Stúdentablaðið - 05.06.1974, Blaðsíða 2
HÁSKÓLARÁÐ
ÁTELUR
STÚDENTÁBLAÐIÐ
ÍSLENSKIR FULLTRUAR A
IUS-ÞING
að kröfu Jandvættanna
ii
A/
Þann 26. majrs síðasdiðinn
sendu landvættirnir Þór Vil-
hjálmsson, Jónatan Þórmunds-
son, Þorsteinn Sæmundsson og
Ragnar Ingimarsson háskóla-
rektor bréf: „Við undirritaðir
kennarar við Háskóla íslands
leyfum okkur, herra háskóla-
rektor, að fara þess á leit við
yður, að þér Ieggið fyrir há-
skólaráð hið allra fyrsta nafn-
lausa grein í Stúdentablaðinu
1. tbl. 50. árg. (25- janúar
1974), en aðalfyrirsögn hennar
er: „Nú á að safna undir-
skxiftum". Greinin fylgir. Er
það krafa okkar, að þáverandi
ábyrgðarmaður blaðsins, Rún-
ar Ármann Arthursson, sæti á-
minningu skv. 24. gr. háskóla-
laga, nr. 84/1970. Virðingar-
fyllst", o.s.frv.
Á háskólaráðsfundi 2. maí
var þetta erindi afgreitt með
eftirfarandi ályktun:
„Með vísun til framkominn-
ar kröfu gerir háskólaráð svo-
fellda ályktun:
Háskólaráð átelur þau stór-
yrði, sem höfð eru um nokkra
starfsmenn Háskóla íslands x
umgetinni grein í Stúdenta-
blaðinu og væntir þess, að
framvegis sneiði stúdentar hjá
slíkum Stóryrðum f gagnrýni,
sem þeir beina að einstökum
þegnum skólans".
VIRÐING
HÁSKÓLABORGARA
Engan þarf að undra þótt
menn á borð við þá landvætti
geri slíka kröfu, né heldur að
þeir vísi til þeirra lagagreinar
sem kveður á um „hegðun sem
ósamboðin er virðingu háskóla-
borgara". Akademískur remb-
ingur, sem telur háskólaborg-
ara æðri venjulegu fólki, er
nefnilega í fullu samræmi við
undirlægjuhátt gagnvart her-
Aðra vikuna í maí var hald-
ið í Búdapest þing Alþjóða-
sambands stúdenta. Hérlendis
frá fóru þrír fulltrúar, Jón
Sigurjónsson, í stjórn Stúdenta-
ráðs, Ólafur Karvel Pálsson og
Sigurmar Albertsson, báðir í
stjórn SÍNE.
Á þinginu var staðfest aðild
u.þ.b. tíu stúdentasamtaka að
IUS, þar á meðal aukaaðild
ástralska sambandsins. Franska
sambandið gerðist fullgildur
aðili að IUS á þessu þingi.
Hins vegar hafa norsku,
dönsku og þýsku samböndin
ákveðið að láta ekki verða að
aðild, a.m.k. ekki að sinni.
Á þinginu var rætt um lýð-
ræðisskipan í menntamálum og
fleiri mennta- og menningar-
mál. En alþjóðleg barátta
setti ríkan svip á þingið, svo
sem umræður um Indó-Kína,
miðausturlönd og Chile, en há-
tíðlegasti atburður þingsins var
þegar ekkja Salvadors Allende
ávarpaði þingheim, sem svar-
aði með fjöldasöng. Á þinginu
var ákveðið að efna tjj. alþjóð-
legra stuðningsaðgerða við al-
þýðu Chile vikuna 4.-11. sept-
ember næstkomandi.
Aðildarumsókn Stúdentaráðs
liggur nú fyrir framjjjvæmda-
nefnd IUS ásamt drögum að
samningi.
íslenzku fulltrúarnir töldu
sig margt hafa lært, bæði af
þingsetu og persónulegum við-
ræðum við einstaka fulltrúa. Er
væntanleg skýrsla frá þeim
innan skamms. gg
stytk,, og .fjármupum. þanda,-
rískra heimsvaldasinna.. Þeir
menn sem hafa tekið að sér
hlutverk rakkans gagnvart of-
beldinu hafa peninga, völd og
menntun að æðstu gildum, og
sú menntun felst aðallega í
ytri siðfágun. Eða skyldu
stjörnuglópurinn og félagar
hans telja þá hegðun ósam-
boðna háskólaborgara sem hin-
Punktar og skorir í
Heimspekideild
Það stigakerfi sem ríkir i
Heimspekideild hefur verið
stúdentum mikill þyrnir í aug-
um, vegnaþess hve þunglama-
legt og ósveigjanlegt það er.
Forráðamenn deildarinnar hafa
hins vegar ekki viljað heyra
á það minnst að breyta þar
nokkru um.
Nú hefur hins vegar, með
stuðningi frjálslyndari kenn-
ara, tekist að fá því fram-
gengt að stefna að því að
taka upp punktakerfi og skipta
deildinni í skorir, á svipaðan
hátt og tíðkast í Verkfræði- og
raunvísindadeild. Skyldu menn
vona að það taki ekki margra
ára japl og jaml og fuður að
koma jafn sjálfsagðri breytingu
í kring.
ir menntuðu ráðamenn Banda-
ríkjanna hafa orðið uppvísir að
í Víetnam og Votergeit?
