Stúdentablaðið

Ukioqatigiit

Stúdentablaðið - 17.10.1974, Qupperneq 6

Stúdentablaðið - 17.10.1974, Qupperneq 6
Veröa nd i þá ttu r Ábyrgðarmaður: Eíríkur Brynjólfsson Fundaáætlun Verðandi, sem sagt var frá í síðasta blaði, er enn ekki fuHfrágengin, en verð- ur auglýst um leið og svo verð- ur. AÐ FALSA SÖGUNA Hann var með eindæmum sá skortur á ímyndunarafli sem kom fram í þjóðhátíðarhöldum sumarsins. Umgjörð hátíðar- haldanna, sem Matthías og Indriði höfðu haft 6 ár til að smíða, var ófrumleg eftirlíking fyrri þjóðhátíða, en synd væri að segja að þær hátíðir hafi einkennst af frjórri hugsun. Sá boðskapur sem landsfeður fluttu lýðnum var ekki annað en upptugga á þeirri lyga-ís- landssögu, sem Jón Aðils og Jónas frá Hriflu suðu á sínum tíma upp úr draumsýnum róm- antíiskra skálda. Það var engu líkara en að landsfeðurnir væru steinblindir á það endurmat á arfleifð íslendinga, sem þó hefur farið fram að hluta til. Ólafur Jóhannesson hafði ekki annað að færa þjóð sinni en endurtekningu á gömlum frös- um um „frjálsræðishetjur“ þær sem Island numu. Það þarf annað tveggja, vænan skammt af mannfyrirlitn i ngu eða ríf- 'ÞÁTTUR GÉSTS RITSTJÓRA Þess ber að geta, sem vel er gért. Þess' vegna er sérstök á- stæða að fagna þeim sinnaskipt- um ritstjórans, et hann tók aft- ur að bir-ta efni frá, hverjum sem er. Má vera, að honum hafi skilist, að það er í hæsta máta vafasamt fyrir ri-tstjóra í hans sporum að ætla sér að hafa gæðaeftirlit með málflutningi andstæðinga sinna. Hiutleysi er nú einu sinni ekki til og jafn- vel kynni að læðast að mönnum sá grunur að annarlegt sjónar- mið ráði, þegar allt efni er tal- ið mikilvægara á síðum Stúd- entablaðsins en skoðanir Vöku- manna. Líklega hefur Gestur fallið sem snöggvast fyrir einni áleicnusm frei-stingu sem mið- stjórnarskipulag býður upp á, nefnilega að bæla niður gagn- rýni ef hægt er að fjarstýra sannleikanum eftir megni. Von- andi tekst Gesti betur að vara sig eftir byltioguna, þegar han-n þarf að skipuleggja mennta- kerfið og úthluta mönnum plássi í ríkisdagblöðunum. Sem sagt: Batnandi manni er best að lifa. TVÖ ÞÚSUND FYLKINGARMENN Eins og kunnugt er, eru svip- aðir hausar oft á tíðum á Fylk- ingunni og Verðandi, þótt frést hafi að KSML a,b,c, eða d hafi þar einnig áhrif af og til. Hins vegar er það til marks um hlut- föllin innan Verðandi, að Stúd- entaráð lýsti yfir stuðningi við Rauða Verkalýðseiningu í verka- lýðsbaráttunni 1. maí, sem þá var orðin svo flókin, að enginn vissi lengur hvort barist var fyr- ir verkalýðino eða um verka- lega vanþekkingu, til.að halda því fram að eitthvert sérstakt frjálsræði hafi ríkt í þjóðfélagi þar sem yfirgnæfandi meiri- hluti var annað hvort réttinda- lausir þrælar eða undirgefin vinnuhjú. Nema Ólafur og aðr- ir fortíðargyllendur telji frjáls- ræðið fólgið í valdi höfðingja og stórbænda til að ráðskast með hag undirseta sinna að eigin geðþótta. Svona mætti lengi telja. Sú fortíð sem kynnt er fyrir okkur á hátíðlegum stundum er