Stúdentablaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 13

STUDENTABLAÐIÐ
13
STÚ DENT ALEIKH ÚSIÐ:
KRAFTUR OG HUGMYNDIR?
0 n
ö cT
r 11T ír
Z|T H ’fn
2b VS Ti
lS c £ 'iwc
1v o iíOí Hc F
w 5 Pur H Of?
r U~ T li.
43 T F QZ> ff
■f
sr: <W S's
- 3 io
o± Z%
- L ZS
OÖ oo
tífic 3 ^
KC O -r5
Gunnlaugur Guðmundsson var
fenginn til að gera stjörnukort fyr-
ir Stúdentaleikhúsið, og var mið-
að við upphaf fyrstu sýningar á
leikritinu „Bent“ 5. desember i
fyrra. Hér fer á eftir viðtal við hann
um kortið.
— Gunnlaugur, nú ert þú orð-
inn landsþekktur stjörnuspeking-
ur, myndir hafa birst af þér i blöð-
um, rödd þín heyrðist nýveriö i út-
varpinu og landsmenn flykkjast á
námskeið sem þú hefur haldið í
haust. Þú hefur lagt stund á
stjörnuspeki i fjölda ára og munt
vera vel aö þér. Hver væri i örfá-
um orðum einhverskonar heildar-
hugmynd þin um kort Stúdenta-
leikhússins, einskonar „niöur-
staða?“
Gunnlaugur: Mér finnst upphaf
spurningar þinnar bera vott um
talsverða kimnigáfu. Hvað varðar
kortið er áberandi mikill eldur:
Sól, Merkúr, Venus, Úranus og
Neptúnus i Bogmanni, Tungl og
risandi merki i Ljóni og Hrútur i
miöhimni. Stúdentaleikhúsið
keyrir því áfram á hugsjónaorku
sem ekki hvað síst á rætur sinar
að rekja til frelsisþarfar og þarfar
til þess að brjóta sér leiö frá hefð-
um. Hrútur á miðhimni gefur til
kynna þörf einstaklingsins til að
tjá sig frjálst og óheft, til að fara
eigin leiðir og vera brautryðjandi.
— Hvað getur þú þá sagt um
starfsemi Stúdentaleikhússins
og hlutverk þess i islensku
þjóðfélagi?
Gunnlaugur: Allar pláneturnar
eru undir sjóndeildarhring þannig
að starfið er mikið innávið, ekk i
sviðsljósinu og litiö áberandi í
þjóðlífinu. Aö mörgu leyti má
segja að Stúdentaleikhúsiö hljóti
kannski fyrst og fremst að vera
tilraunaleikhús, uppeldisleikhús.
— Hvað áttu viö með „uppeld-
isleikhús?“
Gunnlaugur: Fimmta húsiö, þar
sem flestar pláneturnar eru, er
hús sjálfstjáningar einstaklings-
ins, óháð umheimi. Liðið er þarna
að nota Stúdentaleikhúsiö til að
þróa sina eigin hæfileika og eigin
tjáningu: eigið uppeldi. Þetta er
samvinna egóistanna: fram-
kvæmdastjórinn er að æfa sig að
vera framkvæmdastjóri, leikstjór-
inn að vera leikstjóri, leikarinn að
vera leikari og svo framvegis. Allir
hafa það efst i huga að halda
áfram annars staðar. Enda eðli-
legt, þetta er stúdentaleikhús,
skólaleikhús.
— Meira um starfsemina?
Gunnlaugur: Það sem vegur
upp á móti hugsjónaeldinum og
gefur starfinu eitthvert praktiskt
vit er Mars i Steingeit i sjötta
húsi. Það táknar að fólkið leggur
fram mikla vinnu, leitar að aga og
skipulagi. Hér blandast saman
ástríðan og skynsemin, þó er
ástriðan sterkari og gæti splundr-
að leikhúsinu.
— En metnaðurinn, er hann
nógu mikill?
Gunnlaugur: Já, það eru metn-
aður og stórhugur: Mars i Stein-
geit og afstaða Tungls við Júp-
iter. Hins vegar eru fólgnir öfgar í
stórhugum og hætta á þvi að
þenja sig of mikið út eða færast of
mikið í fang; til dæmis að setja
upp erfitt verk með óreyndu fólki
á mettíma. Þetta er skemmtilegt,
en getur verið varasamt.
— Eru aðrir veikleikar og gall-
ar?
Gunnlaugur: Helsti veikleikinn
er loftleysi, engar plánetur eru i
loftmerkjum. Það vantar skýrar
hugsanir, og þær hugmyndir sem
þó eru til komast illa til skila. Þaö
eru léleg sendingarskilyrði. Stúd-
entaleikhúsið byggir meira á
óljósu hugboði um frelsi og
óhefta tjáningu, en vantar hug-
myndafræðilegan grunn til að
starfa á. Fólk sér mikinn kraft,
athafnagleði og ferskleika, það
skynjar nýjungina, en sér enga
mótaða merkingu. Stúdentaleik-
húsið skortir interlektúalisma:
„heimskt aksjónleikhús.
— En nú er þetta kort upphafs-
ins, Stúdentaleikhúsið hefur
starfað í rúmt ár og tekið tals-
verðum breytingum. Mætti ekki
einnig tala um feril leikhússins og
til dæmis miða við fyrstu sýningu
Listatrimmsins 29. mai eða kosn-
ingu nýrrar stjórnar siðdegis 8.
október?
Gunnlaugur: Jú, sumartrimmið
er sérstakur áfangi, og óhætt er
að segja að tviburakort fyrstu
sýningar þess hafi sett sterkan
svip á starfsemina siðan. Þetta er
tviburi, nokkuð dæmigeröur, sem
veður úr einu i annað. Þaö er lykt-
að af ótal hlutum, en sjaldan tekið
á þeim af alvöru og dýpt. I stuttu
máli: eirðarleysi og yfirborðs-
mennska, en viðsýni og mikil yfir-
ferð.
— En 8. október? og þá
kannski nokkur lokaorð um horf-
urnar.
Gunnlaugur: Hvað á maður að
segja? Þetta er Vogarstjórn, og
gæti staðið á brauðfótum. Helstu
veikleikar eru að hún er óákveðin
og bitlaus, væflast til og frá, er
ekki nógu afgerandi eða ákveöin,
tekur ekki af skarið. Um horfurnar
má segja að þær hljóta eiginlega
að vera góöar. Elds er þörf hvar
sem er i islensku þjóðfélagi, ekki
síst i leikhúslifinu. Þvi ætti leik-
hús á borð við Stúdentaleikhúsið
að geta þrifist. Það þarf leikhús
sem veitir frelsi og virðir tjáning-
arþrá einstaklinga. Ef Stúdenta-
leikhúsið varðveitir eldinn og
forðast niðurdrepandi yfirbygg-
ingu eða embættismennsku, og
ef það ákveöur að hafa eitthvað
að segja og kemur þvi yfir til
áhorfenda, þá má búast við góðu.
— már.