Fálkinn - 10.09.1943, Blaðsíða 9

F Á L K I N N
9
laufabrauðskökur soðnar í tólg
og meira gott ætla jeg að senda
honum, á morgun, þessu lofaði
jeg sjálfum mjer og jeg varð
glaður aftur. Og í liuganum sá
jeg Óla litla með laufabrauðs-
staflann á borðinu fyrir fram-
an sig og alt í kring brunnu
kertin, en hann spenti greip-
ar, kingdi munnvatninu sínu
og grjet, en nú grjet hann af
gleði, vesaling? litli drengur-
ipn.
Halli kom á móti mjer með
skautana i hendinni. Innan
skamms vorum við komnir út
á svell með hinum og jeg'
gleymdi Óla.
Á aðfangadaginn var alt á
lofti í annríki og jeg lijálpaði
til, var venju fremur viljugur í
snúninga, enda val' mjer hælt
fyrir. Jeg hlakkaði ákaflega
mikið til og liafði um margt að
hugsa, svo varla var hægt að
ætlast til þess, að jeg myndi eft-
ir lionum Óla litla. — Við þekt-
umst líka svo lítið. Hann var
bara fæddur heima hjá mjer
Hann var eiginlega vandalaus.
Hvernig átti jeg að rnuna eftir
honum mitt í jólaannríkinu?
Að morgni þriðja jóladags
ligg jcg og flatmaga uppi í
rúmi. Kaffihakki var á stóli við
rúmið. Jeg var búinn að drekka
og eta allav smákökurnar, en
jeg leyfði laufahrauðinu.
Jeg lieyrði málróni mömmu
frammi í stofunni og svo var
líka einhver að gráta, svo ótta-
legá átakanlega og með þung-
um ekka. Hver gat þetta verið?
Ekki nema það þó, gráta á sjálf-
um jólunum. Mjer fjell þetta
illa.
Mamma!
Hvað er að, drengur minn. —
Mamma gekk að rúmi mínu.
Hver grætur í stofunni?
Það er hún Gunna í Hlíð,
vesalings konan.
Hvers vegna grætur hún?
Hann ÓIi litli er dáinn.
Jeg hnje á koddaníi og grjet
beisklega.
Já, drengur minn. Þetta er
sorglegt. Það hefir líklega var-
ið lungnabólga. Döpur jól í
Hlíðinni. Hann hafði lengst af
rænu og hann bað að heilsa
þjer með þaklæti fyrir kom-
una.
Þakklæti fyrir komuna, þakk-
læti! Mamma! Taktu í hendina
á mjer, jeg á svo voðalega bágt,
aldrei get jeg orðið glaður aft-
ur, nei, aldrei, aldrei. Jeg, sem
át kökuna hans alla, það besta
sem liann átti, en nú get jeg
aldrei bætt honum hana. En
laufabrauðið mitt mamma, —
láttu mig aldrei sjá laufabrauð
framai'.
Jón Árnason:
Um stjðrnnspeki
Stutt söguyfirlit.
Stjörnuspekin er ein hin elsta
fræðigrein, sem menn þekkja. Var
hún iðkuð í fornöld meðal Egypta
og Kaldea og skipaði háan sess með-
al kunnáttumanna. Var hun ein
þeirra fræðigreina, er kendar voru
i launhelgunum. 1 þann tið var
stjörnufræði og stjörnuspeki ein og
sama námsgrein. Til Grikklands
barst hún snemma í fornöld og eru
rit þeirra lögð til grundvallar hjer
i Vesturlöndum enn í dag. Er ævin-
lega vitnað í þau ef um ágreining er
að ræða. Mörgum árþúsundum fyrir
Kr. barst stjörnuspekin til Austur-
landa og var iðkuð í Kína, Japan,
Tíbet, Indlandi, Síam og Persíu.
Pyþagoras kunni hana og mun hafa
flútt hana til Grikklands frá Egypta-
landi. Stjörnuspekin hefir verið iðk-
uð um allar aldir fram á okkar
daga.
Rjett er að minnast á eitt eða tvö
stórmenni í þessu sambandi og má
þá nefna danska stjörnufræðinginn
Tycho Brahe og lærisvein hans,
Kepler, sem gerði liina alkunnu
stundsjá Wallensteins og sagði fyrir
um afdrif hans.
Þá er íslendingurinn Oddur bisk-
up Einarsson, sem var einn af læri-
sveinum Tycho Bralies. Hann þekti
skiftingu á dýraliringnum, sem ekki
er alment notuð af stjörnuspeking-
um Vesturlanda, en eru kunnar
meðal indverskra og austrænna
stjörnuspekinga. Ber greinarkorn
vott um það, sem Jón Trausti reit
eitt sinn í „Skirni“ um sýnir Odds
biskups, og er þar klausa, sem hann
tólc úr handriti eftir liann i Lands-
bókásafninu.
Nú á tímum fást fjölda manna
við stjörnuspeki og er hún mjög
útbreidd víða um heim. Það er tal-
ið að þeir skifti hundruðum þús-
unda, sem hafa kynst lienni í Banda-
ríkjum Norður-Ameríku. í Englandi
hafa margir menn fengist við hana
jáfnvel frá því snemma á nitjándu
öld og nú skifta þeir mörgum hudr-
uðum hjer á landi. sem fást við hana
og fer þeim stöðugt fjölgandi.
Því ber ekki að neita að nokkuð
hefir borið á „fúski“ og bögubósa-
liætti í þessari grein, eins og fleir-
um, og hefir það orðið til þess að
lítilsvirða liana. Þess vegna hafa
þeir, sem vilja reka þessi fræði á
heilbrigðum grundvelli myndað með
sjer fjelagsskap í því skyni að reka
stjörnuspekina eingöngu á fræðileg-
um grundvelli og vinna gegn allri
misnotkun hennar. Þessi fjelög gera
því strangar kröfur til fjelaga sinna
um það að vinna þetta fræðikerfi
samkvæmt- þeim fornu og viður-
kendu grundvallarreglum, sem
geymst liafa og varðveist frá upp-
hafi vega, og að hvika ekki frá, þeim
í neinu. Þess vegna hafa stjörnu-
spekingar Englands myndað með
sjer fjelagsskap í þessu skyni og
reka skóla, sem menn geta fengið að-
gang til þess að nema þessi fræði
og undirbúa sig til þess að verða
hafa stjörnuspekingar í Ameríku
atvinnustjörnuspekingar. Einnig
fylgt í fótspor þeirra og myndað
fjelag, sem veitir viðtöku bæði fje-