full falsana og goðsagna, sem hafa ekki það hlutverk að upplýsa menn um það sem liðið er, heldur að vera hluti af hug- myndafræði samtímans, þáttur í pólitískri baráttu. Okkur hefði staðið nær á þjóðhátíðar- ári að rannsaka goðsagnirnar um sögu lands og þjóðar og hlutverk þeirra í samtímanum en að flytja þær enn einu sinni sem sannindi. Á þjóðhátíð vilja menn gjarna tilheyra einhuga þjóð. Einingarvaðallinn, sem svo mikið bar á í ræðu og riti á þjóðhátíðarsumrinu, hlýtur að vekja menn til umhugsunar, sé hann borinn saman við veru- leikann. Meðan stór hluti þjóð- lýðin-n. Svo brá við á Stúd- entaráðsfundi, að fram kom til- laga ^ frá Sveini Haukssynþ _ þar sem lagt var til að Stúdentaráð fordæmdi ofsóknir lögreglunnar gegn Fylkingarmönnum, sem frægastir urðu í sutnar og borða- lögðu Almnanagjárveggi á þjóð- hátíð. Aðspurður kvað Sveinn þessa tillögu hljóta að skoðast sem stuðninigsyfirlýsing við að- gerðir Fylkingarinnar. Upphóf- ust síðan rökræður sem helst virtust snúast um hverjum bæri heiðurinn af afrekinu .Þess skal þó getið að timræðurnar voru illskiljanlegar þeim sem ekki hafa sérþekkingu á pólitískri landafrasði vinstra megiin við hægri arm Alþýðubandalagsins. Þegar svo kom að atkvæða- greiðslu, gerðust svo undur og stórmerki. Ekki voru nema þrettán hendur á lofti með til- lögunni og jafnmargar á móti. Einn laganemi af meirihlutanum greiddi atkvæði á móti, vara- maður úr ‘sömu deild sat hjá. Einn kom ekki fram, Missti þar Fylkingin naumlega af öflugum stuðningi, þar sem við borð lá, að heildarsamtök stúdenta gengju til liðs við hana í einu lagi. Ekki hefði veitt af fylginu í þingkosningunum mánuði áð- ur . AF ÞJÓÐARBÓKHLÖÐU Á þessum sama fundi frekar en þeim næsta, bar einn af Vökumönmum fram tillöigu um að Stúdentaráð reyndi að reka á eftir byggingu Þjóðarbókhlöð- unnar, sem þjóðin virðist hafa hætt við að gefa sjálfri sér í af- mælisgjöf og á að hýsa átta hundruð lesborð. Undirtektir arinnar lítur á það sem mál málanna að þurrka smánar- blett erlendrar hersetu af is- lenskri grund, líta aðrir á „tengslin við vestrænar lýð- ræðis- og vinaþjóðir" sem slíka höfuðnauðsyn, að þeir æsa til múgsefjunar til að biðja um áframhaldandi hersetu. Undir- skriftasöfnun Varins lands er óhrekjanlegt dæmi þess hvílík fjarstæða er að tala um ein- ingu þjóðarinnar árið 1974. I efnahags- og stjórnmálalífinu gerast Hka atburðir sem sýna fram á hversu sameiginlegir hagsmunir þjóðarinnar eru. Eftir einstakt góðæri og upp- grip í öflun lífskjara, fara at- vinnurekendur að kveina um, í nafni atvinnuveganna að vanda, að þeir hafi ekki feng- ið nóg, fyrirtæki þeirra séu á heljarþröm. Ríkisstjórn borg- aranna og fjölmiðlar hennar sjá enga ástæðu til að véfengja þær upplýsingar sem atvinnu- rekendur gefa um eigin hag, og með stjórnaraðgerðum er höggvið skarð í lífsviðurværi launþega og flutt til atvinnu- rekendanna, sem geta skammt- að sjálfum sér laun og telja sér og öðrum jafnframt trú um að jrcir eigi fyrirtækin. vöru almennt