Alþýðublaðið - 23.12.1922, Síða 4

tLÞlTÐUBt *fclí)
MM\, Jðlateiti, Sjil. KanDfélagiO.
Ef þið viljið fá ódýr-
an skófatnað,
þá komið
í dag.
SYeinbiörn Arnason
LsugaveK 3
Mj ólkin
2000 kr. geiins.
Notlð tæWfærið. VersliS einuogis við þær ve'zlanir, »em bjóða
yður þeisi kottakjör. Þó að þér séuð fátækur nú, þá getið þér orðið
rikur um jólfn, ef heppnin er með.
Myndastyttur. Leöurvörur
hentngar og nytsntnnr jólagjafír. Lang ódýrast. Úrralið stærgt.
Best aí verzla í FATABÚÐINNI.
liaf'narstræti 16. Sírai 269.
ítí otekur ér viðurkend fyrir að
v?m hreioust. heilnæmuit
Oj» bezt Hriogið t' o><k»r 1
®trn* 517 og getið þée þá feuglð
hana seud* hefoa d.glega y?ur
að kOitnaðarbuiu
V'rðlngarfyl t
Mjólknrfélag Reykjarfknr.
Barnastúkan Æskan
h-ldur jólatrésskemtun fyrir meðlimi sfna rniðvikudig-
i' H 27 þ m ki 6 e m Meðlimir fi keypta iðgöngaratða handa
Kyiiktnum sfnum, setn eru yngri en 8 ára Aðgöngumi*a sé vitjað t
G T -húiíð 26 og 27 þ m. kl 1 — 5 e. m. — Fjöimcnaið
Gœzlumennirnir.
Góð hreasing fæst íyrir
fía aur* hja Litla líafflhúsinu,
Laugaves 6
Ritstjóri og ábyrgððrmaðar:
Hallbj'örn Halldórsson.
Prentsmiðjao Gutenberg.
JBdg*r Rict Burroughs: Tarzan anýr attnr.
f fyrsta sinn sém Tarzan fór um herbergið hélt hann
að hann væri í glugpalausu herbergi með einum dyr-
um. Hann fór aftur með fram veggjunum. Nei, honum
gat ekki skjátlast! Hann stanzaði fyrir miðjum veggn-
um andspænis hurðinni. Þar stóð hann um stund hreyf-
ingarlaus og færði sig svo um set til hliðar. Hann
íærði sig aítur á sama stað og til baka.
Hann tór aftur um alí heibergið, og þreifaði ná-
kvæinlega um veggina. Loksins starzaði hann aftur á
þeim sama stað, er vakið hafði athygli hans sérstak-
3ega. Það var enginn vafil Hreint loft streymdi inn í
heibergi'ð á þessum stað í gegnum vegginn og hvergi
annars staðar.
Tarzan reyndi steinana á þessum stað og fann loks-
ins emn, sem Josnaði strax. Hann var um ttu þuml-
unga breiður og stóð þrj.l til sex þtimlunga inn í her-
bergið. Aparoaðurinn tók burtu hvern steininn af öðr-
úm, er var eins i lögun. Veggurinn virtist á þessum
stað eingöngu hlaðinn úr hellusteinum. Á stuttum tíma
hafði hann týnt tvær tylftir í burtu og hugðist að taka
næsta )ag. Sér til undrunar fann hann ekkert næsta
lag, þö hann teygði handlegginn eins langt og hann
Það var ekki augnabliksverk að gera svo stórt gat»
að hann kæmist í gegnum. Rétt fram undan sér hélt
hann að hann sæi sklmu — varla þó meiri en roinna
tnyrkur. Hann skreið á íjórum fóturn áfram, unz gólfið
endaði, eftir fimtán fet, sem var þykt veggjarins. Þó
hann teygði sig eins langt og hann gat, fann hann
ekkest fyrir, og-ekki fann hann botn, þótt hann rendi
sér niður í gjána og héldi gómunum f barminn.
Loksins varð honum litið upp, og sá hann þá rönd
af stjörnubjörtum himninum, gegnum kringlótt gat.
Hann þreifaði upp eftir veggnum og þóttist vita að hon-
um hallaði saman við hina veggina og myndaði keilu.
Þetta útilokaði þá leiðina.
Meðan hann var að brjóta héilann um, til hvers þessi
göng og þessi einkennilegi toppur væri, gekk tunglið
fyrir gatið og varpaði geislum sfnum beint ofan 1
rúmið. Jafuskjótt skildi Tarzan þýðingu strýtunnar, því
langt neðan við sig sá hann vatn glitra. Hann hafði
rekist á gamlan brunn — en hvaða samband gat verið
milli brunnsins og dýflizunnar, er hann hafði komið úr?
Tarzan sá í tunglsljósinu, að önnur göng voru hand-
an við biunninn, beint á móti honum. Kannske var
hægt að sieppa út um þau göng. Það var bezt að at-
huga það.
Hann skundaði aftur til dýflizunnar, flutti steinana,
er hann hafði fært úr lagi, inn í göngin og hlóð þeim
aftur upp I göngin, Hann sá á rykinu er hann fann að
var á steinunum, að þessi göng mundu ekki hafa verið
notuð árum saman, ef þau á annað borð þektust.
Þegar steinarnir voru komnir í samt lag, snéri Tarz-
an aftur að brunninum, sem var um fimtán feta breið-
ur. Apamanninum veittist létt að stökkva vfir brunn-
inn, og nú fór hann eftir þröngum göngum, og fór
hægt, svo hann dytti ekki ofan í gjár, er vera kynnu
á leiðinni.
Hann var kominn hundrað skref, er hann rakst á
þrep, sem lágu niður*á við í niðamyrkur. Tuttugu fet-
um neðar kom hann aftur f göngin, og innan skamms
rakst hann á steika tréhurð, sern lokað var með slag-
bröndum, þeim megin er Tarzan var. Þetta kveikti þá