Stúdentablaðið - 27.11.1969, Blaðsíða 15

STÚDENTABLAÐ
15
Fjármálaráðherra hefur lýst því yfir, að óþarfi væri að styrkja þá
stúdenta fjárhagslega, sem vanræktu námið og lykju því aldrei.
Slíkt væri sóun á fjármunum.
Stúdentablað er ráðherranum alveg sammála, — en málið er
ekki alveg svona einfalt. Veigamesti þáttur þess, að stúdentar
Ijúka ekki námi, eftir landspróf og erfitt menntaskólanám, er
einmitt fjárskortur. Þetta er þjóðfélaginu óbætanlegur skaði, og
ekki þyrfti háar fjárhæðir til þess að koma lánamálunum í við-
unandi horf. Það væri tvímælalaust ein bezta fjárfesting þjóð-
félagsins.
framfærslukostnaður þeirra, sem stunda nám hér hcima
og lögin ná til, álitinn sem hér segir við aðalúthlutun 1969:
Karlmaður í foreldrahúsuni ..... kr. 108 þús.
Karlmaður annars staðar......... — 130 þús.
Kvenmaður í foreldrahúsum ...... — 101 þús.
Kvenmaður annars staðar......... — 123 þús.
Námskostnaður erlendis er háður löndum og dvalar-
stað innan einstakra landa. Þær tölur eru frá 147 þús. fyrir
konur í Rússlandi og utan Parísar í Frakklandi, upp í 293
þús. fvrir karla í Bandaríkjunum. Algengastur er náms-
kostnaður á bilinu 190—210 þús.
Námskostnaður hér heima liækkar um 25 þús. kr. við
hvert barn, sem námsmaður hefur á framfæri hjá sér, en
um 15 þús. kr. við hvert meðlagsskylt barn. Ef hjón eru
bæði í námi og uppfylla sett skilyrði um námslán, hækkar
námskostnaður þeirra hvors um sig um 12.500 kr. á hvert
barn.
II. Telcjur námsmanns. Átt er við allar tekjur, styrki og
hlunnindi, er námsmaður hlýtur. Ef umsækjandi er í
hjónabandi og sæki maki ekki um lán, skal einungis taka
tekjur umsækjanda til greina. Sæki bæði hjóna um lán,
skal þeim hvoru um sig reiknaðar 14 samanlagðar tekjur
beggja. — Vinnutekjur umsækjanda eru ekki reiknaðar
að fullu til frádráttar námskostnaði. Frá tekjum um-
sækjenda, sem hafa kr. 70 þús. eða meira í tekjur, skal
draga ákveðinn hundraðshluta fyrir sköttum og opinber-
um gjöldum. Hafi umsækjandi barn/börn á eigin fram-
færi skal draga ákveðinn hundraðshluta frá tekjum hans.
Frá tekjum barnlausra umsækjenda og umsækjenda, sem
eiga meðlagsskyld börn á annarra framfæri, skal draga
ákveðinn hundraðshluta til jöfnunar við þá, sem hafa börn
á eigin framfæri. — Þá er gert ráð fyrir því, að hver
einstaklingur eigi að geta haft ákveðnar lágmarkstekjur
á sumri, og eru honum reiknaðar þær, en þó því aðeins,
að hann hafi engar tekjur haft eða ekki náð að afla þess-
Stúdentar reyna að bjarga sér fjárhagslega með einhverju móti.
Þeir taka víxla, óhagkvæm skyndilán, því að lánsupphæðin frá
lánasjóðnum hrekkur ekki til að brúa umframfjárþörfina. En
sumir eiga engan að til þess að skrifa uþp á víxlana og hafa
engin tækifæri til þess að auka tekjurnar. Þá eru önnur ráð til.
Þannig getur einhleyþur kvenmaður með eitt barn og býr í
leiguhúsnæði, stundar nám við HÍ og er á þriðja ári — reynt að
„giftast einhverjum, sem á 51 þúsund krónur afgangs.11