Stúdentablaðið - 01.02.1968, Blaðsíða 4
4 STÚDENTABLAÐ
Kvikmyndir
ársins 1967
SKMFL
Allt útlit er fyrir, aö Bent
Larsen nái iangt i baráttunni um
liennameiataiauLiUnn að þeaau
ainni. Hann áetur náö mjög góo-
um árangri aö unóanförnu. I
aumar aigraöi liann meö ynrburð-
um á 20 manna aáákmóU á Kubu.
Hann vann 11 akákir, geröi 8
jaíntefli og tapaöi engri. Samt
voru parna m. a. 10 atormeiatar-
ar auk bana. I þeaaum pætti akul-
um viö ajá hvernig hann tór með
aterkaata akákmann Póiverja,
Bednaraki aö natni, en hann
lenU i 7—8 sæU, sem er hans bezU
árangur tii peasa.
Hvitt: Bent Barsen (Danmörkuj
Svart: Beönarski (Póilandi;
Sikileyjar-vörn.
1. e4 .... Barsen ieikur einnig
oft Rf3 eöa g3.
1.......c5.
2. Rf3 d6.
3. Bbót.... Algengara er 3. d4
en Barsen velur fáUöari leið.
— í>aö er eftirtektarvert hve
Barsen kemur oft með nýjar
hugmyndir í afbrigöum, sem
byrjendabækur mæia ekki
meö.
3 .....Bd7.
4. aJt.... Beikur Rússans Gúrg-
enídses, en Barsen beitU pess-
um leik m. a. gegn Friðriki
01. i SkoUandi í sumar.
4 .....Rf6.
5. d3 e6 Betra var að leika Rc6
og síöan g6 eins og Friðrik
geröi í áðurnefndri skák.
6. O—O Be7.
7. e5 dxe5.
8. Rxe5 a6 ( f) I>essi leikur veik-
ir peðastöðu svarts. Eðlilegra
var O—O.
9. Bxd7t Rbxd7.
10. Rxd7 Dxd7.
11. Rd2 0—0.
12. Rc4 Rd5.
13. a5.... Ókostir a6 leiksins
koma nú greinilega í ljós.
Svartur getur ekki hreyft
peð sína á drottningarvæng
og á pess vegna erfitt um vik.
13......Hf—e8.
14. Hfl Bf8.
15. Bd2 Ha—48.
16. He4 Dc7.
17. Df3 e51 Svartur á fárra kosta
völ, en pessi leikur leiöir
beint til taps.
18. De2 f6.
19. f4 Be7.
20. Hel.... Ekki 20. fxe5 vegna
f5.
20.......g6.
21. Df3 exf4.
22. Rb6.... Nú hverfur svarti
riddarinn af borðinu, en hann
er sterkasti varnarmaöur
svarts.
22........Rxb6.
23. axb6 Dd7.
24. Dxf4 f5.
25. BcSH.... Falleg hróksfórn,
sem gerir þegar út um skák-
ina.
25......fxe4 Ef 25.... Bf8, pá 26.
Hxe8 27. Dc4t og vinnur.
26. De5 Bf8.
27. Dh8t Kf7.
28. Hflt Df5. Þessi leikur lengir
skáklna um nokkra leiki, en
Framh. á bls. 3.
Af kvikmyndum síðasta.árs var
ekki auðvelt að sjá, að þær væru
vinsælasta og almennasta list-
grein samtímans. Mest var gert
af því að sýna vondar kvikmynd-
ir og barnalegar. Af 229 kvik-
myndum, sem frumsýndar voru í
Reykjavík og Hafnarfirði, eru 8,
sem mega teljast i hæsta klassa.
Þetta talar skýru máli um
frammistöðu kvikmyndahúsanna.
