Stúdentablaðið - 01.02.1983, Blaðsíða 8
24
STÚDENTABLAÐIÐ
félag vinstri manna — félag vinstri manna — félag vinstri manna
.......
Stúdentaráð:
1. Jóna
Hálfdánardóttir
mannfr.
2. Valgerður
Jóhannsdóttir,
félagsfr.
3. Ólafur
Sigurðsson,
matvælafr.
4. Brynja
Ásmundsdóttir,
sálarfr. sfr.
5. Jón Gunnar
Grjetarsson,
sagnfr.
6. Súsanna
Svavarsdóttir,
alm.bókm.fr.
7. GunnarH.
Sigursteinsson,
sálarfr.
8. Unnur
Styrkársdóttir,
líffr.
9. Kjartan örvar, læknisfr.
10. Jónína Valsdóttir, efnafr.
11. Ólafur Jónsson, félagsfr.
12. Michael Dal, ísl. f. erl. stúd.
13. Ása Ámadóttir,'íslensku
14. Bergrún Gunnarsdóttir, hjúkrunarfr.
15. Hilmar Garðarsson, sagnfr.
16. Anna Marfa Jónsdóttir, læknisfr.
17. Reynir Reinhard Reynisson, stjórnmálafr.
18. Snorri Bergmann, tölvunarfr.
19. Hulda Amljótsdóttir, alm. bókm. fr.
20. Þóra Björk Hjartardóttir, alm. málv.
21. Torfi Hjartarson, uppeldisfr.
22. Pétur H. Hannesson, læknisfr.
23. Olga Harðardóttir, frönsku
24. Þorvarður Ámason, líffr.
25. Þorsteinn G. Indriðason, íslensku
26. Gunnlaugur Ólafsson, sálarfr.
2. Karl V.
Matthíasson,
guðfr.
3. Aðalsteinn Eyþórsson, íslensku
4. Eyjólfur Guðmundsson, landafr.
Haskólaráð:
1. Ólína
Þorvarðardóttir,
fslensku
vart nemendum eða kennurum.
Nemendum verður að gefast kostur
á að nálgast námsefnið á gagnrýn-
inn hátt, og samtökum stúdenta ber
að styrkja viðleitni námsmanna til
slíkrar fagrýni. 1 þessu sambandi
verður einnig að berjast gegn
óhóflegu námsálagi, sem gerirfólki
ókleift að nálgast nám sitt á gagn-
rýninn hátt og hindrar þátttöku
þess 'í félagslegu starfi. Vinstri
menn eru fylgjandi frjálsu náms-
vali og andvígir því að námið sé
látið lúta „hagsmunum atvinnu-
veganna" — en það kjörorð þýðir
oftast að litið sé á námið sem fjár-
festingu atvinnurekenda í vinnu-
Stefnuskrá Félags vinstri manna
Félagvinstrimannaervíðtæksam-
fylking vinstri sinnaðra stúdenta.
Helstu baráttumál þess eru ákveðin
á lýðræðislegan hátt og sett fram í
sérstökum starfsskrám fyrir hverjar
kosningar. Eftirfarandi almenn
stefnuatriði eru grundvöllur þess-
arar samfylkingar:
1) Vinstri menn berjast fyrir
jafnrétti til náms. Réttlát námslán
eru grundvallarforsenda þess að
allir sem vilja og getu hafa til megi
stunda háskólanám, án tillits til
eigin fjárstyrks eða efnahags for-
eldra. Slík lán verða að taka mið af
raunverulegum náms- og fram-
færslukostnaði námsmanns og taka
fullt tillit til fjölskyldu hans.
Stúdentar verða að berjast fyrir því
að þessar reglur verði virtar, því
einungis þannig er hægt að jafna
efnahagslega aðstöðu fólks til
náms. En lán til þeirra mikilsverðu
mannréttinda sem menntun er
mega aldrei vera með óaðgengi-
legum endurgreiðslukjörum,
þannig að fólk sé fælt frá öðru en
„arðbæru“ námi. Endurgreiðslur
verða að taka mið af greiðslugetu
að námi loknu og það er réttlætis-
mál að engar endurgreiðslur leggist
á þurftarlaun. Vinstri menn heita
öðrum námsmönnum samstöðu
um kröfuna „Jafnrétti alls náms til
lána“, hvort sem það er bók-, verk-
eða listnám. Það hefur sýnt sig, að
einungis samstaða allra náms-
manna urn kröfur sem þessar og
kröftug barátta þeirra getur hindr-
að að ríkisvaldið skeri niður náms-
aðstoð eða geri hana óaðgengilega.
En jafnrétti til náms felur líka í
sér að inntökuskilyrði í HÍ verði
afnumin, faglegar kröfur námsins
leysi formleg skilyrði af hólmi, auk
þess sem stúdentar verða að and-
æfa hvers kyns fjöldatakmörk-
unum og niðurskurði til mennt-
unar. Langtimamarkmiðið er að
sérhverjum sé mögulegt að sækja
sér hverja þá menntun sem hugur
hans stendur til.
Vinstri menn leggja áherslu á að
verð á þjónustu þeirri sem FS veitir
miðist við greiðslugetu náms-
manna og stefnumótun stofnunar-
innar sé í höndum starfsfólks sem
og þeirra er neyta þjónustu stofn-
unarinnar.
2) Vinstri menn berjast fyrir
lýðræðislegu námi. Þeir eru and-
vígir hvers kyns skoðanakúgun í
Háskólanum, hvort sem er gagn-
afli. Krafan um lýðræðislegt nám
þýðir líka að krafist sé lýðræðis-
legrar stjórnunar HÍ. Markmiðið
ætti að vera að þeir sem vinna við
Háskólann, nemendur, kennarar
og annað starfsfólk, hafi jafnan at-
kvæðisrétt um stjórnun hans.
