Fálkinn - 14.07.1944, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
Frú Málmfríður Valentínusdóttir,
Stykkishólmi, verður 65 ára 19. þ. m.
Forsetabústaðurinn
Frh. af bls. 3.
ið, blasir við hin mikla mynd Ás-
gríms af Heklu, sem liann málaði
úr Hreppum, þegar hann var ekki
enn fullþroska listamaður.
Ekki verður enn skilist við heima-
húsin fyrr en lýst er að nokkru því,
sem gert hefir verið kringum sjálft
forsetaheimilið. Forðum náði kirkju-
garðurinn að kalla mátti heim að
stjettinni á Bessastaðastofu. Nú hef-
ir verið sljettað yfir garðinn norðan-
verðan, allt að kirkjugafli, en nokkr-
ir legsteinar standa þar enn upp úr
varpanum, sem eigi hafa verið flutt-
ir. Eigi er hœgt að segja, að þeir
sjeu til lýta, en þó mun mörgum
finnast, sem betur færi á, að þeir
væri fluttir til í þann hluta kirkju-
garðsins, sem fjær er.
Á lilaðinu vestan við húsið var
möl og sandur, eins og títt er um
staði, sem margir koma á. Á
þeim fáförnu er moldin ein látin
nægja. Nú hefir verið steypt lag af
steinsteypu, dumbrauðri á litinn, yf-
ir allt hlaðið, og sömuleiðis yfir
allan húsagarðinn, norðanvert, milli
fjóss og bæjar, svo að hvergi kein-
ur þar dust úr jörðu. Forsetinn gat
þess, er hann mælti nokkur orð til
gesta sinna þennan dag, að sig lang-
aði til, að svo yrði frá staðnum
gengið, að hvergi ryki þar úr jörðu
— úr flögum eða öðru. Þeirri reglu
virðist hafa verið vel gegnt, því að
nú er aðeins um að ræða kringum
forsetaheimilið annaðhvort hollin
stein eða vallgróður. Og þetta fer
vel saman.
— Þar sem áður var fjósið á
Bessastaðaheimilinu er nú komið
geymsluhús. Veggirnir eru þeir sömu
en þakið hefir rishækkað og er
komið undir rauðbrúnar tígulsteins-
flögur. Þar verður í framtíðinni
þvottahús og geymsla forsetaheim-
ilisins, þvi að um slíkt eru engin
athvörf í kjallaranum, svo sem ger-
ist í nýtisku íbúðarhúsum. Þegar
Bessastaðastofa var byggð, var ekki
tíska að gera. kjallara undir öllu
húsinu, svo sem nú er.
Eftir að heimili forseta og frúar
hans hafði verið skoðað var sest
að kaffidrykkju í borðstofunni. En
að henni lokinni var gengið norður
fyrir bústaðinn, til þess að litast um
á jörðinni, sem Grímur Thomsen
Magnús Guðmundsson frá Þverá á
Síðu, vai'ð 50 ára 11. júlí s.l.
bjó á forðum. Örskammt fyrir norð-
an forsetabústaðinn stendur hús bú-
stjórans. En nokkurn spöl norður
af því nýtt fjós, 30 kúa, og hlaða,
sambyggt. Er það byggt í fullu sam-
ræmi við önnur hús þar á staðnum,
hvað að hinu ytra veit.
Forsetinn gekk sjálfur með blaða-
mönnum út þangað, en áður en
farið var inn í fjósið, til að skoða
það, sýndi hann blaðamönnum akra,
sáða islensku korni. Annar var
sáður korni, er hafði þroskast á
Bessastöðum árið áður, en hitt var
frá Sámsstöðum, eins og hið fyrra.
Var sjónarmunur á því, live heima-
alda útsæðið hafði náð meiri þroska
en hið aðflutta, og þó eru þetta
frændsystkin. Forsetinn hefir mik-
inn áhuga fyrir því, að á Bessa-
stöðum rísi upp fyrirmyndarbú,
sem þjóðin megi taka eftir þegar
fram líða stundir.
