Fálkinn - 29.01.1943, Blaðsíða 3

F Á L K 1 N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjúri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Simi 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-G
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSpre/ú.
Skradðarabankar.
Skógarlöndin miklu á Skandinav-
iuskaga kenna börnum í öllum skól-
um að rækta skóg og liafa sjerstaka
ræktunardaga og ræktunarvikur á
hverju ári. En við Islendingar í
skóglausa landinu gerum þetta ekki.
Að vísu hafa einstakir menn og
fjelög, sem enn eru mikils til of
fámenn, gert nokkuð að ])vi, að
koma upp gróðrarstöðum á síðuslu
árum, en þessar framkvæmdir eru
svo hægfara og smágerðar, að jjær
eru hvergi nærri nógar til að rækja
skyldur ]iær, sem þjóðin liefir við
landið.
Það þykir sannað, að landsmenn
sjálfir liafi átt mestan þáttinn í því
að eyðileggja skóga þá og kjörr,
sem voru lijer er landið bygðist i
öndverðu. Þeir beittu skógana sunt-
ar og vetur, þeir brendu þá og
hjuggu svo óskynsantlega, að nú er
þar víða örfoka land, sem áður
var ilmandi birkilundur. Hjer er
því um stórkostlega afturför að
ræða, um skuld, sem þjóðin verður
að borga og skemdir sfein hún verð-
ur að bæta.
Hvað sem því veldur, þá er allur
þorri manna ákaflega sinnutaus um
skógræktarmálin á íslandi. Það er
vitanlegt, að flestir vilja leggja krónu
kvarðann á bæði menn og málefni
og spyrja altaf fyrst af öllu: „Fæ
jeg nokkuð fyrir það?“ Skógræktar-
málið hefir til skamms tima verið
sett í flokk liugsjónamálanna, en nú
lialda fróðir menn því fram, að
skógræktin sje málefni, sem eigi
aðeins sje liugsjón heldur gagn-
leg. hugsjón og að íslensk slcógrækt
geti gefið beinan arð.
Svo mikið er víst, að skógræktin
er stórvægilegur þáttur i starfinu
gegn uppblæstri landsins af sand-
foki. Og allir viðurkenna, að sand-
fokið er mesta plágan, sem mæðir
á ístenslcri mold og miklu skaðlegri
en eldgos og jökulflóð. Þó ekki væri
litið á annað en þetta, virðist þar
næg ástæða til að sinna skógræktar-
málinu almennar, en gert hefir ver-
ið.
Þeir, sem búa sig undir kennara-
stöðu á íslandi mega ekki Ijúka
þeim undirbúningi svo, að þeir sjeu
ekki sæmilega færir um að stjórnti
barnahóp sinum og láta hann gróð-
ursetja skógarteig á hverju vori. Þoð
er fallegasta verkið, sem börmn gcla
unnið fyrir framtíðina, og ve”k sem
þau sjáif sjá ávöxtinn af, ef þeim
endist líf og heilsa, þó að þeir
HARALDUR Á. SIGURÐSSON
gamanleikari í 20 ár.
Vinsældir Haralds Á. Sigurðs-
sonar sem gamanleikara hafa
farið sívaxandi þau tuttugu ár,
sem liann hefir verið leikari.
ið Þorlák um áttatíu sinnum,
þar af þrjátíu sinnum í Reykja-
vík, en einnig á Akureyri, Húsa-
vík, Blönduósi, Hafnarfirði,
Keflavík, Grindavik, Vest-
mannaeyjum, Borgarnesi og
víðar.
Of langt yrði hjer upp að
telja öll hlutverk Haralds Á.
Úr „Þorláki þreytta": Haraldur og Marta Indriðadóttir.
Þessi holdugi gárungi hefir jafn
an haft gott lag á því, að koma
áhorfendunum til þess að brosa
og jafnvel að‘'skellihlæja. Sjálf-
ur er liann oftast alvarlegur á
leiksviðinu, meira að segja graf-
alvarlegur, þótt leikhúsgestir
hlæi alt hvað af tekur.
Haraldur hefir altaf verið
tx-yggur gamanhlutverkunum,
— varla leikið önnur hlutverk,
enda er liann talinn einn hinn
snjallasti gamanleikari vor. —
Hann hefir leikið í fjöldamörg-
um gamanleikjum og „revýum“,
en fyrsta „revýan“, sem hann
ljek í mun hafa vex-ið „Spansk-
ar nætur“, sem mai’gir muna
enn eftir, eða hafa lesið sjer til
ánægju. En hún var fyrst leik-
in í janúar 1923, og er því tutt-
ugu ára leikaraafmæli Haralds
fyi’ir skömmu liðið hjá.
Síðan liefir Haraldur Ieikið í
fjölmörgum leikritum, eða únx
fjörutíu samtals. Flest hlutverk-
in eru í leikjum hjer í Reykja-
vík, en Haraldur hefir líka leik-
ið hingað og þangað úti um
land. Einna víðförlastur hefir
hann sennilega orðið í „Þorláki
þreytta“, en Haraldur hefir leik-
eldri sjái hanii ekki. í hverri ein-
ustu sveit landsins á að leggja stund
á skógrækt, þar iná enginn draga
sig í hlje, en allir að gefa sig fram.
Því að hjer er verið að borga skuld,
sem of lengi hefir liðið um.
Sigui’ðssonax’. Aðeins má ixxinna
á, auk hlutvei-ks hans í Þor-
láki þi-eytta, vai’ð liann mjög
vinsæll í „Húrra, krakki“, á
sinum tíma. Eins og nú standa
sakir er hann enn að leika Þor-
lák, að þessu sinni suður i Hafn-
arfirði.
Á síðari árunx hefir komið í
ljós að Haraldur Á. Sigui’ðssoix
kann að bx’egða fyrir sig fleiri
gi’einum listar en leiklistinni
einni saman. Hann hefir ixefni-
lega hirt smásögur eftir sig í
tímaritum og gefið út smá-
sagnasafn, „Bak við tjöldin".
Mai’gar smásögur hans eru eink-
ar snotrar, og sjest þar, að Har-
aldur á alvöru og íhygli til,
þrátt fyrir glensið og gamanið á
leiksviðinu.
íslenskt leiksvið á væntanlega
eftir að njóta hinna pi-ýðilegu
leikkrafta Haralds Á. Sigurðs-
sonar unx langt skeið.
Vr „Húrra krakki“.