Stúdentablaðið - 01.02.1983, Blaðsíða 3

STÚDENTABLAÐIÐ
3
Stúdentablaðið
1. tbl. 58. ágr. Febrúar 1983.
Útg. Stúdentaráð Háskóla íslands.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Bjarni Harðarson.
Aðstoðarritstjóri: Aðalsteinn Eyþórsson.
Ritstjórn — Afgreiðsla — Auglýsingar:
Félagsstofnun stúdenta v/Hringbraut, 101 Reykjavík.
Opið alla virka daga frá 13 — 15.30. S. 28699
Heimasímar: Aðalsteinn 79583, Bjarni 17593
Einnig má hafa samband við
ritnefnd. Sjá baksíðu.
Setning og prentun: Prentstofa G. Benediktssonar.
Engin leiðindi
Til að valda ekki leiðindum með leiðara-
skrifum höfum við leiðst út í að salta leiðara
vora fram að næsta hlaupári.
■Frá Stúdentaráði-
Stúdentaráð Háskóla íslands samþykkti á
fundi ráðsins 27.01. 1983 eftirfarandi:
Stúdentaráð mótmælir harðlega öllum til-
burðum til hækkunar námsvistargjalda þeirra
nemenda sem unnið hafa sér það eitt til saka
að þurfa að stunda nám við menntastofnanir
íslenska lýðveldisins sem staðsettar hafa verið
hér í Reykjavík.
Jafnframt lýsir stúdentaráð andúð sinni á
hækkun fargjalda S.V.R. þar sem slíkt kemur
mest við pyngju þeirra sem kröppust hafa
kjörin í þjóðfélaginu, eins og til að mynda
námsmanna.
Ríkisvaldið er hvatt til að sporna við allri
lögleysu í þessum efnum. Við námsmenn
skorum á það að sporna við hvers kyns for-
herðingu sem bitnar mest á lítilmagnanum í
þjóðfélaginu.

Eiríkur Ingólfsson
Umbætur
—úrbætur
— Hugleiöingar um Stúdentablaðið.
Eftirfarandi grein var að meginefni skrifuð í lok nóvember sl. til
birtingar í desember-blaði Stúdentablaðsins. Ætlun mín var þá m.a.
að ýta við ritstjóra blaðsins, en ekki síður að fá stúdenta til að bera
sanian orð og efndir Félags umbótasinnaðra stúdenta í málum
Stúdentablaðsins.
Þær fréttir bárust mér svo 2—3 dögum eftir að ég skilaði greininni
inn, að ritstjóri hefði sagt starfi sínu lausu og mun hann nú tekinn til
við að miðstýra Bandalagi Jafnaðarmanna. Jafnframt tjáði ritstjóri
mér, að sennilega yrði ekki pláss fyrir þessa grein í blaðinu. Það
vaknaði því sú spuming, hvort greinin yrði ekki orðin hálf-úrelt í
febrúar, auk þess sem sá ritstjóri sem gagnrýni mín beinist fyrst og
fremst að, er hættur og þess vegna að nokkru leyti verið að gagnrýna
mann að honum fjarstöddum, ef svo má segja. En þar sem fyrrver-
andi ritstjóri hefur með skrifum sínum í desemberblaðinu undir-
strikað þörfina fyrir gagnrýni og umfjöllun, svo og vegna þess að
maður kemur í manns stað, þá læt ég greinina flakka, að mestu leyti
í upprunalegri mynd.
Eitt stærsta þrætueplið í síðustu
Stúdentaráðskosningum var
Stúdentablaðið og þá sérstaklega
ritstjórn þess. Urðu margir til að
bíta í þetta epli, en engir voru þó
jafn ákafir og „umbótasinnar", sem
eins og fyrri daginn glefsuðu mikið
en komust þó aldrei að kjarnanum.
Það fór þó svo að lokum, að
„umbótasinnum" gafst færi á að
sýna stúdentum hvernig þeir vildu
hafa blaðið. Mér finnst því ekki úr
vegi, nú þegar 5 tölublöð (af 8
fyrirhuguðum í vetur) hafa litið
dagsins ljós, að líta yfir afrakstur-
inn og meta hvernig til hafi tekist.
Fyrsta tölublað
Fyrsti ávöxturinn birtist í júní sl.
og það var með nokkurri forvitni
að ég tók mér blaðið í hönd og fletti
því í gegn. Vonbrigði mín urðu
mikil. Þær umbætur sem gerðar
höfðu verið á uppsetningu og um-
broti virtust mér alls ekki til bóta og
efnismeðferð með því fálmkennd-
asta sem ég man eftir á síðum
blaðsins undanfarin ár. Svo virtist
sem „umbótasinnar“ væru ennþá á
kafi í kosningabaráttunni, með til-
heyrandi málflutningi. Að hætti
fimmtudagsmoggans var mynda-
sögublaði komið fyrir í miðopnu og
sá einn munurinn að myndasögur
Stúdentablaðsins eru leiðinlegri en
Moggans og bæði texti og myndir
mun óskýrari. Þannig fór kynning á
starfsfólki F.S. alveg fyrirofan garð
og neðan.
