Fálkinn - 08.10.1943, Blaðsíða 14

/
14
F A L K I N N
Guðný og Ljenharður í IV. þætti.
í
i
LEIKFJELAGIE.
Frh. af bls. 3.
indið af Lárusi Páíssyni, en and-
stæða þeirra, röggsemdarkarlinn
Bjarni á Hellum af Jóni Aðils. Ingi-
riði gömlu í Hvammi, konuna, sem
vill fórna aleigu sinni, sonunum, til
þess að hefta vald Ljenharðs og
afstýra þvi, að hann fái að leika
lausum hala, leikur Anna Guðmunds-
dótlir, en Guðmundur Gíslason leik-
ur Holm, hinn þögula förunaut fó-
getans.
Umbúnaðurinn á leiksviðinu er
hinn glæsilegasti, bæði hvað leik-
tjöld og búninga snertir. Leiksviðin
eru frá hlaðinu á Selfossi, með vest-
urhluta Ingólfsfjalls og Kögunarhól
í baksýn (í 1. og 3. þætti), frá Klofa
með Heklu í baksýn (í 2. þætti),
stofan á Hjalla, þar sem viðureign
Ljenharðs og Guðnýjar og handtaka
hins fyrnefnda fer fram (4. þáttur),
og útisvið á Hjalla i 5. þæíti. Eru
leiktjöld þessi hin glæsilegustu og
þá ekki síður búningarnir, gerðir
eftir fyrirmyndum 16. aldar tisku
að því er höfðingjana snertir. Það
eitt mætti vekja furðu, hvernig þeir
Ljenharður og Torfi geta riðið milli
bæja og heilar dagleiðir, án þess að
duft eða aursletta sjáist á fótabún-
aði þeirra. Þá er hún heldur en ekki
ósennileg til fara bóndadóttirin á
Selfossi, þegar hún ætlar að fara að
taka saman hey. Svipar þetta fremur
til óperusýninga en raunveruleikrits,
en verður afsakað nieð því í þessu
tilfelli líka, að áhorfandinn vill hafa
„eitthvað fyrir augað“.
Af leikendum ber sjerstaklega að
Lárus Pálsson sem Kotstrandar-
kvikindið.
jr
minnast á liina ungu stúlku, í hlut-
verki Guðnýjar. Henni tekst prýði-
lega að sýna hina ungu, saklausu
sveitaslúlku, sem lika hefir skap
þegar ástamáiin eru annarsvegar.
Hinsvegar brestur nokkuð á leik
hennar í viðureigninni við hinn
slompfulla kvennamann Ljenharð,
í 4. þætti, en jafnframt er það tals-
vert veikur þáttur í leikritinu,
hvernig Guðnýju tekst að svæfa
hann. Þegar hann er nýblundaður
er hafður í frammi mikill hávaði,
bæði í tali og eins hjá hljómsveit-
inni, aðjíknst er og að viðkomandi
langi mikið til að vekja Ljenharð
aftur — cn það tekst ekki. Hinsveg-
Handtaka Ljenharðs. Frá vinstri: Bjarni á Hellum, Ljenharður og Torfi
í Klofa (Jón Aðils, Haraldur Björn son og Valur Gíslason).
Frá vinstri: Þóra Borg, Valur Gísli son, Svava Einarsdóttir og
Br.. Jóhannesson. .
ar tekst Guðnýu það mætavel, nokkr
um mínútum á eftir, þegar hún
vill láta hann flýja undan bana sin-
um.
Samleikurinn er góður og öll hin
stærri lilutverkin og mörg þeirra
minni, sæta hinni bestu meðferð.
Sjerstaklcga ber að geta Ævars
Kvaran, sem leikur Eystein mjög
hressilega. Það eitt mætti að hon-
um finna, að framburður hans verð-
ur dálitið ógreinilegur, þegar hon-
um er mikið í skapi. Kotstrandar-
kvikindi Lárusar Púlssonar er ó-
gleymanlegt og er skoplegt af þvi
að þ«ð á að vera það, en hinsvegar
er tæplega tilefni til þess, að Jón á
Leirubakka sje gerður skoplegur,
því að liann er aðeins aumingi og
meinlaus rola, eins og allir, sem
eru „á sama máli og síðasti ræðu-
maður“.
Undirtektirnar voru ágætar, eftir
því sem hjer gerist um alvarleg leik-
rit, en þakkir áhorfenda í leikslok
báru þess merki eins og oftast, að
flestir vildu verða fyrstir í barátt-
Ævar Kvaran sem Eysteinn úr Mörk.
una um fatageymsluna.
Hjer birtast nokkrar myndir úr
leiknum.
SCOTLAND YARD.
Frh. af bls. 5.
að einkennið lýsir einhverri lík-
legri vöntun, svo sem því, að
glæpamaðurinn hafi ör eða
staurfingur.
Margt fleira gefur að sjá og
skoða á Scotland Yard. Til
dæmis er öll nýtísku tækni Ijós-
myndagerðar notuð þar, infra-
rauðar og ultra-fjólubláar Ijós-
inyndir sýna t. d. hve barnalegt
það er að breyta dagsetningu
eða lýsingu skoðunarvottorða á
bifreiðum, sem stolið er, og hve
auðvelt ér að komast að þvi, ef
ávísun er fölsuð eða tölum
breytt á henni, hversu vel sem
það er gert.
Enn einu verð jeg þó að lok-
um að segja sjerstaklega frá:
það er litla blaðaskrifstofan,
sem gefur út daglega blað, sem
aðeins er sent þeim, er leggja til
efni í það. Meðal almennings
fær enginn að sjá þetta „blað“,
sem sent er daglega öllum lög-
reglustöðvum á Bretlandi og í
nokkrar borgir erlendis, innan
breska heimsveldisins og ann-
arsstaðar.
Þarna eru birtar aðvaranir
gegn ýmsum glæpamönnum, og
þar er sjerstakur dálkur um
gimsteina og dýrgripi, þar sem
þeim er lýst, ef þeim hefir ver-
ið stolið. Ennfremur eru birt
úrslit ýmsra sakamála. Einnig
eru þarna myndir og lýsingar á
albjóða bófum, sem fara land
úr landi og brjótast inn í hús og
stela og ræna. — Sömuleiðis
gefur Scotland Yard út „Upp-
]ýsingar“, sem sendar eru lög-
reglustöðvum í Bretlandi. Þar
er skýrt frá ýmiskonar glæp-
um, mannahvarfi, stolnum mun
um o. s. frv. Þetta blað er lesið
hátt yfir lögregluþjónunum áð-
ur en þeir fara til starfa.
Egsls ávaxtadrykkir

Drekkiö Egils-öl