Áherzla virðist lögð á að sýna
rusl, sem engum manni getur
orðið nokkur andleg fylli eða
gagn að. Hundleiðinlegar enskar
„gamanmyndir“, ýmiss konar
dýramyndir, þessar ódrepanlegu
„westerns" sem eru raunar allar
sama kvikmyndin, svo og
ófreskjumyndir. Hvað frammi-
stöðu einstakra kvikmyndahúsa
snertir er tímabærast að ræða um
Háskólabíó. Af þeim aragrúa
kvikmynda, sem þar voru frum-
sýndar, (40 talsins, næsta kvik-
myndahús með 32), voru ekki
nema 4-5 þess virði að sjá þær.
Má telja það sérstaka kunnáttu
við kvikmyndaval. Ekki þar með
sagt, að verið sé að gera meiri
kröfur til Háskólabíós en annarra
kvikmyndahúsa. En mættum við
þó biðja um, að það sé ekki verra.
Undanfarnar vikur hefur rofað til
í menningarmusterinu og það er
ágætt!
„Allar þessar konur" (1963)
eftir Ingmar Bergman. Þetta er
gamanmynd, alveg ótrúlega fynd-
in og fjailar um tónlistargagn-
rýnanda nokkurn, Cornelíus. Húm-
orinn er rótarlegur og á sér djúp-
ar illgjarnar rætur. Bergman
gerir myndina greinilega með
þeim ásetningi að ná sér niðri á
gagnrýnendum sínum. Hann er
maður ákaflega viðkvæmur fyrir
neikvæðu umtali, og sú er raunin,
að eigi hefur alltaf verið Ijúft
með honum og gagnrýnendunum.
Bergman er umdeildur listamað-
ur. Er myndin var sýnd á kvik-
myndahátíðinni í Feneyjum tryllti
háðið marga svo, að þeir ruku út.
Þannig fór víðast hvar. Gagnrýn-
endum skaut mjög í tvö horn í
áliti þeirra á myndinni. En hvað,
sem því líður var hún Bergman
nauðsynleg afslöppun eftir þrl-
leikinn og styrkur fyrir næstu
mynd „Persóna".
Átta og hálfur (Stjörnubíó)
fjallar um kvikmyndaleikstjóra
(þ.e.a.s. Fellini, að nokkru leyti),
um raunir hans í starfi og einka-
lífi. Hann er umkringdur fjár-
gráðugum framleiðendum og kon-
um, sem hann fellur fyrir (auð-
vitað!). Hann efast um getu
sjálfs sín sem listamanns, flýr á
náðir endurminninganna, rifjar
upp atburði úr bernsku fær
drauma og sýnir. — Myndin er
fyndin á köflum (atriðið í kvenna-
búrinu). 1 heild má segja, að þetta
sé ein af beztu myndum Fellinis,
en að vísu flóknari en fyrri
myndir hans.
Dagbók herbergisþernu (1964)
eftir Louis Bunuel. Hann er vel
kunnur hér á landi, m.a. fyrir
„Viridiana". Þar sem erfitt er að
gera grein fyrir „Dagbók" í stuttu
máli, mun ég segja frá nýjustu
mynd B., sem hlaut Grand Prix
í Feneyjum á síðasta ári. „Feg-
urð dagsins" fjallar um Séverine,
konu ungs skurðlæknis, sem hún
elskar af öllu hjarta. Hún á allt,
sem hugurinn girnist, auð, völd
og er göfugrar stéttar. Samt er
hún ekki hamingjusöm. Og hún
fer að vinna á hóruhúsi á dag-
inn án vitundar manns síns, sem
hún elskar meira og meira.
Vegna þess að hún vinnur aðeins
dagvinnu, fær hún nafnið „Belle
de Jour“. Auðvitað lýkur leiknum
með því, að hinir tveir heimar
1 byrjun marz s.l. skilaði. ég
grein, sem nefndist „Frá Mírni",
í hendur eins ritnefndarmanns 1.
des. blaðs 1967. Formönnum fé-
laga í skólanum er ætlað að rita
í blað þetta frásögn af starfsemi
síns félags undanfarandi starfsár.
