Fálkinn - 10.09.1943, Blaðsíða 14
14
F Á L K I N N
Frú Margrjet ísaksdóttir, Hverfis-
gölu 65, varö 65 ára 7. þ. m.
Bjarni Gestsson bókbindari, Lauga-
vegi 48 Reykjavík, varö 40 ára 2.
september síöastliöinn.
SUNDLAUGIN í HAFNARFIRÐI.
Frh. af bls. 3.
margir klefar eru fyrir kvenfólk,
hinumegin í forbyggingunni. Úr
búningsklefunum verða fyrst á vegi
manns steypibaðsklefarnir, þar sem
allir verða að skola af sjer áður en
þeir fá aðgang að lauginni. Þarna
eru einnig saierni og gufubaðsklefi
fyrir þá, sem þess óska. Sundlaug-
arkennarinn hefir sjerstakt herbergi
og einnig er þarna stofa, þar sem
liœgt er að kenna sundtökin á þurru.
Þetta er opin sundlaug, með háum
veggjum alt í kring en gert er ráð
fyrir, að bygt verði yfir liana með
tíð og tíma. Sjór er notaður i laug-
ina og er bann hitaður upp með
miðstöðvarhita. Fullkomin hreins-
unartæki eru fyrir vatnið.
Svo var í upphafi ráð fyrir gert,
að fjár til laugarinnar yrði fengið
með frjálsum samskotum, en brátt
kom á daginn að þetta fyrirtæki
yrði svo dýrt, að ókieift yrði að
koma því fram nema með aðstoð
ríkis og bæjar. Söfnuðust þó 30.000
krónur í gjöfum frá fjelögum og ein-
staklingum en mestan hluta kostnað-
ar ber Hafnarfjarðarbær og svo
ríkið, samkvæmt lögum. Allur kostn-
aður hefir margfaldast siðan bygg-
ing laugarinnar var hafin árið 1940.
Um framkvæmdir allar hefir sjeð
sjerstök sundlaugarnefnd. Formað-
ur hennar er Guðmundur Gissurar-
son, skipaður í nefndina af Hafnar-
fjarðarbæ, og flutti hann ítarlega
ræðu við vígslu laugarinnar, 29.
ágúst. Með honum eru þessir í nefnd-
inni: Loftur Bjarnason útgerðarmað-
ur, frá Skipstjóra- og stýrimanna-
Ellilaun og örorkubætur
Umsóknum um ellilaun og örorkubætur fyri árið 1944 skal skilað fyrir lok
septembermánaðar.
Umsóknareyðublöð fást á skrifstofu borgarstjóra, Pósthússtræti 7, herbergi
nr. 19, 2. liæð, alla virka daga kl. 10—12 og 2—5 nema laugardaga eingöngu kl.
10—12.
Umsækjendur geta fengið aðstoð við að fylla út eyðublöð á sama tíma frá
1. september. Þeir eru sjerstaklega beðnir að vera við því búnir að gefa upplýs-
ingar um eignir sínar og tekjur frá 1. okt. 1942 og um framfærsluskylda vensla-
menn sína (börn, kjörbörn, foreldra, kjörforeldra, maka).
Þeir, sem sækja um örorkubætur íyrir árið 1944 og hafa ekki notið þeirra
árið 1943, verða að fá örorkuvottorð hjá trúnaðarlækni Tryggingarstofnunar rík-
isins. Þeir öryrkjar, sem notið hafa örorkubóta á þessu ári, þurfa ekki að fá nýtt
örorkuvottorð, nema þeir fái sjerstaka tilkynningu um það.
Trúnaðarlæknirinn verður fyrst um sinn til viðtals á lækningastofu sinni,
Vesturgötu 3, alla virka daga nema laugardaga.
Ef umsækjendur senda ekki umsóknir sínar á rjettum tíma, mega þeir búast
við Jþví, að þær verði ekki telcnar til greina.
BORGARSTJÓRESTN í REYKJAVlK
Siguröur Guömundsson klœöskera-
rneistari varö fimtugur nýlega. Hann
hefir um langt skeið rekið dömu-
klæöskeraverslun og saumastofu og
um eiui lengra skeið, eöa nálægt ald-
arfjórðungi .haldið .dansskóla . i
Reykjavík. Byrjaöi hann dansnám
sitt hjá frú Stefaníu Guðmundsdótt-
ur fyrir 35 árum, en mentaöist síö-
an hjá Carl Carlsen danskennara í
Kaupmannahöfn. — í tilefni af af-
mælinu gaf hann Náttúrulœkninga-
fjelaginu gjöf Uil minningar um
látna móður sina og systur, — 5000
krónur, er eiga aö verða vísir til
byggingarsjóðs er kosti skýli, sem
fjelagiö ætlar sjer aö byggja......
fjelaginu „Kári“, Hállsteiin ;; p "
son íþróttakennari, f. li. barnaskól-
ans, Grímur Kr. Andrjesson frá
Verkamannafjelaginu Hlíf, Hermann
GuSmundsson f. h. íþróttafjelaganna
í HafnarfirSi og Jóngeir DavíSsson
frá Sjómannafjelagi HafnarfjarSar.
