Fálkinn - 10.12.1938, Blaðsíða 11

F Á L K.I N N
11
YNGffU
LCrtNbURNIR
Akarnbrúða og reyrflauta
Úti í skógi má finna ínarga liluli
sem með dálitlu hugviti má fá ým-
islegt út úr. Hjerna eru ykkur gefnar
nokkrar hugmyndir:
Dansajidi akarnbrúða.
Af nokkrum mismunandi stórum
akörnum getið þið búi'ð ykkur til
skemtilegt leikfang. Takið litln „liett-
urnar“ af akörnunum ykkar (mynd
1) og nuddið hvert akarn með
]>urku. Af fjórum akörnum, ]>rem
stórum og einu smærra, er búkur
brúðunnar, hálsinn og höfuðið búið
til (mynd 2). Samsetningin er gerð
með stoppunál, sem stungið er gegn-
um alla partana, — gætið að þvi
að stinga ykkur ekki í fingurna. Lát-
ið akarnið, sem n’óta skal i höfuð,
á hliðina, svo að litla nibban myndi
nefið. Nú títuni við á mynd 3
þar sjáið þið fullgerða akarnbrúðu.
Handleggirnir eru stálþráðshúta.-.
sem festir eru inn undir hálsinn og
hvor fótur er myndaður af fjóruin
smáakörnum og einu stærra. A
myndinni sjáið þið greinilega hvern-
ig ]>essi akörn eru dregin upp á
þráð, sem gengur gegnum neðri part
húksins og gegnum fótinn. Sterkur
hnútur undir hvorum fætinum held-
um honum saman — strengið þó
ekki þræðina svo fast, að brúðan
verði staurfætt, munið það, að hún
á að dansa. Ein af litlu „hettunum"
er limd á eins og hattur, og með
hleki er teiknað andlitið, hnappar
o. s. frv. Bindið nú brúðuna fasta
á nokkuð langan þráð; er honum
brugðið eins og lykkju um hálsinn
á brúðunni, bindið . annan enda
þráðarins fastan við stólfót, alvsg
niður við gólf, eða þá festið hann
með teiknibólu í sjálft gólfið, (mynd
4). Lyftið nú upp hinum enda þráð-
arins það mikið að hrúðan standi
PANFLAUTA, BÚIN TIL ÚR REYR.
Sje mýri eða smávatn í skóginum,
getið þið skorið ykkur nokkrar
stangir af reyr, eins gildar og liægt
cr. Úr þessum reyr getið þið auð-
veldlega búið ykkur til ágætt hljóð-
færi. Skerið reyrinn til milli tveggia
„Iiða“, þannig að efri liðurinn sje
alveg skorinn burt meðan sá neðri
myndar botn reyrsins. Hvernig þetta
er gert, sjáið þið efst á myndinni.
Blásið nú ofan i reyrinn, alveg eins
og þegar ]>ið blásið ofan í flösku
eða holan lykil og skerið aí
efri endanum, þangað til þið fáið
hreinan tón, sem nota má sem upp-
hafstón i venjulegum átta nótna tón-
sliga. Prófið ykkur nú áfram á þenna
hátt, þangað til þið liafið fengið
átla reyrstangir, sem mynda heilan
tónstiga, frá lægsta tóni lil hin's
hæsta. Munið, að því lengri sem
reyrinn er því dýpri verður tónn-
inn — og öfugt. Og að lokum leggið
allar — átta — stangirnar í röð og
limið þær saman milli tveggja
þunnra spýtna — og nú er Panflaut-
an tilbúin. Ef þið æfið ykkur getið
þið flautað Ijett smálög á þetta
heimagerða hljóðfæri.
á gólfinu — og kippið svo í þráðinn
—- þá verður brúðan fjörug, megið
þið vera viss um. Eftir dálitla æf-
ingu getið þið látið brúðuna gera
margskonar kúnstir. Á mynd 5 sjáið
þið akarnhrúðuna í fullum gang'.
FLÓTTINN ÚR
SÚDETAH JERUÐUN U M.
Á dögunum, þegar horfurnar um
heimsstríð voru sem dekstar, flýði
fjöldi fólks úr Súdetahjeruðunum til
Þýskalands. Á myndinni sjest kona
vera að fara yfir landamærin með
sængurfötin sín á bakinu.
MÁLAFERLI GEGN JAMES HINES.
Hinn frægi Tamany Hall foringi,
James Hines (t. v.) hefir verið mynd
aður lijer á undan rjettarhahli í New
York þar sem einn af vinum hans
er að leggja honum góð ráð.
t baráttn
fyrir rjettlætinn.
25) En O’Connor liðsforingja
hafði auðsjáanlega ekki grunað neitt,
þar eð hann var upptekinn af þvi
•að stýra hátnum í straumnum, sem
var liarla þungur, uppi við fljóts-
bakkann. l>eir voru kpmnir upp
undir trjeð og Bobby reis upp lítið
eitt -- liann fann á sjer hvað gerasl
mundi.
Bjarni lilli var viðstaddur hrúð-
kaup stóru systur sinnar og sat hjá
móður sinni i kirkjunni. Alt í einu
segir hann:
— Af Iiverju ertu að gráta,
uiamrna? Ekki er verið að gifta
þig!
2(>)0’Connor rak skyndilega upp
ój> — hann hafði merkl um stund,
að Bohby var ekki með hugann við
árina, — en nú var það um seinan.
Tveir hrúnir, sinamiklir handleggir
teygðust frá trjenu og i áttina til
Bobby, sem ekki var seinn á sjer 'ið
lleygja árinni og grípa i þá með
sínum hlekkjuðu höndum. Bobhv
spyrnti kröftuglega í botninn á
bátntim og liðsforinginn, sem var
alveg forviða, mátti hafa sig allan
við til að ná jafnvæginu.
Æ, sagði Englendingurinn við
Skotann, er þeir stigu út úr lestinni
frá Glasgow i London. Þetta hefir
verið löng og þreytandi ferð.
— Já víst er það, sagði Skotinn.
— En það er nú annaðhvort, fyrir
alla þessa peninga.
PÁFAHÖLLIN í AVIGNON.
Frá vínuppskeruhátið í Avignon.
Skrúðganga framhjá hinni fornu
páfahöll. En eins og almenningur
veit var Avignon undir hin'ni „ba-
hýlonisku herleiðitigu páfanna" að-
setustaður páfans.
Við prófborðið.
— Hvað getið þjer sagt mjer um
Lúter, kandidat?
— O, ekki annað en alt gQtt, hr.
prófessor.
27) Himinlifandi heilsaði Bobby
lndiánavininum sinum, Rauða Hirli,
sem hafði dregið hann upp úr bátn-
um — þeir sátu nú háðir á gildri
grein, sem teygðist út yfir vatnið.
„Ekki getum við verið hjerna, Rauði
Hjörtur“, sagði Bobby með nokkr-
um kvíða, „O’Connor kemst bráðum
á land“. Rauði Hjörtur benti bros-
andi í gegn um laufþyknið, og þeg-
ar Bobby gætti betur að, sá hann,
að báturinn var á hvolfi, þrátt fyrir
örvæntingarfullar tilraunir liðsfor-
ingjans lil að köma honum á rjett-
an kjöl. Liðsforinginn mátti hafa sig
allan við til að halda sjer á floti
hann synti í áttina til fljótsbakkans
hinumegin. -—
En allir erfiðleikarnir hjá
þeim fjelögunum eru ekki
búnir enn. Um það sannfær-
umst við í næsta hlaði.