Fálkinn - 28.04.1944, Blaðsíða 3

F Á L K 1 N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ritstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavik. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
BlaSið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðis fyrirfram
HERBERTSpren/.
SKRADDARAÞANKAR
Væntanlega fer nú að líða að
þvi, að fólk geti farið að liuga að
görðunum sínum — þeir, er þá eiga.
— f kaupstöðunum, sjerstaklega í
Reykjavík og á Akureyri liefir garð-
r'œkt, bæði til gagns og gamans
stórfléygt fram á siðari árum, og
fóllc hefir fengið lofsverðan áhuga
fyrir trjárækt lika, og' sú viðleitni
er farin að bera sýnilegan ávöxt.
Akureyringar fóru þar fyrstir, þar
virtust skilyrðin betri til trjárækt-
ar en syðra, þó að merkilegt megi
virðast, en reynsla síðari ára virðist
hafa sannað, að víðast á íslandi
megi stunda trjárækl i görðum,
ef hyrjunin er gerð af nokkru viti,
og síðan gælt góðrar umhirðu og
natni. Og um garðræktina er það að
segja, að luin á einnig lifsskilyrði
víðasthvar, engu síður en á dög-
pm Bjarnar I Sauðlaulcsdal. Sú við-
leitni varð skammlíf því að meira
mátti sin j)á vantrúin á landið en
trúin. En með jieirri vantrú hefir
þjóðin svift sig verðmætum, sem
hvorki verða mæld nje vegin.
Heilbrigðisvísindi vorrar aldar
liafa sýnt og' sannað, að þjóðinni
<?r hrýn þörf á meira grænmeti en
hún liéfir haft hingað til — og fjöl-
breyttara. tíulrófur og kartöflur eru
nú orðin all)jóðarfæða, sem enginn
þykist mega án vera, en það- er
fleira sem við þörfnumst. Gulrætur
hafa t. d. að geyma eitt hið nauð-
synlegasta bætiefni, og káltegundir
margskonar styðja að fjölbreyttara
og hollara mataræði, en við liöfum
áður átt kost á. Það er hægara að
afla l'ræs til þessarar ræktunar en
útsæðiskartaflanna, nú á timum
farmrýmisleysisins. Hversvegna ekki
að festa sjer það í minni og leggja
það á sig að lrera ofurlítið meira
í garðrækt en maður kann áður.
Nú fást trjáplöntur hjá skógrækt-
inni og trjáfræ. Fólk í sveitum liefir
verið t'urðu lómlátt um að notfæra
sjer þetta og gera tilraun til að
koina sjer upp liríslum, til þess að
prýða lieimili sitt, þó að árangurs-
ins verði að biða í nokkur ár. Og
blómrækt gefur ávöxt innan fárra
vikna. „Þetta kostar tima og vinnu“
mun fólkið máske segja. En þeir sem
svo mæla játa það um leið, að þeir
liafa ekkert erindi átt inn í þennan
heim. „Því að maðurinn lifir ekki á
einu saman brauði“.
I)r. Victor Urbantshitsch
Haraldur Björnsson.
Leiksýning Tónlistarfjelagsins:
í álögum
ÓPERETTA í FJÓRUM ÞÁTTUM.
Tónleikar: Sigurður Þórðarson.
Texti: Dagfinnur Sveinbjörnsson.
Einstakur viðburður gerðist í leik-
og tónlistarlífi íslendinga á þriðju-
daginn var, er frumsýning fór fram
á islenskri óperettu, hinni fyrstu
sem gerð hefir verið hjer á landi.
Höfundarnir eru báðir starfsmenn
Ríkisútvarpsins, Sigurður Þórðar-
son, liið landskunna tónskáld og
söngstjóri, og Dagfinnur Svein-
björnsson ráfmagnsfræðingur, sem
einnig er kunnur landslýð öllum,
sem liöfundur ýmsra smáleikja, er
fluttir hafa verið í Útvarpinu.
En Tónlistarljelagið helir tckisl
á hendur að koma þessu verki fyr-
ir almenningssjónir, og má svo
heita, að í mikið sje ráðist, þegar
á það er litið, að leikhúsið er ekki
stærra en svo, að nærri mun láta
að fyrir hverja 5—6 áhorfendur i
fullu húsinu komi einn starfandi
kraftur á leiksviðinu og i hljóm-
sveitinni.
Leikurinn gerist á 18. öld. Þá er
verslunaránauð í landi og .útlendir
umboðsmenn æri'ð uppvöðslusamir,
Sigurður Þórðarson.
Dagfinnnr Sveihbjörnsson.
en hina uppvaxandi kynslóð er far-
ið að dreyma um betri tíma. Magn-
ús lögmaður í Dal er sýnishorn hins
islenska embættismanns (Pjetur A.
Jónsson), Ari umboðsmaður (Valdi-
mar Helgason) fulltrúi útlendu ein-
okuninnar, en Skúli (Bjarni Bjarna-
son) talsmaður hins nýja tíma. I.ög-
mannsfrúna leikur Anna Guðmunds-
dóttir, en Rannveigu, dóttur lög-
mannsins leikur Sigrún Magnús-
dóttir og er það stærsla hlutverkiö
i leiknum. Þcir Ari hinn útlendi
erindreki og Skúli keppa um ástir
Rannveigar. Aðrar „mennskar“ per-
sónur eru Jón stúdent, vinur Skúla
(Ævar Kvaran), Vala vinnukona
(Niná Sveinsdóttir) og Jón liömo-
Frh. á bls. íh.