Fálkinn - 19.03.1943, Blaðsíða 4

4
F Á L K I N N
ALASKA - BRAUTIN
ER MEIRA EN 2600 KM. LÖNG, EN VAR LÖGÐ Á RÚMUM SEX MÁNUÐUM
ALDREI HEFIR JAFN LANGUR VEGUR VERIÐ LAGÐURÁSVO STUTTUM TÍMA
Alaska-braut Bandaríkjanna
hefir nú veriö lögð um ósnortn-
ar óbygðir, og umferð um hana
hafin. Her-verkfræðingar Banda
ríkjanna lögðu siðasta kílómetr-
ann af þessari 2670 kílómetra
löngu braut þann 29. október
í haust og tengdu þannig í fyrsta
sinn saman Bandaríkin og hina
fjarlægu útlendu þeirra í kulda-
beltinu. — Þessu stórkostlega
mannvirki var lokið á rúmum
sex mánuðum, allmiklu á und-
an áætlun og á met-tíma.
Það voru 10.000 Bandaríkja-
hermenn og 2.000 verkamenn
aðrir, sem lögðu þennan 24 feta
breiða veg um slóðalausa skóga.
Að meðaltali voru lagðir nær
þrettán kílómetrar á dag. en
200 ár þurfti að brúa. Brýrnar
eru úr timbri og endast ekki
lengur en þangað til árnar fara
að ryðja af sjer ísnum í apríl
næstkomandi, en þá verða aðr-
ar brýr til taks, ásamt vjelum
til þess að setja þær upp, á
hverjum árbakka, og sveitir
verkfræðinga fara stað úr stað
til þes að koma þeim fyrir.
Mesta hæð, sem vegurinn fer
yfir, er 1264 m'etrar.
Þegar Henry L. Stimpson her-
málaráðherra tilkynti að vegur-
inn væri fullgerður, ljet hann
þess jafnframt getið, að hin
opinbera vigsluathöfn hans færi
fram á landamærum Canada
og Alaska 15. nóvember.
í allan vetur munu stórar
íestir vörubifreiða aka hina
nýju leið um norðurhjarnið,
með hermenn og hergögn frá
Bandaríkjunum, þannig að
ferðatíminn frá norðvestur-
fylkjum Bandaríkjanna til hinna
ýmsu stöðva í Alaska styttist í
minna en viku. Áður hafa allir
flutningar til hinnar miklu norð
urlendu farið sjóleiðis eða loft-
leiðis. Eini farartálminn á norð-
urbrautinni verður í vorleys-
ingunum, þegar ár og lækir
flóa yfir bakka sína.
Vegagerðin hófst í mars síð-
asta ár og þessu einstaka mann-
virki, veginum um órudda skóga
yfir straumharðar ár og um
fjalladali hefir verið líkt við
Panama-skurðinn, því að erf-
iðleikunum verður helst jafnað
til þess, sem þar átti við að
etja.
Kostnaðurinn nær 75 miljón $.
Vegagerð þessi hefir kostað
milli 50 og 75 miljón dollara,
eða minna en eitt orustuskip.
Er það lítið verð, þegar þess er
gætt, hve ómetanlega þýðingu
þessi samgönguæð liefir fyrir
heúgagnaflutningana og síðar
fyrir almennar samgöngur. Hún
opnar víðlend óbygð hjeruð, sem
eiga ríkan jarðveg og námur,
og mikið af skógi.
Fyrst var verið að hugsa um
að ryðja þarna óvandaðan veg,
og talið að því mundi verða lok-
ið á einu ári. En „Alcan“-braut-
in, sem nú hefir verið lögð, er
hallalítill bílvegur, með góðri
fráræslu, að heita má alla leið,
og á löngum köflum er hægt að
hafa þar tvístefnu akstur.
Með þessari vegargerð ræt-
ist gamall draumur Donalds
MacDonalds, en hann er grann-
ur, herðaboginn og hæruskot-
inn verkfræðingur, sem fyrir
ellefu árum braust fótgangandi
norður þessar slóðir til þess að
gera uppdrátt af landinu, sem
vegurinn liggur um.: Á árunum
sem síðan eru liðin, hefir Mac
Donald barist fyrir hugmynd-
inni. Árið 1938 skipaði Roose-
velt forseti fimm manna AI-
askavegai’-nefnd, og var Mac
Donald einn af meðlimunum.

