Fálkinn - 13.01.1956, Síða 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN.
.AugBobliksmynd
CJÍMINN hringdi. Lísa tók hann. „Ó,
^ ert það þú, Lína frænka. En livað
það var gaman. Hvað segirðu? Ó, —
gerirðu það? Nei — en livað það var
gaman. Með livaða lest kemurðu?
Klukkan 11? Nei, nei, ég skal ekki
hafa neitt tilstand út af þér — þu
færð ekki annað en það sem fyrir
hendinni er. Já, ég lofa því. Stúlkan
liefir frí í ^lag, svo að það leiðir af
sjálfu sér — jú — okkur liður öllum
vei. Nils er á skrifstofunni og börnin
öll hress og kát. Jæja, sjáumsl bráð-
um. — Það verður gaman að sjá þig
aftur, það er svo langt síðan síðast.
— Bless á meðan!
Hún sleit sambandinu. Aí, klukkan
var orðin 9. Eftir 2% tíma væri Lína
komin. Og hér óð allt á súðum. Eklu
neina aukafyrirhöfn — nei!“ En að
láta frænku mannsins síns sjá annan
eins sóðaslcap! Að visu hafði Lísa ver-
ið veik og varð að fara varlegá með
sig — en að eiga á hættu að vera
kölluð subba — nei, aldrei! En á
hverju átti hún að byrja? Hún átti
ekki eina einustu kökusneið til á
heimilinu, og s'endillinn úti i búðinni
kæmi ekki fyrr en klukkan 2. Og ekki
gat'hún boðið Linu frænku grjótharð-
ar bollur gíðan á laugardaginn. Þess
vegna varð hún að byrja á kökunni.
Baka stóra sandköku. Hræra smjör
og sykur loangað til það varð hvítt —
sykur, já — 250 grömm ...
Æ, þarna komu þá Norri og Þura
og hrópuðu: — Æ, ertu að baka köku,
mamma? Og Þura, sem var bara 3
ára stakk fingrinum ofan í deigið og
sleikti. „Uss — ekki sleikja það sem
aðrir eiga að borða,“ sagði móðirin
byrst, en sjálf hafði liún þó laumað
fingrinum ofan í, rétt áður en krakk-
arnir komu.
Hún sneri sér frá til að smyrja
kökuformið, en á meðan komst Þura
i diskinn með hrærðu eggjahvitunum
og fór að þvo sér, því að luin hélt að
þetta væri sápufroða.
„Æ, þessir krakkar gera mann vit-
lausan,“ Iiugsaði Llsa meðan hún lá
á fjórum fótum á gólfinu og var að
þurrka upp froðusletturnar. Og nú
varð hún að taka þrjú egg aftur og
hræra hvíturnar. Loks var kakan til-
búin og komin i ofninn.
En Nonni og Þura sleiktu fatið,
sem deigið hafði verið í, og misstu
það vitanlega á gólfið og það fór i
mél. Lísa tíndi saman glerbrotin og
saug upp i nefið.
Nú vantaði klukkuna 20 mínútur i
tiu. Og allt sem hún átti ógert enn!
„Nei, hún ætlaði að hafa neitt fyrir
henni Línu,“ hafði hún sagt. En hvað
um öll gólfin? Hundurinn var að fara
úr liárum og alls staðar hundshár i
öllum krókum og skotum.
Hún þreif gólfskjóluna og fór að
skúra. Krakkarnir héldu sig i fjar-
lægð, sem betur fór, en þarna kom
hundurinn vagandi með ketbein í
kjaftinum. IAsa sló til hans með gólf-
klútnum. En hundurinn misskildi og
hélt að liann ætti að leika sér við hana
og beit i klútinn, kippti í og kíúturinn
lirökk í tvennt og Snati hljóp á burt
með sinn helming.
Loksins var þetta búið. — Ivortér
yfir ellefu. Hún gat liaft kjólaskipti,
náði i prjónana sina og hlammaði sér
í sófann.
Eftir áugnablik kom Lína skálm-
andi og faðmaði liana að sér. „En
hvað það var gaman að þú skyldir
koma,“ sagði IJna.
