Stúdentablaðið - 05.06.1974, Blaðsíða 12

VERKALÝÐSVALD
GEGN AUÐVALDIOG
ATKVÆÐAVALDI
í TILEFNI ALÞINGISKOSNINGA
Alþingi er Jcki þungamiðja
hins pólitíska valds. Það skul-
um við strax gera okkur ljóst.
Valdið hríslast um allt þjóðfé-
lagið frá upptökum sínum í
framleiðslu hinna efnalegu verð-
mæta. Vald atvinnurekendanna á
vinnustöðum og í markaðskerf-
inu grundvallar pólitískt og hug-
myndalegt forræði þeirra. Þetta
sáum við skýrt í nýafstöðnum
sveitastjórnarkosningum, þegar
höfuðflokkur atvinnurekenda,
Sjálfstæðisflokkurinn, vann stór-
felldan kosningasigur, þrátt fyr-
ir lítt glæsilega frammistöðu i
stjórnun sveitarfélaga eða stjórn
og stjórnarandstöðu á þinginu.
Sigur íhaldsins hefur leitt til
hræðslukenndra taugaviðbragða
andstöðuflokka þess, og þau við-
horf eiga eflaust eftir að setja
ríkan svip á alþingiskosning-
arnar. Menn verða til dæmis
óspart varaðir við að kjósa hin
„óábyrgu" framboð Fylkingar-
innar og KSML, þar sem menn'
styrki aðeins íhaldið með slíku '
athæfi. '.Adcí
Þeir sósíalistar (kommúnistar)
sem að baki þessum tveim fram-
’boðum s’tandá', háfaTrWgiinhVé¥j:r'
ir stutt Alþýðubandalagið hingað
,til, sem „róttækasta" valkostinn.
Aðrir hafa jafnvel starfað inn-
an annarra „vinstri" flokka, í
þeirri trú aS sigur sósíalismans
á íslandi gæti því aðeins orðið
að veruleika að þessir flokkar
„yrðu sósíalískir". Alþýðubanda-
lagið (og aðrir „vinstri" flokk-
ar að einhverju marki) hefur
einbeitt sér að uppbyggingu ís-
lenskra atvinnuvega og lýst því
yfir að von okkar um sigur
sósíalismans hér á landi yrði að
éngu ef atvinnuvegirnir færðust
í eigu útlendinga. Sósíalistar
hafa undantekningarlítið fallist
á þessi rök.
En við getum ekki endalaust
verið að búa í haginn fyrir hina
sósíalísku baráttu. Einhvern
tíma verður hún að hefjast fyr-
ir alvöru.
Alræði borgarastéttarinnar
verður ekki mætt með því að
berjast með hennar vopnum.
Borgaralegt mál- og prentfrelsi
kemur að litlum notum meðan
borgararnir ráða yfir fjármagn-
inu og hafa tök á allri skoðana-
myndun (samanber það að
kennsla í grunnskólum á að mið-
ast við „kristilegt siðgæði").
Auðvaldinu, sem byggir völd
sín á alræði í framleiðslunni,
verður heldur ekki mætt með
því valdi sem byggist á at-
/ kvæðamagni fyrst og fremst.
Auðvaldinu verður aðeins mætt
af , því valdi, sem haggur að^
sjálfum grundvelli þess, yfirráð- |
um yfir atvinnutækjunum. Það :
vald er aðeins eitt„ verkalýðs-
rr tyrtTitxrrr. prof\M rwosrnir J *
vald.
í þessum kosnimjum þer Fylk-^
ingin fram kröfu sína um fag-
lega og pólitíska endurreisn
verkalýðshreyfingarinnar. Það
merkir að verkalýðsbaráttan
breytist úr því að vera samn-
ingagerð örfárra leiðtoga um
kaup og kjör og síðan betl sörnu
manna um atkvæði verkalýðsins
í kosningum „til að tryggja
r
Byltingin
bla
Ó, þvrBláa' bylting
hvenær kemur þú?