Nefndin mælti með því að veg-
urinn yrði lagður, en það var
ekki fyr en i byrjun siðasta árs
sem þingið fjelst á tillöguna
með því að hernaðarnauðsyn
væri á þessari framkvæmd.
Vegurinn byrjar við enda-
stöð járnbrautar einnar í Vest-
ur-Canada, um 160 kílómetra

iam Morris Hoge, og liafði hann
bækistöð í Whitfehorse í Can-
ada, en þangað er járnbralit
frá hafnarbæ í Alaska.
Byrjað í kólgu.
Fyrstu ameríkönsku hermenn-
irnir, sem inna skyldu þetta
verk af hendi lcomu á endastöð
canadísku járribrautarinnar kl.
1.30 f. h. þann 9. mars í fyrra
óg römbuðu skjálfandi út úr
vögnunum í 38 stiga kulda. Þeir
hjuggu liolur í freðna jörðina
til þess að koma niður tjaldhæl-
unum svo að þeir gætu fest
tjöldin, og unnu lengst af nótt-
iiini að því að afferma farang-
ur sinn. Daginn eftir hófst bar-
álta þeirra við óbygðina.
Frá járnbrautarendanum lá
injó braut um 95 kilómetra
norður á bóginn. En um 400
kílómetra þar norður af var
vetrarslóði gegn um þjetta

Fred MacLean
liðsforingi
heilsar fyrsta
ökumanninum,
sem komsl alla
leið með bíl- íím
inn sinn til
Fairbcmks, en
þar er enda-
stöð Alaska-
brautarinnar.
■■ ■■ v.-.kWV
tV.
fyrir norðan landamæri Banda-
ríkjanna. — Liggur vegurinn 1
norðvesturátt austan Kletta-
fjalla upp að landamærum Al-
aska. Beygir síðan lil vesturs
yfir landamærin og til Fair-
banks í Alaska.
Vegarlanging þessi var hern-
aðarmannvirki og var afráðin
og samþykt að sameiginlegu
ráði Canada og Bandaríkjanna,
en yfirmaður vei-ksins er general-
majór Eugene Reybold, foringi
herverkfræðingaráðs U. S. A.
Yfirmaður á staðnum var Will-
Sumstaðar ligg
ur Alaskaveg-
urinn um sljetl
lenda og lága
dali með lág-
vöxnum skógi,
mýrarsundum
og ám.
skóga og yfir lijarnfreðnar ár
og vötn norður að verslunarstöð
þar sem koma skyldi upp stórri
bækistöð fyrir verkfræðingana.
Hermennirnir höfðu aðeins fjór-
ar, mesta lagi sex vikur, til þess
að koma þangað hinum mikla
farangri, áhöldum og vistum,
sem með þurfti, áður en vor-
leysingarnar kæmu og alt færi
í kaf og leiðin yrði að feni.
Þeir unnu eins og þeir ættu
lífið að leysa. Dag og nótt gekk
vagnalestin norður þýfðan og
þröngan vetrarslóðann. Vöru-
járnbrautarlestir lieltu farmin-
um beina leið ofan í bifreiðarn-
ar, við brautarendann. Þegar
það varð ljóst að brautirn-
ar gerðu betur en að hafa við
bílunum, var nauðugur einn
kostur að ifá fleiri bifreiðar og
bifreiðastjóra. Þá tók vöru-
flutningamaðurinn E. J. Spinn-
ey að sjer að safna ökutækjum
bjá bændunum í British Colum-
bia. Hann ljet boð út ganga um
þetta, og eftir viku var komið
nægilegt af ökutækjum af næsta
svæðinu kringum staðinn, inn-
an 160 kílómetra fjarlægðar.