Stúdentar verða því að beita sér
fyrir lýðræðislegri starfsháttum í
kennslu, námsnefndum, deildar-
ráðum og Háskólaráði — og gegn
allri einhliða mötun og stjórnun.
3) Vinstri menn líta svo á, að í
baráttu sinni eigi samtök stúdenta
samleið með verkalýðshreyfing-
unni. Þeim ber að styðja baráttu
verkalýðshreyfingarinnar fyrir
mannsæmandi kjörum og bættu
samfélagi og jafnframt ber þeim að
krefja verkalýðshreyfinguna um
stuðning við jafnréttis-. og lýð-
ræðiskröfur sínar. Vinstri menn
styðja baráttuna gegn veru hersins
á íslandi og fyrir úrsögn fslands úr
NATO og baráttu gegn heims-
valdastefnu og pólitískri kúgun um
allan heim. Þeir fagna aukinni al-
þjóðasamvinnu stúdenta og vilja
stuðla sérstaklega að nánu sam-
starfi stúdentasamtakanna á
Norðurlöndum.
Ólína tekin tali
t lögum um Háskóla íslands
stendur að háskólaráð skuli vinna
að eflingu og þróun háskólans.
Telur þú að háskólaráð sinni þessu
hlutverki?
— Ef vel er að verki staðið á há-
skólaráð að geta sinnt því hlutverki
sínu. Því má hins vegar ekki gleyma
að í ráðinu sitja 17 manns með
ólíkar skoðanir, mismunandi rót-
tækir og íhaldssamir eftir atvikum
og þar eins og annars staðar hlýtur
sú hætta að vera fyrir hendi að
smáatriðin verði að stórmálum,
þannig að erfitt gæti reynst að
greina hismið frá kjarnanum. En
stærsta fyrirstaðan er óhjákvæmi-
lega fjárveitingavaldið og skrif-
finnskan, sem setja háskólaráði svo
og öðrum stofnunum oft stólinn
fyrir dyrnar.
Þú minntist á fjárveitingavaldið.
Hvað viltu þá segja um niðurskurð
á fjárveitingum til háskólans?
— Það er náttúrulega ljóst að
háskólinn getur ekki þrifist við þau
sultarkjör sem honum eru ætluð.
Stefna stjórnvalda í fjárveitingum
til hans ber voit um tvískinnung og
rökvillu. Það hljóta allir að sjá
hvaða afleiðingar það hefur í för
með sér ef háskólinn fær ekki nóg
fjármagn til að sinna hlutverki sínu
sem helsta menntastofnun lands-
ins. Það ríður á að hugarfarið til
háskólans breytist og að háskólaráð
standi fast á kröfunni um auknar
fjárveitingar.
Þú minntist á hugsanlegar
afleiðingar. Hvað áttu við með því?
— Þar á ég fyrst og fremst við
fjöldatakmarkanir en það þarf ekki
að taka fram afstöðu vinstri manna
í þeim efnum. Að takmarka fjölda
nemenda er ekki annað en að
hlaupast undan vandanum og
skapar önnur vandamál sem standa
eftir óleyst. Fjöldatakmarkanir eru
andstæðar grundvallarhugmynd-
um um jafnrétti til náms og ekki
samboðnar Háskóla íslands, ef
hann ætlar að standa undir nafni.
Menntamenn geta aldrei orðið of
margir. Aðrar afleiðingar niður-
skurðar hljóta með tímanum að
verða lélegri skóli. Ef nemendum
heldur áfram að fjölga og háskól-
inn fær ekki fjármagn til að sinna
þeim, hlýtur það að bitna á öllu
starfi hans, kennslu og rannsókn-
um.
Þú hefur rætt hér um þau mál sem
hafa verið efst á baugi undanfarið,
en eru það einhver sérstök mál sem
þú hefur áhuga á að vinna að?
— Mér dettur þá fyrst í hug að
það þyrfti að efla tengslin við
deildarfélögin og jafnframt að
auka kynningu á ýmsum málum
sem koma fyrir háskólaráð sem al-
mennir stúdentar frétta oft ekkert
af. Það er einnig stórt atriði að
stúdentar verði virkari þátttakend-
ur í málefnum skólans, t.d. er það
baráttumál vinstri manna að
stúdentar fái atkvæðisrétt þegar
kosið er um allar kennarastöður við
skólann og að þeir fái jafnframt
þriðjungsaðild að öllum stjórnum
og ráðum háskólans.
Nú sitja 17 í háskólaráði og þar
af aðeins ein kona. Kvíðirðu ekkert
fyrir því, ef þú nærð kjöri, að taka
sæti í svona algerri karlasamkundu?
— Nei, nei, ég kvíði ekkert fyrir
því (hlær). Hins vegarendurspeglar
þetta stöðu konunnar jafnt innan
háskólans sem úti í þjóðfélaginu,
og þar sem ég er kona hef ég jú
þurft að búa við þetta, svo ég þykist
nokkurn veginn vita að hverju ég
geng. Hitt er náttúrulega markmið
að konur láti meira að sér kveða á
öllum sviðum — en til þess að svo
megi verða, þurfa þær að fá sín
tækifæri. Vonandi á eftir að verða
bragarbót á því.
Einhver lokaorð?
— Nei, ég held ekki, ég treysti
því að stúdentar kjósi rétt.
G.M.G.