BRETÁKONUNGUR í N.-AFRÍKU.
Eftir að lokasigurinn var unninn í Norður-Afríku í vor
heimsótti George Bretakonungur 1. og 8. herinn, flotann og
flugherinn og heri Bandaríkjanna og Frakka þar. Hann sæmdi
við það tækifæri Eisenhower herstjóra stórkrossi Bath-orð-
unnar. í för með konungi voru sir James Grigg hermálaráð-
herra og sir Archibald Sinclair flugmálaráðherra. Hjer sjest
konungurinn í herskoðun ásamt Clark hershöfðingja. Það er
ameríska heiðursfylkingin, sem þeir ganga fram hjá.
FALL PANTELLARIA.
Myndin er tekin klukkutima eftir að eyvirkið Pantellaria
fjell í hendur Bandamanna. í fjörunni sjást ítalskir fangar vera
að þvo sjer.
Iögum og einstaklingum. Heitir enska
fjelagið: Federation of British Astro-
logers, FBA, en liið ameriska: Amer-
ican Federation of Scientific Astro-
logers, AFSA. —- Bækur hafa verið
sayidar og gefnar út af þeim, sern
skarað hafa fram úr i þessum fræð-
um og eru til bæði eldri og yngri
rilgerðir og rit um þessi efni. Er
sumt af því ætlað almenningi til
notkunar, en hitt er einungis ritað
fyrir nemendur og þá sem eru orðnir
lærðir í þessum fræðum. Til eru
brjefaviðskiftaskólar í stjörnuspeki
og jafngilda þeir hinum r^glulegu
stjörnuspekiskóluin og geta menn
fengið þá keypta og þegar þeir hafa
lesið þá, eru þeim sendar prófspurn-
ingar til úrlausnar og fá svo próf-
vottorð samkvæmt því. Meira.
Jón Árnason, MAFSA.
m r+t e+t
-HXLO
' etr inluJra.

MILO
Úú
HtÍLP
. ÁRNI JÓNSS OIV»,„
HAFNAHSTR.S BEYKJAVIKiív