Sem eltir malbikið grænt
um allan bæinn minn
daginn út og inn
vorlangan
sumarlangan
sleifarlangan
Allan út og inn
Byltingin mín blá
frá sundonum grá
að Klambrakjarvalskrá
Hvenær kemur þú-------
dæinn fyrir kosningar
Býsleifur minn?
apríl 1974
hf
hagsmuni verkalýðsins gagnvart
ríkisvaldinu". Yfirráð verka-
lýðsins yfir atvinnutækjum og
framleiðsluafurðum verður að
gera að viðmiðun verkalýðshreyf-
ingarinnar. Jafnframt verður
hún að gera sér Ijóst að ríkis-
vald borgiaralegs þjóðfélags getur
aðeins þjónað skapara sínum,
borgarastéttinni.
Að halda því fram að ríkis-
valdi þess þjóðfélags sem við
búum við sé hægt að beita til
hagsbóta fyrir verkalýðinn í bar-
áttu hans við auðvaldið, það er
eins og að segja að hamarinn
eigi að hoppa af sjálfu sér úr
hendi smiðsins og berja hann í
höfuðið. Þátttaka verkalýðsins í
skrípaleik borgaralegs þingræð-
is hlýtur að miðast að öðru
leytinu við að afhjúpa það, að
hinu leytinu við að verja þá á-
fangasigra sem stéttabaráttan
hefur fært alþýðunni.
Engin stéttabarátta hefst né
er háð til úrslita í þingsölum.
Það gerir Fylkingin sér Ijóst.
Hvert atkvæði á hana er krafa
um að það grundvallarsjónarmið
verði virt. Það er krafa um það
að barátta verkalýðsins á öllum
sviðum miðist við að umskapa
þjóðfélagið í heild.
Ekki verður fjallað um fram-
boð Fylkingarinnar án þess að
minnast á Kommúnistasamtökin.
Þau setja alræði öreiganna og
skipulagningu verkalýðsstéttar-
innar á oddinn, og má það virð-
ingarvert teljast. Hins vegar má
benda þeim á það, að hin rétt-
mætustu slagorð geta orðið að
innihaldslausum klisjum, sé
þeim beitt of oft, í hvaða sam-
henigi sem er. Jafnframt skyldu
KMSLarar gæta þess betur að
gera fræðikenninguna að leið-
sögn í starfi en ekki kreddu.
Við sem aðhyllumst sömu
grundvallarviðhorf og Fylkingin
og höfum staðið með henni í
baráttu hennar fyrir endurreisn
verkalýðshreyfingarinnar, ætnim
að láta allt tal um „eyðilegg-
ingu atkvæða" sem vind um
eyrun þjóta. Hvert atkvæði á
Fylkinguna er ákveðin pólitísk
krafa, hvort sem það leiðir til
þingsæta eða ekki, og því fieiri
sem slík atkvæði verða, þeim
mun betri jarðvegur er fyrir þá
baráttu sem í vændum er: Að
berjast fyrir verkalýðsvaldi gegn
auðvaldi, en ekki fyrir atkvæða-
valdi þingræðisstjórnmálamanina.
Gestur Guömundsson.
1. maí barálTudagur
Framhald af 16. síðu.
Þ.á.m. einn ræðumannanna,
Sverri Kristjánsson.
Verðandi, félag róttækra stúd-
enta, var aðili að RVEI. Stúd-
entaráð fagnaði andófi hennar
gegn „hátíðahöldum" og „minn-
ingarathöfnum" 1. maí. Þá seg-
ir í Ályktun SHÍ:
„Sérstaklega tekur Stúdenta-
ráð undir vígorð Rauðrar
verkalýðseiningar gegn heims-
valdastefnu og gegn auðvaldi.
Við styðjum baráttu RVEI fyrir
því að gera stéttarfélögin að bar-
áttutækjum og fyrir lífvænleg-
um launum fyrir 40 stunda
vinnuviku. Við lýsum yfir sam-
stöðu okkar í baráttunni fyrir
jafnrétti kynja til starfs og
launa og gegn veru okkar í
NATO og hersetu á íslandi."
„Á fyrsta maí 1974 styður
Stúdentaráð Rauða verkaiýðs-
einingu og þau verkalýðsfélög
sem berjast fyrir svipuðum hug-
sjónum.
Stúdentaráð skorar á stúd-
enta að sýna samstöðu sína í
verki með því að fjölmenna 1.
maí undir merkjum verkalýðs-
valds gegn auðvaldi".
