Stúdentablaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 16

Eitt af efnilegri afkvæmum
hinnar virðulegu stofnunar —
Háskóla íslands alsó — á afmæli
um þessar mundir. Ef ég væri að
skrifa klausu á poppsiöu
einhvers dagblaðsins mætti ég
auðvitað ekki segja „efnilegri",
þareru gruppurnar nefnilega ein-
ungis efnilegar i nokkra mánuði
en verða siöan bara einfaldlega
„góðar" — nema þær detti
hreinlega uppfyrir og séu þá
„lélegar" á meðan þær eru í
andaslitrunum.
Talsfólk Háskólakórsins boð-
aði tíðindafólk Stúdentablaðsins,
ásamt öðrum blaðasnápum, á
sinn fund eitt laugardagssiödegi
fyrir skömmu i því skyni að kynna
plötuna og afmæliö og leyfa okk-
ur að taka þátt i gleði sinni.
Þegar saga Háskólakórsins
var rifjuð upp kom i Ijós að hann
mun vera arftaki Stúdentakórs-
ins, sem eitt sinn var og hét, en sá
kór var karlakór. Á öndverðum
siðasta áratug tóku svo nokkrir
krakkar sig saman og stofnuðu
blandaöan kór — áreiöanlegafyr-
ir áhrif upprisandi jafnréttishreyf-
inga og frelsisþráa alls konar!
Háskólakórinn söng fyrst við
útskrift árið 1972 en hélt siðan
sina fyrstu eiginlegu tónleika á
jólaföstu ári síðar. Þá hélt Rut
Magnússon söngkona á tón-
sprotanum sem hún og gerði
næstu sjö árin. í tíð Rutar hélt kór-
inn sifellt meir út á þá braut að
flytja nýja tónlist og var jarðveg-
urinn þvi vel undirbúinn þegar
Hjálmar H. Ragnarsson tónskáld
tók við stjórninni árið 1980,en
siðan þá hefur kórinn einbeitt sér
að nýrri islenskri tónlist. Hjálmar,
sem heldur þvi fram að kórar lifi
auðveldlega af stjórnendaskipti
og hafi meira að segja gott af
þeim, lét svo af stjórn nú siöast
liðið haust er honum hlotnuöust
starfslaun listamanna og árni
Harðarson, sem er nýkominn frá
pöja
að
j og efnn'
ilaði. Svo
þvi að mennta sig í Englandi, tók
þá viðstjórninni.
Þau sem ei
bæ nú i jólam
til vill svo heppij
an óm i fjarsi
sömu og láns^
leið sina og ganga aTljoi
þar gæti Háskólakór^
verið á ferð -«
málefni sem efflSd
eiga stuðningiHrrsroli,
til að fylgja plötunni ur
ætla þau að syngja við hámessu í
Landakotskirkju á aðfangadags-
kvöld eins og þau hafa gert um
margra ára skeið. Með hækkandi
sól stefna þau síðan á tónleika-
hald og hyggjast þá m.a. frum-
flytja verk sem stjórnandinn,
áðurnefndur Árni Harðarson, er
rétt i þessu að semja. Þá er ekki
óliklegt að þau bregöi sér eitt-
hvert út á land til tónleikahalds,
en kórinn hefur reynt að ferðast
eitthvað ár hvert — innanlands
eða utan og hefur fariö fjórum
sinnum i tónleikaferöir til útlanda.
í fyrstu utanlandsferð kórsins
var farið til Skotlands, þar sem
m.a. var sungið i heimabæ Rutar
sem þá stjórnaði kórnum. Þá var
næsta ferð farin til Sviþjóðar og
Danmerkur og sú þriðja til Irlands.
Á fyrri hluta þessa árs fóru þau
svo alla leið til Sovét og heilluðu
rússana, sem eru óvanir þvi að
nútimatónlist berji að hlustum
þeirra, alveg upp úr skónum með
flutningi sínum á islenskri nú-
timatónlist. Það gerðu þau nú
reyndar lika viö mig á tónleikum
hér uppi i Félagsstofnun stúd-
enta og er cantóiö hans Hjálmars
mér sérstaklega hugleikiö síðan.
Þó eitthvað hafi verið minnst á
plötuna hér aö ofan ætla ég ekki
að fjalla nánar um hana, til þess
er tilheyrandi kritik hér annars
staðar á síðunni — nema þá ég
láti eftir mér aö hrósa umbúðun-
um sem geyma góssið sjálft,
sérlega smekklegt plötuumslag
og upplýsinga- og Ijóöabæklingur
em Helga Stefánsdóttir
Jýl
ay^agsstiflsai ei
kOT’^rSðalnáp
Mansöngva Jónasar Tómasson-
ar við Ijóð Hannesar Péturssonar
og söngva um ástina eftir Hjálmar
við Ijóð Stefáns Harðar Grims-
sonar.
Stúdentablaðiö þakkar Há-
skólakórnum fyrir þennan litla en
Ijúfa konsert og óskar honum til
hamingju með afmælið og plöt-
una og langra lífdaga.
— sbj.
