Fálkinn - 02.03.1956, Blaðsíða 4

4
FÁLKINN
Til vinstri: í þessari spjaldskrá er ekkert gaman að vera. Það er morðingjaskrá Scotland Yard. — T. h.: Morð-
inginn Neville Heath. Hann gekk í augun á kvenfólkinu og myrti tvær á hálfum mánuði.
þjónn dlmennings
SCOTLAND YARD. — II. grein. |
I
★
• •
★
Á liverju ári, allan þann tíma sem
ég veitti Scotland Yard forstöðu,
komu menn úr lögregluliði allra þjóða
heims til aS kynna sér starfsaðferSir
Scotland Yard. Flestir þeirra veittu
því athygli hve ágæt sambúð er milli
almennings og lögreglunnar í Lon-
don. — í okkar landi, sögðu þeir
stundum, liggur við að litið sé á lög-
regluna sem framandi þjóðflokk, ef
hún þá ekki beinlínis er talinn fjand-
maður almennings.
— Hvernig stendur á þvi að allir
löghlýðnir Lundúnaborgarar telja lög-
regluþjóninn stoð sinn og styttu?
spurðu þeir oft.
Ég svaraði þvi að þetta gagnkvæma
traust skapaðist ekki á einum eða
tveimur dögum. Starfið byrjaði fyrir
yfir hundrað árum, samkvæmt þeim
meginreglum sem tveir fyrstu lög-
reglustjórarnir, Mayne og llowan
settu 1829. Siðan hefir nýliðunum i
lögreglunni jafnan verið innprentað
að þeir eigi að vera þjónar almenn-
ings en ekki yfirboðarar. Þegar þeir
fá mál til rannsóknar verða þeir að
gæta ýtrasta réttlætis gagnvart öllum
aðilum.
ðÞegar dómstóllinn liefir tekið við
málinu er starfi lögreglumannsiiis
lokið — hann á ekki að hafa neinn
áhuga á þvi hvernig dómurinn
verður. Ef hægt er að finna ákærða
eitthvað til málsbóta, verður dómar-
inn að fá að vita það. Og verjandinn
þarf auðvitað að fá að vita um hvert
smáatriði, ákærða til málsbóta, sem
lögregluþjónninn kemst yfir í rann-
sókninni.
Frumreglurnar frá 1829 eru enn í
gildi hjá Scotland Yard. Þær eru í
stuttu máli þessar:
1. Lögreglumaðurinn er ekki hafinn
yfir lögin, heldur háður þeim eins
og hver annar, og verður að bera
ábyrgð á gerðum sínum ef hann fer
út fyrir löglegt valdsvið sitt.
2. Lögreglumaðurinn verpur jafnau
að vera algerlega hlutlaus og haga
sér eftir lögunum, og aldrei láta,
stjórnmála-, trúmála-, kynþátta- eða
félagsmálaáhrif ráða gerðum sínum.
Enslti lögreglumaðurinn hefir sér-
stöðu sem opinber sýslunarmaður að
því leyti að hann er verndari „friðar
drottningarinnar“. Þegar hann byrj-
ar í stöðunni vinnur hann þennan eið:
„Ég, N.N. lögregluþjónn í The
Metropolitan Police District, lýsi því
yfir hátíðlega og í hreinskilni og sann-
leika að ég mun í réttlæti og trú-
mennsku þjóna drottningu vorri Eliza-
beth í stöðu minni, og sem lögreglu-
þjónn leggja stund á að halda uppi
lögum og reglu, hindra rán og aðra
glæpi, handsama óróaseggi og í öllu
till^ti, eftir bestu getu, rækja þær
skyldur, sem fylgja nefndri stöðu —
af trúmennsku og samkvæmt gildandi
lögum.“
Lögreglumaðurinn ber persónulega
ábyrgð á gerðum sínum. Oft verður
hann að taka ákvarðanir upp á eigin
spýtur án þess að geta leitað ráða
eða fyrirmæla hjá yfirboðara sínum.
Til þess að geta rækt skyldur sínar
verður hann að vera vel að sér í saka-
málalöggjöfinni og kunna að umgang-
ast fólk.
Hann verður að ganga á ýms náms-
skeið og taka próf. Og þegar hann
svo hefir fengið reynslu, verður hann
sá þjónn almennings, sem Scotland
Yard er svo hreykinn af.
