentablaðið - 07.02.1959, Page 7

hver nemanda að lialda ræöu
á latínu fyrir minni rektors. í
þetta skipti valdist til þess pilt-
ur einn, sem kom viða við og
minntist ýmissa manna. Er þá
kallað framan úr salnum og
spurt, hvaða menn hann eigi
við. „Nomina sunt otiosa,“ svar-
aði pilturinn. Þá kímdi Bjarni
frá Vogi og sagði: „Hann átti
nú að segja odiosa.“ Bjarni
kenndi latínu og þýzku við skól-
ann og var einstaklega góður
kennari. Hann brýndi oft fyrir
okkur að liugsa rétt og vilja
vel. Einnig sagði hann, að við
skyldum varast iurare in verba
magistri (sverja við orð kenn-
arans). Þessa nótt hrann Glas-
gow. Er mér minnisstætt, hve
fólk þyrptist út af dansleikn-
um til að horfa á brunann.
Skeytti lítt um, þótt það væri
í dansklæðum. Margir skóla-
pilta gengu rösklega fram i að
bjarga því, sem bjargað varð.
— Enda horfði nú kvenfólkið
á, hætir Sigurður við.
— Svo tókstu stúdentspróf
utanskóla?
— Já, það var 1907. Við luk-
um tólf prófi, en upprunalega
vorum við nítján í árganginum.
En á prófinu upp úr 4. bekk
höfðu sex fallið, en þrettán stóð-
ust. Svo það er engin ný bóla,
að menn falli á prófi. Flestir
féllu á stærðfræði. Sigurður
Thoi'oddsen kenndi stæx'ðfræði
þá, í fyrsta skipti, og var afar-
strangur, en þvi liöfðu nemend-
ur ekki átt að venjast. Skoðaði
hann t. d. allar logai'itmatöflur,
sem menn höfðu með sér i próf-
in, en það hafði aldrei vei'ið gert
fyi'r. Var svo prófmönnum i-að-
að í tvær stofur, eftir því, hvern-
ig menn voru álitnir að sér í
stærðfi-æði. Var þetta gert til
að fyi'ii'byggja svindl. Betri hóp-
urinn kornst allur upp, en hinn
féll allur utan einn.
Eftir stúdentsprófin var svo
reynt að gei'a sér glaðan dag
eftir föngum. Við fengurn okk-
ur létt vin og gengunx suður
í Beneventum og skemmtum
okkur þar. Nokkrum áratug-
um siðar ætlaði ég að í'ifja upp
gamlar endurminningar og gekk
suður í Öskulilið, en Benevenl-
um fann ég ekki. Þar var húið
að umturna öllu.
— Svo hefurðu gengið í
prestaskólann?
— Ekki fyrr en að ári liðnu.
Ég tók mér frí næsta vetur og
sá mig svolítið um i heiminum.
En haustið 1908 fór ég í pi-esta-
skólann. Hann var uppi á lofti
í húsinu þar sem nú er Hai'ald-
aihúð, en þar liafði áður verið
ihúð Trampe gi'eifa.
— Hverjir voru kennarar
þar?
— Kennarar voru þrír, og
fylgdi liver sinni stefnu í trú-
málum. Sr. Eiríkur Bi'iern fylgdi
gömlu guðfræðinni, Haraldur
Nielsson spíritismanum og Jón
Iielgason síðar hiskup, nýju
guðfræðinni, svo ekki er furða
þótt við værum kannski ekki
allir mjög sterkir í trúnni, segir
sr. Sigurður. En allt voru þetta
ágætismenn. Eiríkur Briem
kenndi okkur forspjallsvísindi,
en venjulega eyddi hann mest-
um hluta tímans til að i'æða
við okkur utan efnisins.
— Hve margir voru í þínum
ái'gangi ?
— Við vorum þrír, sem út-
skrifuðumst vorið 1911. Auk
mín voru það sr. Magnús Jóns-
son, síðar prófessor, og sr. Jak-
ob Lárusson i Ilolti, en þeir eru
háðir látnir. Þá var reyndar hú-
STlJDENTABLAÐ
Útgefandi:
Stúdentaráð Háskóla íslands.
Ritnefnd:
Styrmir Gunnarsson stud.
jur., ritstjóri.
Þór Magnússon, stud. mag.
Geir Magnússon, stud. oecon.
Auglýsingastjóri:
Kristján Jónsson, stud. phil.
Teiknari:
Bolli Þór Gíslason,stud.theol.
Félagsprentsmiðjan h.f.
ið að stofna liáskólann, en sarnt
var ákveðið að útskrifa okkur
frá prestaskóla, en ekki liáskóla.
Við voi-uni því síðasti ái’gang-
ui'inn, sem lauk prófi fx'á pi’esta-
skóla, og ég var sá síðasti, sem
gekk upp til prófs þar við græna
boi-ðið, sem Matthías kvað um:
Nú ei’u þeir níu
i nauðungarstiu.
Guðsgóða oi'ðið
við græna borðið
þylja þeir og fá
þetta tvo og þrjá.
Ná, ná, ná.
Að svo mæltu kveðjum við
sr. Sigurð Noi'land, sem nú, 50
árum eftir stúdentspi'óf, hefur
setzt i háskóla — í fyrsta skipti.
Þ.
Frá ritnefnd:
Þess skal getið, að Haraldur
Henrysson, stud. jur., hefur starf-
að í ritnefnd blaðsins, í stað Geirs
Magnússonar.