Háskólakórinn heldur upp á 10
ára afmæli sitt nú á jólaföstu, en
þaö var 1973 að Rut Magnússon
stjórnaði fyrstu tónleikum kórs-
ins. Þessi tiu ár hafa einkennst af
öflugu starfi og hafa tónleikar
kórsins alltaf verið sérstakur og
spennandi viöburður.
Platan sem nú kemurfyriraugu
og eyru tónlistarunnenda, er
árangur þriggja ára starfs Hjálm-
ars H. Ragnarssonar sem stjórn-
anda kórsins og ber vitni hinum
kraftmikla og lifandi andblæ, sem
rikt hefur. Áplötunni eru eingöngu
•verk, sem samin hafa verið fyrir
Háskólakórinn, tvö stór verk
Kantata IV — Mansöngvar eftir
Jónas Tómasson við Ijóð Hann-
esar Péturssonar og Canto eftir
Hjálmar H. Ragnarsson við texta,
sem prófessor Þórir Kr. Þórðar-
son og Hjálmar unnu úr gamla
testamentinu. Auk þess eru tvö
litil lög á plötunni Tveir söngvar
um ástina eftir Hjálmar við Ijóð
Stefáns HarðarGrimssonar.
Mansöngvar Jónasar Tómas-
sonar eru fyrir blandaðan kór,
klarinell, fiölu, selló og píanó.
stuttum þátt-
í en fjórir kafl-
iljóðfærin ein-
|illispil. Kvæðin
eru um ástiha hvert á sinn sér-
stakajp^, þauæru fulla af lik-
Hyndum, sar?
hi
: sterkum litum,
fin lika. Jónas
nálgast textann með ýmsum að-
ferðum, en stundum er samheng-
ið falið undir yfirborðinu eða i
formi likinga. Kvæðið Vínlönd er
skemmtilegt dæmi um hvort
tveggja, æstur aflmikill stormur
og ölduföx sem þyrlast í dansi til
himna eru túlkuö með látum og
ölduhreyfingum í tónlistinni og á
orðinu himna hverfa raddirnar
upp og út i tómið. Seinna i kvæð-
inu er svo tilvitnun i forleikinn að
Tristan og Isold eftir Wagner.
Hljóðfærin notar Jónas ýmist til
að undirstrika söngraddir og
texta eða hann lætur þau lifa
sjálfstæðu lífi. Hlutverk klarin-
ettsins er stórt i verkinu og er það
reyndar ákaflega vel leyst af
Óskari Ingólfssyni, sama á
reyndar við um hina hljóðfæra-
leikarana, þau Michael Shelton,
Nóru Kornblueh og Snorra Sigfús
Birgisson. Hér er um úrvalshljóð-
færaleikara að ræða. Kantata IV
— Mansöngvar er skemmtileg
verk i margbreytileik sinum við
fyrstu heyrn, og við ítrekaða
hlustun kemur i Ijós allt hitt sem
býrundiryfirborðinu.
Canto eftir Hjálmar H. Ragn-
arsson er magnað verk. Þaö er.
samið undir áhrifum frétta af
hörmungum og neyð manna i
Libanon. Textinn er unninn úr
spádómum gamla testamentisins
um styrjaldir og ógnir, sem yfir
mannkyniö muni ganga. Myndin
sem dregin er upp af heiminum er
allt annaó en björt, þó örlar ávon i
ákalli siöasta erindisins: Djúpið,
þér himnar, / og láti skýin réttlæti
niður streyma. / Jörðin opnist /
og láti hjálp fram spretta / og rétt-
læti blómgast. / Drjúpið þér
himnar.
Verkinu er skipt i fjögur megin-
atriði, sem hvert um sig byggir á
eigin efni og aðferð. Verkið gerir
miklar kröfur til kórsins, sem þarf
að vera mjög agaður, en hefur þó
ákveðið frjálsræði all innan einnar
sannfærandi heildar. Formiö er
skýrt og Hjálmar kemur boðskap
sinum umbúðalausttil skila.
Tveir söngvar um ástina,
Steinninn og I lyngbrekku gam-
als draums eru stutt, hnitmiðuð
og áhrifamikil verk. Hjálmar fer
ekki troönar slóðir í samspili
Ijóös, tónlistar og nafngiftar.
Söngur kórsins á plötunni er
þróttmikill og sannfærandi. Hver
einasta lina er skýrt mótuð og
þrungin spennu og krafti. Hjálmar
notfærir sér vitt litróf blæbrigða
styrks og radda og teflir gjarnan
fram sterkum andstæðum. Flutn-
ingurinn er markviss og sannur
og er þar fullt samræmi milli tón-
listarinnar á plötunni og túlkunar.
Þetta samræmi nær einnig til
plötuumslags Helgu Stefánsdótt-
ur, það er stilhreint og einfalt,
svart og hvítt. Tæknivinna hefur
tekist vel, upptökur eru góðar,
eins og vænt má frá Bjarna Rún
ari Bjarnasyni. Bæklingur, sem
fylgir með er greinagóður og
smekklegur.
Þessi plata Háskólakórsins er
sprottin beint úr samtiðinni, tón-
listin lætur sig varða það sem er
að gerast, ekki bara rétt i kringum
okkur heldur alls staðar. Þetta er
tónlist sem þorir að taka afstöðu,
tónlist sem skiptir máli.
Karólína Eiríksdóttir.