Var grein mín af því tagi, harðla
ómerkileg og að mestu í hefð-
bundnum annálsstíl. Segir ekkert
af grein þessari fyrr en 1. des.
blað kemur út. Sennilega hef ég
verið einn af fáum, sem greinina
lásu, og vakti hún óskipta athygli
mína. Við samanburð afrits míns
af greininni og greinarinnar eins
og hún var prentuð, kom I Ijós, að
henni hafði verið breytt, að mér
forspurðum. 1 grein minni segir
m.a.: „Starfsemi Mlmis hefur
verið misjafnlega fjörug þessi
hennar rekast á að lokum, eyðing-
in verður alger. En eftirleiknum
er ólokið, og hvað þar gerist, veit
sennilega enginn nema Bunuel.
Bunuel: „Fegurð dagsins er klám-
mynd . . . með því á ég við skír-
lífiserótisma".
Náðarstungan (1965) eftir
Francesco. Rosi, ítölsk-spænsk.
Náðarstungan (II Momento della
Verita) kynnir okkur Miguelin,
segir frá því, hvernig hann, ör-
Framh. á bls. 6.
tuttugu ár. Frá 1953-1959 var
starfsemin mjög dauf, en síðan
um 1960 mjög blómleg, og þakka
það sumir Vöku“. Þetta sögulega
yfirlit um starfsemi Mímis er í
framhaldi af frásögn um hátíðar-
höld vegna tuttugu ára afmælis
félagsins. Kom sú frásögn öll til
skila i 1. des. blaði nema hvað
sjálfstæðu aðalsetningunni, ,,og
þakka það sumir Vöku“, hafði
verið sleppt (þriðji dálkur efst á
bls. 23).
Niðurlagi málsgreinar um rann-
sóknaræfingar (efst í fjórða
dálki) hafði verið breytt. Segir
þar frá rannsóknaræfingu þar
sem magister Arnheiður Sigurð-
ardóttir flutti erindi og annarri
þar sem próf. Jón Helgason flutti
erindi. Frá minni hendi var niður-
SÝKNIR
Nútímaljóð handa skólum
Erlendur Jónsson tók saman
Ríkisútgáfa námsbóka
Reykjavík 1967
Rikisútgáfu námsbóka var
upphaflega ætlað það hlutverk að
veita ungmennum sem og öllu
námsfólki andlegan forbeina. En
af miklum vanefnum hefur sá
beini verið veittur. Einkum hefur
orðið misbrestur á útgáfu þeirra
bóka sem ætlaðar hafa verið
skólafólki til lestrar í íslenzkum
bókmenntum. Ég minnist t.a.m.
Lestrarbókar handa unglingum
I-IV í samantekt þeirra Árna
Þórðarsonar, Bjarna Vilhjálms-
sonar og Gunnars Guðmundssonar
og Skólaljóða sem Kristján J.
Gunnarsson hefur valið. 1 lestrar-
bókunum var samankomið margt
hið bezta úr islenzkum bókmennt-
um frá fyrstu tíð. En í vali verk-
anna var ekki mótuð nein stefna;
þar ægir saman óskyldustu þátt-
um; þar er ekki gerð grein fyrir,
hvort þetta úrval eigi að sýna
ákveðin bókmenntaleg einkenni
Höfundur 8/z - Fellini
lagið þannig: „Þegar menn hafa
þagað lengi undir þurrum, vís-
indalegum erindum, verða þeir
venjulega þyrstir og málgefnir.
Svo var einnig nú.“ 1 1. des. blaði
er síðasta setningin hins vegar:
„Svo var einnig í það skiptið".
Þessi breyting virtist stafa af þvl,
að orðið ,,nú“ (sem vísaði til um-
rædds starfsárs) hefur sært mál-
tilfinningu einhvers og sá breytt
setningunni þannig, að fyrrgreind
ummæli í greininni virðast ein-
göngu eiga við rannsóknaræfing-
una með Jóni Helgasyni, sem er
rangt og villahdi.
Loks hefur setningunni, sem
hefst við þriðju greinaskil I fjórða
dálki, vérið breytt; átti að vera:
„Félagið Mímir hóf áð gefa út
Framh. á bls. 6.
Þorsteinn Blöndal skrifar hér um kvikmyndir ársins 1967
RITSKOÐUN
á biaöinn 1. des.