góðar uns einn stuðningsmaður meirihlutans stóð upp og sagðist ekki geta sætt sig við lokaorð tillögunnar. Þar saigöi þá eitthvað í þeim dúr, að með byggingu hlöðunn- ar yrði 1100 ára afmælisins best minnst. Stuðningsmaðurinn lýsti sig eindregið fylgjandi tiUög- unni með þeirri breytingu þó, að „best" yrði breytt í „vel". „Best" væri nefnilega frátekið fyrir brottflutning hersins. Bar hann fram breytingartiHögu þess efnis. Hún var síðan samþykkt með atkvæðum meirihlutans gegn atkvæðum m inniihlutan s. Síðan féUust allir viðstaddir á, að 1100 ára afmælis búsetu í landinu væri „vel" minnst með því að þjóðin gæfi sjálfri sér bókhiöðu. i IUSIUSIUS Menn eru nú farnir að gera að því skóna, að Stúdentaráðs- mekihlutkwi muni leggja á hiU- una áform sín um aðild að IUS. Þeir eru einir eftk af þeim, sem IUS gerði tilraun til að fá inn í samtökin fyrir 11. þingið. Ástralskir stúdemtar gerðust þá aukaaðilar, en aðrir hættu við. Ef af aðild yrði, væru íslending- ar og Finnar einu Norðurlanda- þjóðirnar í IUS. Vestur-Þjóð- verjar munu einnig standia ut- an við, þvert ofan í það sem vænst var. Aukin tengsl Verð- andi við kínverska alþýðu kynnu líka að hafa aflað henni fregna sem styðja fullyiðingar Vökuþátta um beina þjónkun IUS við Kreml. Það er hverjum sjáandí manni ljóst, að í hvert sinn sem talið er að byggja þuríi upp atvinnuvegina eða bjarga þeim úr ógöngum er með stjórnaraðgerðum annað hvort lagt fram fé úr ríkiskassanum eða tekið beint frá launþegum landsins og það fært atvinnu- rekendum. Þó er „eignarréttur“ þeirra friðhelgastur allra hluta í þjóðfélaginu og í hugmynda- fræði stærsta stjórnmálaflokks- ins jafngildir hann „mann- gildi“. Hvað sem á bjátar, þurfa atvinnurekendur ekki að kvíða því að kreppt verði að þeirra hag. Þeir halda nefnilega um lif- æð þjóðarinnar, og meðan svo er, munu þeir fljóta ofan á hvað sem aðrir verða að þola. Við slíkar aðstæður er fárán- legt að tala um einingu. Það gera ekki aðrir en þeir sem vilja þetta ástand eilíft og reyna því að fela mótsagnir þess. Séð í ljósi stéttaand- stæðna þjóðfélagsins var þjóð- hátíðin á Þingvöllum hátíð borgaranna, þar sem þeir léku á strengi þjóðerniskenndar til að sannfæra alþýðu manna um að samhljómur ríkti í því sam- félagi þar sem þeir hafa tögl og hagldir. HERSETAN FEST í SESSI Einar Ágústsson munaði ekki um að taka heljarstökk í þegar hatm gaf greinargerð Vöku um Stúdentablaðið ásamt svörum sínuim út sem sérstakan kálf með Stúdentablaðinu. Lík- lega hefut hann ætlað að telja fram sérstaklega kostnað vegna kálfsins og sýma enn og sanna, að skrif Vökmnanna eru þungur baggi á fjárhag blaðsins. Rit- stjórinn hefur lengi reytit að leiða það til mótsagnar, að Vökumenn skuli skrifa í blað hans en hafi samt ekki viljað styðja fjármálaáætlun hans fyt- ir það. Honu-m til uppfræðingar Á DÖFINNI: MANN- VÍSINDA- DEILD Á döfinni er að stofna sér- staka mannvísindadeild við Há- skólann. Myndi hún sama-n- standa af Námsbraut í almenn- um þjóðfélagsfræuðm