Mér varð það á að spyrja, er jeg
sá hina nýju byggingu, sein nú er
uppkomin í tengslum við liina öldnu
Bessastaðastofu, hvort á þessu verki
hefði verið byrjað í fyrra eða hitti-
fyrra. Jeg fjekk það svar að eigi
hefði verið afráðið, hvort í þetta
skyldi ráðist, fyrr en að fullu væri
gengið úr’skugga um, hvort íslend-
ingar endurreistu lýðveldi sitt. Og
þ. 15. febrúar s.l. var byrjað á
byggingunni. Það mætti hcita lygi-
tegt, nú á þeim timum, sem svo erf-
itt er að fá menn til alls — þó ekki
sje nema að setja rúðu í glugga. En
Almenna byggingarfjelagið tók að
sjer framkvæmdirnar og lauk, þeim
á tilsettum tíma, fyrir 17. júni.
Gunnlaugur Halldórsson húsameist-
ari hafði gert teikningarnar, en eigi
er þeim sem þetta ritar, grunlaust
'um, að hann hafi haft húsbóndann
á Bessastöðum með í ráðum. Mjer
liefir meira að segja verið sagt eftir
Gunnlaugi, að hann hafi lært eins
mikið af forsetanum og hjá prófess-
orum á listaháskólanum, sem hann
stundaði nám við,
Hjer skal nú staðar numið. En
víst er um það, að ávalt er gaman
að koma að Bessastöðum á sólfögr-
um sumardegi — hver sem þar býr.
Hitt er þó enn meira í varið að
heimsækja á Bessastöðum fyrsta ís-
lenska þjóðhöfðingjann, sem land-
ið hefir átt. Allsherjargoðinn og lög-
sögumaðurinn eru þar sameinaðir
í eitt ásamt mesta mannkostamann-
inum, sem nú lifir á íslandi.
FLUGVJELAR „MÝKJA“ INNRÁSARSTAÐINA.
Aldrei hafa loftárásirnar verið jafn hatramlegar á Norður-
Frakkland eins og vikurnar síðiistu fyrir innrásina á megin-
landið 6. júní. Tilgangur þessara árása var einkum sá, að
lama samgöngukerfi Þjóðverja i Norður-Frakklandi og gera
óskunda á aðalstöðvum. þýska hersins þar. Því að á samgöng-
unum veltur öll tilvera herjanna í þessum ófriði sem öðrum.
Hundruð flugvjela gerðu þessar árásir samtímis og ei er að
efa, að þær liafa átt si.nn þátt i þvi, að innrásin tókst svo sem
raun ber vitni. Bandamenn voru ekki „hraktir í sjóinn“ eins
og Þjóðverjar höfðu lofað. — Hjer sjást Mitchell-sprengjuflug-
vjelar ásamt Spitfire-orustuflugvjelum, gfir járnbrautarstöð í
Norður-Frakklandi.
WELLINGTON í ÁRÁSARFERÐ.
Síðan Bandamenn náðu fótfestu á Italíu hafa stórum aukist
flugárásirnar á borgir í Suðaustur-Evrópn. Daglega má lesa
um ái-ásir á Budapest, Sofia — höfuðborg Búlgariu — og olíu-
svæðin í Rúmeniu, þar sem Bandamenn lwfa stórlamað olíu-
framleiðslunu, einkum á aðalframleiðslusvœðiiw, Plöesli. Þessi
teikning á að sýna árás enskra W'ellinglon-sprengjuflugvjela á
Sofia, og var hún gerð í samvinnu við Ijettari Bandaríkjaflug-
vjelar. Eftir að árásarflugvjelarnar hjeldu lieimleiðis sáu þœr
eldana i borginni í 80—90 kílómetra fjarlægð.
Drekkið Egils ávaxtadrykki