Batnandi manni
er best að lifa
1 næstu tveim tölublöðum fór
efnisval þó mjög batnandi, þótt hið
sama verði ekki sagt um uppsetn-
ingu og prófarkalestur. Eflaust
hafa fleiri lesendur en ég lent í
vandræðum við að botna í upp-
setningu á þrem öftustu opnum 5.
tbl. svo einhver dæmi séu nefnd, en
á téðum síðum eru greinar klipptar
í sundur og skeytt saman við aðrar
greinar um sama efni (sbr. Fjala-
köttinn) auk þess sem bútar úr
greinum hafa farið blaðsíðuvillt.
svo við liggur, að vegakort þurfi til
að rata í gegnum blaðið.
Fjórða tölublað
En snúum okkur þá að því tölu-
blaði sem er númer 7 á þessu ári og
hið fjórða undir stjórn núverandi
ritstjóra.
Þetta blað kom mérskemmtilega
á óvart. Svo virðist sem ritstjóri hafi
loks áttað sig á því að fjöldi mála-
flokka hefur orðið útundan í Stú-
dentablaðinu það sem af er. Það er
því lofsvert af ritstjóra að fá Tómas
Tómasson til að fjalla um skipu-
lagsmál Háskólasvæðisins og að
auki „glaðbeittan stúdent" til að
fjalla um húsnæðismál. Ég get hins
vegar ekki neitað því að mér finnst
að blaðið hefði mátt gera meira úr
vanda LÍN, en að kenna nýrri
stjórn um allt saman (sbr. fyrir-
sögn), auk þess sem ég saknaði
fréttaraf ráðstefnu sem SHl gekkst
fyrir um tengsl framhaldsskólanna
og Háskólans þ. 20. nóv. síðast lið-
inn. Það er leiðinlegt afspurnar
fyrir Stúdentablaðið að VÖKU—
blaðið skuli eitt sjá um fréttaflutn-
ing úr stúdentalífinu.
Sem dæmi um þennan misbrest í
fréttaflutningi Stbl. má nefna
samanburð á frásögn frá tveim
fundum sem haldnir voru í sal F.S.
í sömu vikunni. Sá fyrri var á veg-
um félags umbótasinnaðra
stúdenta og átti að fjalla um víg-
línur í íslenskum stjórnmálum.
Hvort hann gerði það skal ekki lagt
mat á hér. Fjallað er fjálglega um
þennan fund í miðopnu blaðsins og
þar birtar myndir af öllum frum-
mælendum fundarins.
Síðari fundurinn var haldinn á
vegum SHÍ (reyndar að tilhlutan
Vöku-manna) og fjallaði um þjóð-
armorðið í Afganistan. SHÍ átti
þátt í að bjóða hingað til lands af-
gönskum flóttamanni sem skýrði
frá ógnvekjandi stríðshrjáðu landi
þar sem þúsundir manna hafa látið
lífið og milljónir eru á flótta.
Stúdentablaðið lætur svo lítið að
geta um þessa heimsókn í smá-
klausu á bakhlið og birtir ekki einu
sinni ályktun SHÍ um Afganistan
sem samþykkt var á stúdentaráðs-
fundi nokkru áður en blaðið kom
út.
Það er fjarri mér að brigsla rit-
stjóra um hlutdrægni. en hér má
vissulega bæta um betur.
Að lokum
Niðurstaða mín af þessurn
vangaveltum er sú að óvægin
gagnrýni og persónulegar árásir
„umbótasinna" á fyrrverandi rit-
stjóra blaðsins, hafi nú algerlega
glatað réttmæti sínu, hafi slíkt rétt-
mæti nokkurn tíma verið fyrir
hendi.
Það verður þó að segjast fyrrver-
andi ritstjóra til hróss, að desem-
berblaðið inniheldur hlutfallslega
mest af bitastæðu efni, samanborið
við fyrri blöð, enda aðeins átta síð-
ur og auglýsingar í lágmarki eða
engar. Ég vona svo að nýi ritstjór-
inn beri gæfu til að sníða helstu
vankantana af blaðinu og fylla að
einhverju leyti uppí þá eyðu sem
blaðið hefur verið í hagsmunamál-
urn stúdenta í vetur.
í heildina hafa uppsetning og
prófarkalestur blaðsins verið
glopótt, efnisval fálmkennt og
umfjöllun rýr. Fáum blandaðist
hugur um það síðasta vetur að hægt
væri að gera blaðið betur úr garði
en þá var gert og hið sama má segja
ídag.
Kveðskapur
Lítið er af kveðskap í þessu
blaði. Til þess að bæta úr því
bjrtum við hér skaftfellska
vísu sem rak á fjörur okkar.
Hrafninn er svartur
hann hefur snoð
hann étur ær
þegar’ann kemst í þær.