og nokkrum hluta Heimspeki- deildiar, þ.e. sálarfræði, heim- speki og jafnvel sagnfræði. Meðal háskólayfirvalda og kennara í þessum greinum virðist ríkja samstaða urn nauðsyn þessarar skipidags- herstöðvamálinu. Samnings- drög fyrri stjórnar sýndu þó viðleitni í þá átt að Josna við hersetudrauginn, en megininn- tak nýja samningsins virðist vera að tengja herliðið traast- ari böndum þjóðlífi ísiendinga. Þannig er farið inn á þá braut að íslendingar taki við störfum í sjálfu hernaðarapparatinu. Hingað til höfum við verið ó- virkur aðili að hernaðartæki Bandaríkjanna, en nú geta unnendur vestræns lýðræðis haldið höfðinu hátt, þar sem við erum orðnir virkir aðilar að því hernaðarkerfi, sem hef- ur tekið að sér að kenna íbú- um Víetnam og öðrum fávís- um að meta kosti frjálsrar samkeppni. FRJÁLS MENNING Sú andlega reisn sem birtist í bænaávarpi Varins lands hef- ur nú tekið á sig mynd, sem enn betur hæfir innihaldinu. Nú á að biðja um að gefa bandaríska hernum einokun á erlendum sjónvarpsrekstri í landinu, og það er náttúrlega kallað frelsi í stíl við skilning Alberts Guðmundssonar á því hugtaki. En menn virðast oft leggja furðulegan skilning í það orð, eins og sést á því að menn skulu ráðast gegn frelsi Banda- ríkjastjórnar til að kollvarpa lýðræðislega kjörnum stjórn- um, í Dóminíkanska lýð-veld- inu, Chile og víðar. er þess getið, að þótt Vöku- menn hafi ekki viljað fallast á fjárhagsáætiun blaðsins upp á tvasr miUijóniir, er ektki þar með sagt, að þeir geti falliist á, að þau fjóctán huindnið þúsu-nd, œm samþykkt vom, eigi að verða sérstakor styrkuir til Gests Guð- mundssonar og Verðaindi til að halda úti einkamálgagnL Það voru sæhit-ímar, þegar Stúdenta- blaðið gat verið opið blað í friði og ekki reyndu aðrit að sikriifa í það en menn með já- kvæðar skoðanik. breytingar, en-þó er- máUð enn ■ á frumstigi. Tvöf-alt hagræði væri að' þessari breytíngu. Annars veg- 5 ar myndi hún minnka mjög -j stjórnsýsluvanda Háskólans. : Heimispekideild í núverandi •; mynd er stíkt ferlíki og sam- ; sett af svo mörgum ólílkum ! greinum, að til vandræða hef- ! u-r lengi horft. Námsbraut í ! þjóðfálagsfræðum er nokkurs : konar botnlanigi á skápulagi : Háskólans, — sjálfstæð náms- : braut utan allra deilda og án ■ aðildar að Háskólaráði. Jafmframt væri hinum ýmsu ; námsgreinum mannvísinda ó- ■ tvírætt bót að því að tengj- : ast betur. Þessar greinar eru j allar ionbyrðis tengdar og : nemendur óska þess oft að : velja þær saman í námi sínu. : Þegar um jaf-n sjálfsagt mál ■ er að ræða og þecta, er ósk- ■ andi að það taki ekki margra ■ mánaða umþóttun í hinum ■ ýmsu ráðum, nefndum og • stjórnum, áður en mannvís- j indadeild lítur dagsios ljós. Vökuþáttur Ábyrgðacmaðun Kjartan Gunnarsson ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ 6 — STÚDENTABLAÐIÐ

x

Stúdentablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stúdentablaðið
https://timarit.is/publication/350

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.