Fálkinn - 13.08.1943, Blaðsíða 6

0-
F Á L K I N N
/
- LITLfl 5flEfln -
Angelique Carlier
vtldi myrða manninn sinn
Angelique Carlier fœddist í Lyon
áriö 1657. Faðir hennar var stór-
auSugur bóksali. Á þeim tima stýrði
sólkongurinn, Lúðvík 14., hinu fagra
Frakklandi.
Angelique óx upp og varð for-
kunnarfögur. Hún var gáfuð, kurt-
eys, ástúðleg og vel að sjer. Enn-
fremur fjörug og fyndin. Allir voru
hrifnir af henni. Hún var hjegóma-
gjörn og metnaðargjörn. Hún vildi
giftast tignum manni. Og hana
dreymdi um að komast til hirðar-
innar í Paris. Þar mundi fegurð
hennar og vitsmunir njóta sin hest.
Biðlar Angelique voru óteljandi. En
hún var í vandræðum með að á-
kveða eiginmanninn. Svo kom sá
mikli dagur, er lnin trúlofaðist. Gjöf
þess liamingjusama var svo töfr-
andi að hún stóðst hana ekki. Mað-
urinn lijet Piquet. Hann var þing-
maður, og ekkert lirifandi, livorki
karlinannlegur nje fagur. Fjöldi að-
dáenda Angelique voru honum miklu
fremri hvað það snerti. Gjöfin, sem
hún fjekk frá Piquet á afmælisdag-
inn sinn, og gerði hana svo hrifna,
að hún gaf honum hönd sína og
hjai-ta, (þó liugur fylgdi ekki máli)
voru gerfiblóm með demöntum, er
skyldu.koma i stað daggar.
Svo giftust þau.
Fyrstu árin virtist alt leika í
lyndi. Þau hjeldu veislur og sóttu
boð til margra vina og kunningja.
Frú Piquet var sú persóna, sem alt
snerisl um í þessum samkvæmum.
Fjör hennar, fegurð og yndisleiki
töfraði alla.
Þau hjónin eignuðust tvö börn.
Og engin óhamingja virtist vera i
aðsigi.
Piquet var alls ekki skemtilegur
maður. Stundum fremur fráhrind-
andi og afundinn. En liún var svo
glaðlynd og fjörug, að hún tók það
sjer ekki nærri.
En svo misti Angelique alt i einu
virðinguna fyrir manni sinum. Og
hún fór að liala hann. Orsökin til
þess var sú, að Piquet var ekki rik-
ur maður eins 'og hún hafði álitið.
Nú fanst henni maðurinn hafa svik-
ið sig. Hún gat ekki fyrirgefið þetla.
Hún leit nú á hann sem svikara og
óþokka.
Um þetta leyti kom bróðir henn-
ar, sem var liðsforingi með vin sinn,
kaptein Mongeorge, í heimsókn. —
Mongeorge var afar glæsilegur mað-
ur, skemtilegur og kátur. Frúin varð
þegar í stað mjög ástfangin í hon-
um. Og voru þau saman, er þau gátu
því við komið. En þetta var fyrsti,
en ekki síðasta ástvinur Angelique.
Hún eignaðist fjölda elskliuga, varð
hreinasta Messalina í ástamálum
næstu árin. Hún reyndi að leyna
þessu eins og hún gat, og kom alt af
tígulega fram.
Piquet átti í miklu skuldabasli.
Rukkarar ljetu liann ekki hafa mik-
inn frið. Frúin sótfi þá um konung-
iegt leyfi, til þess að fá eignunum
skift, svo að hún fengi sinn lilut.
En Piquet ákærði hana fyrir ótrú-
mensku og sagði ljótar sögur um
hana. Hann fjekk teyfi konungs til
þess að loka konu sína inni, vegna
ólifnaðar hennar.
Á þeim degi, er þetta leyfi var
l'engið, tók frúin þá ákvörðun að
láta myrða Piquet. Og að því búnu
hugðist hún að giftast fyrsta elsk-
huga sínum og uppáhaldsviðskifta-
vini, Mongeorge kapteini.
En Angelique fór ekki viturlega
að ráði sínu við framkvæmd þessa
verks, þó að hún væri gáfuð. Hún
rjeði margt fóllc til þess að myrða
mann sinn. Vitanlega mútaði hún
því öllu. Það voru alls 10 menn,
sem hún samdi við. Meðal annara
var dyravörður hússins og einn
þjónanna.
Ákveðið kvöld ætlaði fólk að
myrða Piquet. En í það skiftið slapp
liann úr greipum þess, án þess að
hafa hugmynd um livað það hugðist
fyrir.
Það liðu þrjú ár. Og þá tóksl
nokkru betur með framkvæmd
verksins.
Angelique var heima það kvöld.