Hitt vekur meiri furðu, að
háskólaráð skuli láta svo mjög
að vilja þessara manna. Hvers
vegna gat það ekki vísað mál-
inu frá á þeim grundvelli að
það hefði ekkert yfir Stúdenta-
blaðinu að segja? Hvers vegna
gat það ekki Iátið sér nægja
að beina til blaðsins vinsam-
legum tilmælum um hófsemi í
orðavali, eins og Sigurjón
Björnsson lagði til? Hvers
vegna á að taka sérstakt tillit
til þegna háskólans í skrifum
Stúdentablaðsins? Maður hefði
þó ædað að þegnar skólans
læsu blaðið alla jafna og gætu
því frekar borið hönd fyrir
höfuð sér en Jón Jónsson
verkamaður, sem Stúdentablað-
ið getur lýst sóðalegan, illa
gefinn og ennþá ver innrætt-
an, án þess að hann frétti
nokkurn tíma af því.
Stúdentablaðið hefur ekki í
hyggju hér eftir fremur en
hingað til að virða hið tvöfalda
siðgæði. Ritstjóri.
ÁMINNTUR ÁMINNIR
Rúnar Ármann ritar rektor bréf
: , Reykjavík, 2:7. maí 1974.
Til: Rektors Háskója íslands.
IMJér hefur borist bréf yöar dags. 15. þ.m., þar sem þér
skýrið mér frá ályktun háskólaráðsfundar 2. maí s.l., sem
samþykkt var vegna , framkominnar kröfu þeirra Þórs
Vilhjálmssonar, Jónatans Þórmundssonar, Þorsteins Sæ-
mundssonar bg Ragnars Ingimarssonar, um að veita mér
áminningu samkvæmt háskólalögum, vegna greinar í
Stúdentablaðinu.
Ég harma fyrir mitt leyti, að háskólaráð skuli eigi
hafa vísað frá sér kröfu fjórmenninganna, um vítur á
mig sem fyrrv. ábyrgðarmann Stbl., vegna þess að ég
fæ ekki séð, að ég hafi aðhafst neitt það, í starfi mínu
sem ritstjórii, sem talist geti brot á almennu velsæmi eða
■varða.ð við 24. gr. háskólalaga nr. 84/1970. Krafa fjór-
menninganna er að mínu áliti, fram komin af pólitískum
ástæðum fyrst og fremst, og mér finnst ekki, að háskóla-
ráð eigi að þjóna þeim mönnum, sem tæki til að hirta
andstæðinga þeirra. Þau orð sem háskólaráð kallar stór-
yrði, voru að mínu áliti, allt of væg.
Menn sem skipuleggja hreyfingu meðal landa sinna, um
að óska eftir áframhaldandi hersetu erlends stórveldis á
íslandi, geta að minu mati ekki kallað sig Islendinga.
Það er illa komið I\já Jb'jóö, sérft haldið hefur menningar-
legrí reísn sinni gegnúrn aldir, þrátt fyrir erlenda áþján
og blóðtöku alþýðu, þegar nær helmingur atkvæðisbærra
þegna hennar staðfestir með eigin undirskrift, vilja sinn
til að fela forsjá sína stórveldi, sem hefur að höfuðmark-
miði arðrán manns á manni, og framfylgir því með hern-
aðarkúgun og blóðsúthellingum víða um lönd.
Ef eitthvað má að grein minni finna, þá er það helst
að hún var ekki nógu stórorð. Sá glæpur sem framinn er
gagnvart íslensku þjóðinni, í nafni „varins lands“, verður
aldrei nægilega útmálaður í krafti orða: Orð, eins og þjóð-
níðingur eða landráðamaður falla dauð niður á pappír-
inn, hjá þeirri smán sem upphafsmenn slílcra aðgerða
hafa gert sjálfstæðum vilja íslensku þjóðarinnar, og þeim
stofnunum sem hún stendur fyrir, þ. á m. Háskóla Islands.
Tilmæli þau, sem fram koma í ályktun háskólaráðs 2.
maí s.l., fela það í sér, að „þegnum Háskólans" verði sýnd
sérstök tillitssemi í orðavali, þegar stúdentar gagnrýna
athafnir þeirra. Ég harma það, að tilmæli sem þessi skuli
hafa komið fram, hjá háskólaráði og þann vott tvöfalds
siðgæðis sem í boðskap þeirra felst. Ég vona að hvorki
ég eða mxn kynslóð eigi eftir, að fela hugsjónir sínar bak
við slíkt siðgæði.
Ég vil fara fram á það við yður herra háskólarektor, að
þér kynnið háskólaráði þetta bréf mitt hið allra fyrsta.
V irðingarf y llst:
Rúnar Ármann Arthursson,
fyrrv. ritstj. & ábm. Stbl.
Afrit sent ritstjóra Stúdentablaðsins
Gesti Guðmundssyni.
2 — STÚDENTABLAÐIÐ