MORÐ MARGERY GARDNER.
Sakamála-skjalasafnið er geymt í
Scotland Yard en nær til allrar þjóð-
arinnar. Það geymir nákvæmar upp-
lýsingar um alla, sem hlotið hafa dóm
fyrir alvarlega glæpi í Stóra-Bretlandi,
og er úpplýsingalieimild lögreglunnar
um allt landið. Flestar þjóðir hafa
svipað sakamálasafn, og Scotland Yard
hefir samvinnu við þau. Þannig verð-
ur til alþjóðlegt sakamálaskjalasafn
— eins konar „Hver er glæpa-maður-
inn?“, sem gerir mögulegt að ljóstra
upp nýjum glæðum gamalla glæpa-
manna.
Neville Heath-málið frá 1946 er
gott dæmi um hið mikla gagn, sem er
af þessu skjalasafni.
Stofustúlka í Pembridge Court
Hotel átti að taka til í herbergi, sem
maður og kona höfðu dvalið í nokkra
daga. í gestabókinni voru þau skráð
sem N. G. C. Heath ofursti og frú.
Þegar stúlkan kom inn í herbergið
sá hún sér til mikillar skelfingar dauða
konu í rúminu. Fæturnir liöfðu verið
bundnir saman með handldæði um
ökklana, líkið ,var hræðilega útleikið
og för á því eftir keyrishögg. Lækn-
irinn sagði að konan hefði verið
kyrkt.
Grennslunarmennirnir sáu fljótt að
morðinginn hafði reynt að afmá allt
sem gæti gefið vísbendingu um hann.
En þó fundu þeir fingraför á þvotta-
skál.
Sakamálasafnið hafði spjald með
fingraförum Neville George Clevely
Heath, sem var fæddur 1907. Hann
hafði í æsku verið dæmdur fyrir
þjófnað, innbrot og smávegis svik, og
verið nokkur ár í betrunarhúsi. Siðan
réðst hann í flugherinn en fékk dóm
fyrir herrétti og var rekinn. Eftir það
hafði liann stundum leyft sér að ganga
í einkennisbúningi og með ýms heið-
ursmerki.
Nú gat lögreglan leitað að manni
sem hún kannaðist við og leitin hófst
nokkrum tímum eftir að uppvíst varð
um morðið ...
íbúð Heats var rannsökuð og vörð-
ur settur þar, en Heath sást hvergi.
Lcitað var i gistihúsum, klúbbum og
krám, sem hann hafði vanið komur
sínar í, en árangurslaust.
Bilstjórarnir eru oft góðir liðsmenn
lögreglunnar. Þeir voru spurðir og
einn þeirra mundi, að um miðnætti
21. júní, nóttina áður en morðið upp-
götvaðist, liafði liann ekið dökkhærðri
konu og manni sem líktist Heath, út
í klúbb i South Kensington í Pem-
bridge Court Hotel. Afgreiðslustúlkan
i klúbbnum kannaðist við þau og gat
lýst þeim. Maðurinn hafði gengið
undir nafninu Armstrong þar i
klúbbnum. Það kom á daginn að myrta
konan hét Margery Gardner.
BRÉF FRÁ HEATH.
Nú gerðust óvænt tíðindi i málinu
og þau urðu mörg siðar. Heath skrif-
aði Scotland Yard bréf og sagðist
hafa afhent frú Gardner lierbergis-
lykilinn, því að hún liefði ætlað að
'hitta vin sinn í gistiliú&herberginu.
Þegar hann kom í herbergið aftur
fann hann liana dauða. En haíin þorði
ekki að tilkynna lögreglunni þetta,
því að hún var að eltast við hann út
af fjársvikamáli. Hann gaf nákvæma
lýsingu af manninum, sem liann hefði
séð með frú Gardner. Ennfremur gat
hann þess að liann sendi keyrið, sem
frú Gardner hefði verið hýdd með og
hann hefði fundið i herberginu. En
keyrið kom aldrei.

'£££££?-■—--
Fjórar aðalgerðir
fingrafara. Engar
tvær manneskjur
hafa alveg sams
konar fingraför,
jafnvel ekki ein-
eggja tvíburar.