„Góða mín, en hvað þú lítur vel
út, — svo hraustleg og óþreytt. Ég
sé að það fer vel um þig og að þú
hefir ekki mikið fyrir lifinu," sagði
Lina frænka og brosti.
„Nei, þú veist að ég fer mér rólega
þegar stúlkan á frí, svo að þú mátt
ekki sjá hvernig liérna er umhorfs,"1
sagði Lísa með falsaðri hæversku,
„því eins og ég sagði þér hefi ég
ekki gert neitt ti! að taka á móti
þér.“ *
að ein af hinum minni kengúru-teg-
undunum eignast unga, sem ekki eru
nema þumlungur á lengd þegar þeir
fæðast?
að kringum 250 smálestir af vatni
þarf við framleiðslu einnar smálestar
af stáli eða einnar smálestar af trjá-
mauki.
að bjórinn hefir eins konar loku í
eyrunum og kokinu, sem lokast þeg-
ar dýrið kafar?
að augun í strútnum eru oft helm-
iugi þyngri en heilinn?
að kringum 8 milljónir eldingar rek-
ast á hnöttinn daglega?
að afríkanskur fiskur, sem lifir
skannnt frá Tanganyikavatni lifir nær
eingöngu á hreistrinu af öðrum fisk-
um. Rannsóknarstofan í Uvira i Belg-
isku Congo, sem komst að þessu ein-
kennilega mataræði fisksins, er nú
að rannsaka alls konar hreistur til
að komast að raun um, hvers konar
næringarefni séu í því.
Fanny Enncs frá Ockley í Banda-
ríkjunum, sem er 67 ára, hefir kært
samborgara einn fyrir að liafa svikið
hjúskaparloforð sitt. Hún lagði fram
bréf frá honum í réttinum, og þar
stendur berum orðum að hann ætli að
giftast Fanny. Þegar dómarinn hafði
atliugað bréfið, vísaði hann málinu
frá. Bréfið var sem sé stimplað árið
1908.
í vor sem leið var talið að 433 milli-
ónamæringar væru í Nöregi. Þar eru
aðeins taldir einstaklingar, en hins
vegar ekki félög sem eiga meira en
eina milljón norskra króna. Af þess-
um riku mönnum eiga 296 heima í
bæjunum en 137 i sveitum. Milljóna-
mæringum i Noregi hafði fækkað um
tiu frá því árið áður.
Lögregluþjónar komu auga á bíl,
sem virtist nokkuð reikull í rásinni,
og eltu hánn. Von bráðar nam bíllinn
staðar við fuglahræðu, sem stóð við
veginn, og sá sem ók kallaði út um
gluggann og bauð liræðunni að aka
með sér. En þá skarst lögreglan i leik-
inn, og blóðprófunin á manninum
reyndist í samræmi við aksturstilboð-
ið.
FULLKOMIÐ OHÓF er þessi nertz-
jakki frá Canada Furs. Eiginlega er
hann cape með ermum í stað venju-
legra raufa fyrir handleggina. Hann
er víður á bakið og gúlpar fallega.
NÝR PELS? — Ef til vill ekki, en
þrátt fyrir það er gaman að sjá nýj-
ustu hugmyndir. Þetta er ozelot-jakki
sem Mcndel og Maggy Rouff hafa til
sýnis. Hann gúlpar á bakinu og hefir
fast belti um mjaðmirnar. Sama blett-
aða skinnið er notað á hattinn.
NÝTT UPPÁTÆKI. — Þessi vetrar-
frakki cr enskt sýnishorn. Efnið er
dökkbrúnt ullarefni. Vasarnir eru
festir utan á, annar á hægri hlið en
hinn á vinstri ermi. Breiður skinn-
kragi er um Kerðarnar úr hlébarða-
skinni sem heitir cheeth.
ÞRÖNGUR KJÓLL MEÐ BÓLERO.
Givenchy sýnír hér mjög þröngan
kjól úr gráu ullarefni, beltislausan
og stikvasa á pilsinu. Bolero úr sama
efni er dregið saman bæði að ofan
og neðan svo við það myndast poki
eins og sjá má á myndinni.