Er almennur fögnuSur í Hafnar-
firði yfir því aS hafa fengiS sina
eigin heilsulind, því aS hingaS til
hafa þeir orSiS aS leita til Reykja-
víkur til aS synda í yljuSu vatni.
Fertnpr iþróttafrSmntlnr.
Ármann er nú eitt slærsta íþrótta-
fjelag landsins og þykir jafnan erfitt
viSureignar á kappmótum aS ganga
af þvi með sigri. ÞaS hefir starfaS
markvisst og af kappi, og þelta er
aldrei aS þakka meSlimahópnum ein
um, heldur fyrst og fremst góSri
stjórn og dugleguin kennurum. Og
Ármann hefir átt livorttveggja. Þar
hefir t. d. sami maSur setiS i stjórn
í 19 ár, ;þar af sem formaSur siSustu
15 árin. Bendir þaS á, aS rjettur
maSur inuni þar sitja á rjettuin staS,
úr því aS stjórnarskiftin eru svo
fátíS. Þarna er þó fult „þingræSi“
— en hvaS mundu menn segja um
þingræSisráSherra, sem sæti í sama
sessinum í 15 ár eSa 19.
ÞaS var þvi ástæSa til aS furSa
sig á því, er þaS spurðist, í vikunni
sem leiS, aS þessi hæstráSandi Ár-
manns væri ekki nema fertugur, eSa
aS komast á þann aldur, er menn
byrja aS komast til virSinga. Þetta
reyndist þó klára sannleikur. Jens
GuSbjörnsson varS ekki nema fer-
tugur á mánudaginn annan en var,
og mun mörgum þykja lygilegt, sem
ekki þekkja hann í sjón en aSeins
af afspurn. Svo langt finst mönnum
síSan þeir fóru aS heyra liann
nefndan.
ÞaS er ómetanlegt og ótrúlega
mikiS starf, sem liggur eftir Jens
í þágu Ármanns. Nú skyldi einhver
halda, að hann hlyti aS hafa van-
rækt skyldustörf sín, en hann er
verkstjóri Fjelagsbókbandsins og hef-
ir starfaS þar i 25 ár. En ekki er
þaö aS sjá aS svo hafi verið, því aS
húsbóndi hans, Þorleifur Gunnars-
son færSi honum aS gjöf vandaS
gullúr á afmælinu í þakklætisskyni
fyrir frábærlega unniS starf.
Hafi Jens GuSbjörnsson ekki vitaS
þaS fyr þá veit liann þaS nú, aS
hann á marga vini. Það er vafasamt
hvort noklcur íslendingur hefir á
fertugsafmæli sínu fundiS jafn (ilý-
leg vinarhót og fengiS jafn óskoraÖ
þakklæti jafn margra og Jens fjekk
á afmælisdaginn sinn.
ÞaÖ rigndi yfir hann skeytum og
blómum og gjöfum. Stjórn Ármanns
færSi lionum aS gjöf gullliring meS
merki Ármanns og hver einasta
íþróttagrein innan fjelagsins færSi
honum gjafir. Þátttakendur í frjáls-
um íþróttum færSu honum gullúr
ofan á þaS, sem áður er nefnt, og
eigi er hjer rúm til aS nefna allar
þær gjafir, sem honum bárust.
Þeir sem þekkja til starfs Jens
Guðbjörnssonar furða sig ekkert á
þessu, en finst hann vel áS heiðri
þeim kominn, sem honum hefir ver-
ið sýndur. Hann hefir sameinað í
einni persónu dugnað, lipurð og
lægni á því að vekja áhuga fjelags-
manna sinna og halda honum vak-
andi. En hitt er ekki að efa, að þetta
hefir oft kostað hann langan vinnu-
dag, sem mundi nema stórum upp-
liæSum, ef greiða skyldi með eftir-
vinnu- eða lielgidagakaupi. En starf
Jens i þágu iþróttanna mun nær ein-
göngu teljast til þeirra flokka.
Velunnendur Ármanns munu ein-
huga óska þess, að fjelagiS fái að
njóta hans sem lengst. Þrátt fyrir
alt striðið hefir hann eigi látið á
sjá, enda er hann sannur íþrótta-
maður með því íþróttahugarfari, sem
alla piætti prýSa.
-----J---