Rauður framvörður
1. maí ráku Kommúnistasamtök-
in, marxistarnir-lenínistarnir,
lestina. Meðan fjöldi í hinum
göngunum skipti þúsundum, tók
sennilega um hundrað manns
þátt í göngu KSML, en sá hóp-
ur bar af hvað snerti samstill-
ingu og raddstyrk. Hljómuðu
vígorð þeirra um allan miðbæ-
inn: „ASÍ-forystan — stéttsvik-
arasvín" o.s.frv. Komu þeir nið-
ur í bæ að afloknum útifund-
um hinna aðilanna', Ög' fengiu
mikið fjölmenni á fund sinn,
a.m.k. til að byrja með.
Hvað er að gerast í
verklýðshreyfingunni?
Meðan þrjár göngur gerðu
sósíalismann að vígorði sínu 1.
maí, sat meirihluti fulltrúaráðs-
ins heima. En þær raddir hafa
borist að mjög sé nú eldað
grátt silfur innan verkalýðs-
hreyfingarinnar og það samstarf
sem þar hefur ríkt sé nú að
renna sitt skeið á enda. Þegar
Björn Jónsson sagði af sér ráð-
herraembætti og kvaðst mundu
taka við stöðu forseta ASÍ, vildu
ýmsir skilja það á þann veg,
að hann uni ekki lengur sam-
starfinu við Alþýðubandalags-
menn í verkalýðshreyfingunni.
Og þykkjuþungur í garð sömu
manna var Guðmundur Garð-
arsson, helsti „verkalýðsforingi"
Sjálfstæðismanna í sjónvarpi 1.
maí. Á meðan efiist róttækasti
armur verkalýðshreyfingarinnar
og hefur uppi orð um að bjóða
fram í verkalýðsfélögunum gegn
„stéttasamvinnupáfunum", hvort
sem þeir tilheyri íhaldi, krötum
eða Bandalaginu.
Athyglisvert er ásfáiící' nörc5-
lenskrar verkalýðshreyfingar. —
Helstu félög þar hafáJ'Veitt"fc>r-
ystu ASÍ andstöðu,' einkum í
málefncu® lífeyrissjóðanna. Hin
róttæka éorysta Alþýðusambands
Norðulhmds beið þó nokkurn
hnekki, þegar forseti þess, Jón
Ásgeirsson, fél-1 í stjórnarkosn-
ingu í félagi sínu, Einingu, fyrir
sameinuðu áhlaupi allra flokka
annarra en Alþýðubandalagsins.
Er á öðrum stað hér í blaðinu
birt viðtal við tvo menn í for-
ystuhópi róttæka armsins í Ein-
ingu, þá Helga Guðmundsson
og Braga SnædaJ. Er því þar
við að bæta að sá hópur gekkst
fyrir sérstakri „baráttugöngu"
1. maí, sem var öllu fjölmennari
en ganga sú sem Einingar-
stjórnin nýja hafði forystu um.
Eru nú ýmsar blikur á lofti
í verkalýðshreyfingunni og e.t.v.
má segja að lokið sé skiptingu
hennar í áhrifasvæði einstaikra
stjómmálaflokka, þeirri skipt-
ingu sem endurspeglast hefur í
því að stjórnir hafa verið sjálf-
kjörnar og lognmolla ríkt í
starfi og baráttu hreyfingarinn-
ar. — GG
Laus staða
DÓSENTSSTAÐA í sálnia- og messusöngfræöi og tónflutningi
við guðfræðideild Háskóla íslands cr laus til umsóknar.
Staða þessi er hlutaslaða og fer um veiting hennar og tilhög-
un samkvæmt ákvæðum 2. gr. laga nr. 67/1972, um brcyting
á lögum nr. 84/1970, um Háskóla íslands.
Laim samkvæmt gildandi rcglum iim launakjör dóscnta i hlutá-
stiiðum, í samræmi við kcnnslumagn.
Umsóknum um stöðu þessa, ásamt rækilegri skýrslu um vís-
indastörf, ritsmíðar og rannsóknir svo og um námsferil og
störf, skal komið til mennlamálaráðuneylisins, Hverfisgötu 6,
Reykjavík, fyrir 21. júní n.k.
Menntamálaráðuneytið,
21. mai 1974.
12
STUDENTA3LAÐIÐ
1