Fálkinn - 06.04.1956, Blaðsíða 4

4
FÁLKINN
Frederík konungur.
Ingrid drottning.
Konungsfjölskylda
Danmerkur
M konungsfjölskyldu Danmerkur
var það sagt fyrir nokkrum ár-
um, að Frederik konungur ætti aðeins
einn keppinaut, sem ástsælasti maður
þjóðarinnar: Ingrid drottningu. Nú
stenst þetta ekki lengur. Það verð-
ur nfl. að bæta því við að hin þrjú
börn konungshjónanna, prinsessurnar
Margrethe, Benedikte og Anne-Marie
eru skæðir keppinautar um vinsæld-
irnar. Og þannig hlýtur ]>að að vera.
Þar sein konungurinn og drottningin
koma fram í Danmörku er þeim jafn-
an fagnað jöfnum höndum með lotn-
ingu og einlægri hollustu. En þegar
prinsessurnar eru i ferðinni verður
hollustan að þjóðarfögnuði. Enginn
getur staðist þessar yndislegu litlu
stúlkur. í fyrra heimsótti konungs-
fjölskyldan bæ á Jótlandi, og lagðist
konungsskipið „Dannebrog" þar á
höfninni. Þegar hin opinbera móttaka
var gengin um garð átti konungsfjöl-
skyldan að vera í smærra samkvæmi
í ráShúsinu. Þangað var aðeins hægt
að fara eina leið, en gatan var troðfull
af fólki, svo að ógerningur mátti lieita
að komast hana í bifreið. „Við skulum
labba þangað,“ sagði konungur, „það
er ekki svo langt.“ — Svo tók hann
í höndina á minni prinsessunum en
sú elsta, Margrethe, gekk með drottn-
ingunni, og öll fjölskyldan gekk göt-
una gegnum fólksmergðina. Þetta
gekk hægt, í fyrsta lagi af því að
þrengslin voru mikil, en í öðru lagi
vegna þess að allir vildu sjá prins-
essurnar — og helst heilsa þeim, ef
liægt væri. Þegar hernáminu létti,
1945, var það aðeins Margrethe
prinsessa sem fólk utan konungsfjöl-
skyldunnar þekkti að nokkru ráði.
Nú þekkja allir Danir líka tvær yngri
systurnar hennar. Þær hafa verið í
heimsóknum um allt landið, og bæði
Jótum og Eydönum þykir vænt um
brosið þeirra.
Tvær liinar eldri komu í veröldina
á skálmöld. Hinn 9. apríl hertóku
Þjóðverjar Danmörk. Hinn 16. apríl
eignaðist Ingrid drottning fyrsta barn
sitt, Margrethe prinsessu, á Amalien-
borg. Þýska hernámið hafði og í för
með sér ýmsar takmarkanir hin fyrstu
ár litlu prinsessunnar, þó að hún
gerði sér það tæplega ljóst sjálf, tak-
markanir sem einnig hvíldu yfir
heimili foreldra hennar, krónprins-
hjónanna á sama hátt og þau settu
svip á daglega lífið heima hjá afa
og ömmu, Christian konungi og Al-
exandrine drottningu, i höllinni við
torgið sem allur heimurinn kannast
við. En síðar fékk hin unga konungs-
dóttir í öllu falli að heyra, hvað of-
beldi og hernám þýðir í framkvæmd-
irini. Þegar Þjóðverjar réðust á dönsku
herskálana og stofnanir hersins að-
faranótt 29. ágúst 1943, lilífðu þeir
ckki heldur konungshöllunum, sem
danskur hervörður var um. í Sorgen-
fri, sumarhöll Christians konungs og
Alexandríne drottningar, rétt fyrir
utan Kaupmannahöfn brutust þeir inn
og lögðu hendur á varðsveit lífvarð-
arins. Til Amalienborgar komu þeir
á brynvörðum bifreiðum. Aðeins nokk-
ur hundruð metra þaðan lágu flest
skip danska herflotans á flotalegunni
fyrir handan sundið. Þau voru sprengd
í loft upp samkvæmt skipun Vedels
vara-aðmíráls áður en Þjóðverjar
gátu tekið þau. Þrumugnýrinn frá
sprengingunum drunaði yfir krón-
prinshöllinni. Krónprinsessan var las-
in og lá i rúminu. Þegar hún hafði
fengið að vita að Þjóðverjar hefðu
tekið Amalienborg á sitt vald, lét hún
bera sig úr svefnherberginu niður í
skrifstofu krónprinsins á stofuhæð-
inni. Krónprinsinn hafði þegar gefið
þýskum foringja, sem kom með pér-
sónuleg boð til hans, skýr andsvör.
Undir eins og krónprinsessan fékk
að vita um árás Þjóðverja sagði hún:
„Guði sé lof að þetta er gengið um
garð. Nú veit maður þó hvar maður
hefir þá, nú eru línurnar hreinar!“
Þó vernsaði enn árið eftir. Hinn
19. sept. 1944 reyndu Þjóðverjar að
gera beina árás á Amalienborg, en
þá bjuggu bæði konungshjónin og
krónprinshjónin þar. Danska lögregl-
an, sem þá hafði tekið að sér vörðinn
um Amalienborg, hratt árásinni tví-
vegis. Þá var Benedikte prinsessa,
eldri systir Margrethe prinsessu að-
eins missiris gömul. Loks rann upp