Fálkinn


Fálkinn - 10.08.1956, Qupperneq 10

Fálkinn - 10.08.1956, Qupperneq 10
10 FÁLKINN BMNQ$$ HLUMPUR og vinir hans * MYNDASAGA FYRIR BÖRN * 21; — Nú höfum við ekki meiri pönnukökur, en það var unun að heyra og sjá þig éta þær. — En nú ætla ég að spyrja þig hvort við — Þetta er miðjarðarlínan, og þeir sem fara erum á réttri leið til pólsins, og hvort það er yfir hana eru skírðir. Fyrst skíri ég ykkur og mjög langt þangað? svo tölum við um pólinn. — Má ég kynna ykkur syni mína, Þeir eru — Það væri gaman ef þetta væri rjómafroða. — Eruð þið tilbúnir? — Æ, mig langar til klæddir sem hafmeyjar til að gera skírnina há- En þetta er sápufroða, það stendur í reglugerð- að segja eitthvað, Klumpur, en munnurinn tíðlegri. inni að hún skuli notuð. fyllist af froðu. * Skrítlur * — Vissirðu ekki að það var jökull á toppinum? — Hann kom hingað til að leita að leynifjársjóði og svo fann hann bara hana Bambólínu. Maðurinn kemur nteð miklu fasi inn í vínstofuna: „Látið mig fá eitt- livað sterkt,“ segir hann. Kunningi hans situr skammt frá og spyr hvort eitthvað sé að. „Konan mín er strokin í bílnum minum, með besta kunningja mínum.“ „Hvaða vandræði. Og var þetta kannske nýr bíil?“ Þegar fiðluhljómleikunum lauk sátu tveir menn og klöppuðu í sifellu eftir að aðrir voru bætlir, og hrópuðu „Bravo — bravo.“ Maður sem sat bak við þá furðaði sig á þessu, því að fiðluleikarinn hafði ekki verið neitt afbragð. En ráðninguna fékk hann þegar hann lieyrði annan klapp- arann hvísla að hinum: „Við skulum lialda áfram dálitla stund enn, þvi að þetta verður borgun fyrir yfir- vinnu.“ Kona nokkur í Drumbsvik var al- ræmd fyrir nísku. Utanbæjarmaður veðjaði um að hann skyldi geta vakið meðaumkvun hjá henni. Hann lagðist á hrammana fyrir utan húsdyrnar hjá henni og lét sem hann væri að bita gras. Eftir dálitla stund var dyrunum lokið upp og konan kom út og spurði hvað hann væri að gera. „Æ, góða frú,“ sagði hann kjökr- andi. „Ég liefi ekki bragðað mat í þrjá daga, og þess vegna ætlaði ég að reyna að seðja hungur mitt með grasi.“ „Aumingja maðurinn,“ sagði hún. „Ég skal gefa yður gott ráð. Farið þér inn á blettinn hérna við næsta hús. Það er miklu betra gras þar. Og svo skellti hún aftur liurðinni og grasbíturninn tapaði veðmálinu. „Mrell, piltár, þetta kalla ég nú ekki rok,“ sagði Söffrin gamli, sem á yngri árum liafði verið kúasmali í Ameríku. „Þegar ég var í Arkansas var stund- um svo hvasst, að við urðum að negla málninguna á húsin. til þess að hún tylldi.“ — Þetta kalla þeir nú skýjaskafa. — Væri hægt að sjá hann í notkun? Kennslukonan: „í dag skulum við gera nokkuð, sem við höfum aldrei gert áður. Þið eigið að spyrja mig tuttugu spurninga, einnar í einu, vit- anlega, og svo reynum við hve mörg- um ég get svarað.“ Innan skamms réttir lítill snáði upp höndina: „Getið þér sagt mér hve margir punktár eru í einni fimmtíu aura blekbyttu?" — Mikil einstök frekja af mannin- um, að aka svona stuttu fyrir framan okkur! — Það er maður sem kvartar — á ég ekki að vísa honum í íþrótta- dcildina ... ?

x

Fálkinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.