Fálkinn - 17.02.1956, Qupperneq 4

4
FÁLKINN
Al\
pAtrícb
ríkiserfingi Persíu
Persar hafa eignast nýjan ríkiserfingja. Sjahinn á engan son og stóð Ali
Reza, albróðir hans, næstur til ríkiserfða. En hann fórst í flugslysi í fyrra.
Hann hafði kvænst undirfríðri franskri stúiku, þvert á móti vilja móður
sinnar, og hin franska kona hefir lifað nánast eins og fangi í Persíu. Nú er
það sonur hennar, átta ára — Ali Patrick — sem næstur stendur til ríkis-
erfða — ef sjahinn eignast ekki son.
'EITT fagurt júlíkvöld 1946 var
glaðvær hópur manna úr pers-
neska sendiráðinu saman kominn í
útiveitingastað í Fortuny við París.
Þarna voru stúdentar, læknar, stjórn-
arerindrekar og kaupsýslumenn i ein
um hóp. Meðal frönsku gestanna var
Jeanette Cholesky. Hún var trúlofuð
persneska augnlækninum Goli Ardalen
og ætlaði að giftast honum eftir
nokkra daga og flytjast úr Evrópu.
Með henni var Christiane systir henn-
ar, jarphærð og undurfögur, með stór,
angurblið augu, og því var veitt at-
hygli að hún dansaði jafnán við sama
manninn, ungan Persa í frönskum
kapteinsbúningi.
Jeanette spurði unnusta sinn hver
það væri, sem systir hennar væri
alltaf að dansa við, en hann yppti
bara öxlum og kímdi. Og Cliristiane
hélt ófram að dansa við unga kaptein-
inn fram undir morgun. Þá voru þau
orðin mestu mátar og enduðu gleð-
skapinn með að borða lauksúpu í sölu-
höllunum, svo sem háttur er nætur-
göltrara í París. En hann hafði ekki
sagt henni hvað maðurinn hét.
Chrisliane hafði varla sofið út eftir
gleðskapinn þegar síminn hringdi hjá
Ali Patrick ríkiserfingi Persa er tæplcga átta ára gamall. Móðir hans,
Christiane Cholesky — öðru nafni prinsessan Ali Reza Pahlevi sést hér
á myndinni með ríkiserfingjann.
Christiane Pahlevi prinsessa fer frá Róm 20. febr. í fyrra, eftir að hafa
undirskrifað samning um að Ali Patrick verði alinn upp í Sviss. — Hún
leiðir Ali Patrick, en bak við er Christian sonur hennar af fyrra hjóna-
bandi.
lienni. Hún var dóttir efnaðs verk-
smiðjueiganda og átti heima hjá for-
eldrum sínum ásamt systur sinni.
— Halló, Christiane, sagði röddin.
— Ég er Persinn, sem þér dönsuðuð
við i nótt. Finnst yður ekki að við
ættum að fá okkur kvöldverð saman?
Hún féllst á það. Og það var litið
horð í litlum veitingastað í París, scm
ævintýrið hyrjaði eiginlega.
Christiane kom á tilsettum tíma,
staðráðin í að fá að vita hver þessi
ungi maður væri. Það var alls ekki
comme il faut, að hún færi út með
manni, sem ekki hafði kynnt sig fyrir
henni. En líklega voru aðrir siðir i
Persíu en í I'rakklandi, hugsaði hún
með sér.
Og nú spurði hún hann formálalaust
hver hann væri og livað hann hcfði
fyrir stafni, og fékk greið svör: —
Ég iheiti Ati Reza Pahlevi og er prins.
Persasjah er bróðir minn.
Cliristiane trúði ekki orði af því
sem hann sagði, fyrst í stað. Hann
sýndi henni vegabréfið sitt og nafnið
var það, sem liann nefndi. En þar
slóð ekkert um að hann væri prins,
og Christiane var i vafa um hvað
Persasjah væri eiginlega. Sjah, sheik
eða soldán rann saman hjá henni —
austurtandaliöfðingi með stört kvcnna-
búr.
STUTT SÆLA.
Þremur vikum síðar hað hann
hennar og þau giftust borgaralega í
París. Foreldrar Christiane létu sér
■fátt um finnast. Cholesky gandi hafði
lítið álit á austurlandaprinsinum, þó
að liann fengi allra bestu upplýsingar
um tengdasoninn þegar hann spurðist
fyrir i persneska sendiráðinu.
En svo mikið var víst, að Christi-
ane hafði nóg að bíta og brenna.
Sjahinn hafði auðsjáanlega verið ör
á fé við systkini sín. í 18 mánuði bjó
Christiane með prinsinum sinum á
glæsilegu Parísargistihúsi, og ellefu
mónuðum eftir giftinguna fæddi lnin
lionum son, sem fékk nafnið Ali
Patrick. Hann var ekki fyrsta barnið
hennar. Hún hafði sem sé verið gift
áður og átti fimm ára dreng af þvi
lijónabandi. Það hafði verið striðs-
'hjónaband og nýgifti hermaðurinn
kom aldrei til haka af vígstöðvunum.
Christiane liafði átt erfiða daga áður
en hún kynntist Ali. En nú virtist
hamingjan brosa við henni. Hún var
ung og glöð og ástfangin — liéitlandi
ung kona.
En nú komu skilaboð um að Ali
Reza Pahlevi yrði að koma heim til
Persiu sem skjótast. Og nú fyrst skildi
Christiane hve mikið regindjúp var
milli veraldar hennar og hans. Hún
hafði tatið það sjátfsagt að liún færi-
með honum, en ekkert varð af því.
— Þú verður að vera eftir hérna
þangað til þú færð boð um að konla,
sagði hann. — Ég get þvi miður ekki
farið nveð þig núna, því að ég hefi
gifst þér án þess að biðja um sam-
þykki konungsfjölsky 1 dunnar.