Fálkinn - 04.07.1931, Blaðsíða 12
12
F A L K I N N
S k r í 11 u r.
—- Þetta hlýst af hófleysinu. Ein
blaðra hefði verið næg handa hon-
um.
Adamson.
148
Adamson á
músaueiðum.
COPYRI5HT fll. B. BOX 6. COPENHA5EN
— Ilvaö kostaði þessi hringur?
— Eina krónu sextíu og fimm. En
jeg held varía að hann sje ekta.
— Fyrirgefið þið, eruð þið áhöfn
á þessu skipi.
— Nei, við erum eigendurnir.
Áhöfnin er að þvo þilfarið.
Bara að liann pabbi uppgötvi ekld
að jeg hefi stoUist á ball!
— Hefir faðir yðar nokkurn jarð-
skjálftamæli?
Bruna’iðsmaðurinn slekkur í vind-
iistúf.
Hann: — Hvað segir þú um að fara
í brúðkaupsferð til Ameríku?
Hún: — Góði niinn! Þú veist hvað
eg er sjóveik.
Hann: — Já, en ástin læknar alt
þesskonar.
Hún: — Það getur verið. En svo
verðum við að komast heim aftur.
— Getið þjer stöðvað svona myllu
Maðurinn minn sat á vœngnum þeg-
ar hún byrjaði að snúast.
HEYRT Á SPORVAGNI: ViVjið
þjcr bíða með að stíga af þangað til
vagninn staðnæmist. Ef þjer dettið
og hálsbrjótið yður, er það jeg, sem
fæ öll óþægindin af því.
Á BAÐSTAHNUM. — Fyrirgefið
þjer; hvernig fer skyrtan mín yður?
Hann: — Heldurðu ekki, að þú get-
ir lært að elska mig?
Hún: •—■ Æ, góði minn, jeg liefi
engan tíma til þess. í fyrsta lagi er
jeg að læra frönsku, svo er jeg að
læra sund og svo verð jeg að læra
bæði tennis, útsaum og kniplingagerð
í vor. Finst þjer jeg geta komst yf-
ir að læra meira?
— Jeg skal kcnna þjer, hvað hefst
upp úr því að berja þau, sem eru
máttarminni en maður sjálfur, —
ódóið þitt!
I HMfíU?
— Að þjer skuhið trúa svo smá-
stelpu fyrir barninu yðar.
— Það er ekki nema gott að hún
sje lítil, þess minna verður fallið á
barninu þegar hún missir það.
I