En Piquet var i heimsókn hjá ná-
grannafrú einni að nafni Wilmur.
En greifafrú Semanville var stödd
hjá Angelique. Var sú síðarnefnda
róleg þó maður hennar kæmi ekki
lieim. Rjett eftir að frú Semonville
var farin kváðu við skammbyssúskot
úti fyrir húsinu. Þjónustufólkið
þusti á vetlvang og fann lhisbónd-
ann liggjandi alblóðugan. Árásar-
liðið var horfið. Fimm kúlur liöfðu
hæft Piquet. En hann var ekki hel-
særður. Þeim liafði ekki tekist að
ná lífi hans.
Lögreglan kom og kynti sjer mál-
ið. Spurði hún Piquet um alla mála-
vexti. Hann sagði: „Jeg á engan ó-
vin, nema konuna mina.“ Hún ljest
hafa hreina samvisku og ætlaði að
blekkja heiminn. En það reyndist
ógerningur. Hún frjetti að handtaka
hennar slæði fyrir dyrum. Henni
var ráðlagt að flýja. Átta daga sam-
fleytt fjekk liún brjef þess efnis, að
flótti væri hennar eina bjargráð. En
hún fór ekki. Hún áleit að brjefin
væru rituð að undirlagi manns
hennar, og vildi hann þannig losna
við hana. Og með flótta virtist henni
hún auglýsa sekt sína.
'CLARK GABLE KAPTEINN.
Það er vonandi, kvenfólksins
vegna, að nóg sje fgrirliggjandi af
kvikmgndum, sem Clark Gable sjest
i. Því að nú er hann óvirkur um
sinn. Hann gekk sem sje i herinn og
fór til Englands í vetur og tók við
störfum á sprengjuflugvelastöð og
gerpist flugvjelaskgtta. Hefir hann
htotið kapleins-nafnbót.
En nú ljetu yfirvöldin til skarar
skríða. Síðari hluta dags var dyr-
unum að dagstofunni hrundið upp
harkalega og voru þarna komnir
margir lögreglumenn undir stjórn
liðsforingja. Greifafrú Semonville,
sem áður en nefnd, var stödd hjá
frú Carlier, er þetta gerðist.
Liðsforinginn sagði með hárri
röddu:
,‘,Jeg tek yður fasta, frú Carlier,
i kongsins og laganna nafni!“
Frúin reis á fætur, án þess að
verða hverft við. Hún mælti: „Þjer
hefðuð ekki þurft að koma með
heila liersveit til þess að taka mig
höndum. Jeg mundi hafa farið með
yður einum.“
Mál þetta var sótt og varið með
harðfylgi. Frtiin neitaði stöðugt öll-
um ákærum. Og það vantaði sann-
Vinurinn: — Mikið ljómandi er
hann fallegur samkvæmiskjóllinn,
sem konan þín er í. Hann hefir sjálf-
sagt kostað sínar 800 krónur.
Eiginmaðurin: — Sínar! Nei, min-
ar 800 krónur.
Ozolo
Desinfector
er ómissandi í
vaska, salerni
og í uppþvott-
arvatnið. Ilm-
urinn gjör-
breytir híbýl-
um yðar.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Sími 3183.
anir gegn henni. En þá náðist í
eitt vitni. Þjóninn, sem var ineð í
fyrra samsærinu. Eftir framburði
lians var frú Carlier dæmd til
dauða. Hún var tekin af lífi skömmu
síðar. Aldrei misti hún kjarkinn
og endurtók sakleysi sitt köld og ró-
leg. Og daginn, sem hún var tekin
af lífi sögðu menn liana jafn fagra
og nokkru sinni fyrr. Og lýkur lijer
með sögunni af frú Angelique Car-
lier.
Jóhann Scheving þgddi.
Walter Wanger-stjarnan
JOAN BENNETT
Haldiö áíram þessari FILMSTJÖRNU
FEGRUNAR-SNYRTINGU
Haldið fast við þá fegrunar-snyrtingu, sem byggist
á sápu og vatni, cins og kvikmyndadísirnar gera.
Eðrist ekki þó að stundum sje erfitt að ná í Lux
liandsápuna, því þjer getið gert liana tvöfalt
endingarbetri en hingað til. Hið ilmandi löður
jiessarar sápu er svo miklu rlkara en venjulegra
sáputegunda, að þjer fáið nægilegt löður eftir
eina stroku með sapustykkinu, til þess að þvo
hendur yðar og handleggi, jafnvel þó að vatnið
sjc hart Bf vatnið er mjúkt nægir þetta á
andlit og háls líka Forðist eyðslu—geymið
Lux handsápustykkið þurt, ög þá endist það
miklu lengur
LUX s
HANDSÁPAN
K-LTS 640 4-&39
Z.£P£Rframleiðsla