Fálkinn - 21.09.1956, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN
Áðnlfundur
JÓNAS lieildsali liafði verið heimilis-
rækinn öll þessi 33 ár, seni liðin voru
síðan hann fór i hjónabandið. Ekki
lekið hliðarhopjo ncma örsjaldan, og
þá ekki nema smávegis. Yfirleitt
mátti segja, að liann væri fyrirmynd-
ar eiginmaður.
Hitt er annað mál, að Þrúður kona
hans mat eigi mannkosti hans sem
skyldi. Aldrei heyrðist hún segja
orð, sem væru til þess fallin, að örva
hinar góðu hneigðir Jónasar.
Þess vegna var það skiljanlegt, að
Jónas sagði já og þökk, þegar forn-
vinur hans, Ásmundur bóksali, bauð
lionum í karlaveislu.
Jónas heildsali var alls ekki svo
bjartsýnn, að honum dytti i hug að
konan hans segði já og amen við
þessu. Reynslan liafði orðið sú, að
hann varð að hýrast heima og lesa
Alexander Dumas og Hagalin, þegar
vinir hans héldu karlmannaboð.
Hvað var þá eðlilegra en að Jónas,
að ráði Ásmundar bóksala, setti sam-
an ofurlitla skröksögu handa Þrúði
sinni, til þess að fá útgönguleyfi af
heimilinu, i veislu Ásmundar.
„Heyrðu, Þrúður mín, það á að vera
aðalfundur i Vcrslunarráðinu annað
kvöld. Hann verður haldinn á „Hotel
jV!orgunroðinn“. Þarna verða banka-
stjórar og ráðherra, og ég má til að
fara.“
Þrúður leit til hans yfir gleraugun,
eins og ugla. „Ég geri ráð fyrir að
frúrnar séu boðnar líka,“ sagði lnin.
Jónas heildsali ræskti sig. „Nei,
eingöngu meðlimir ráðsins.“
„Humm!“ sagði Þrúður og hellti i
kaffibollana.
Yfir miðdegismatnum daginn eftir
notaði Jónas heildsali tækifærið til
að útmála, hvílík skelfing sér leiddist
á aðalfundum.
„Þeir eru það leiðinlegasta sem ég
veit,“ sagði hann milli kálfakjötsbit-
anna, „eintómar tölur, verðbreyting-
ar og markaðshorfur, si og æ. Ég
vildi óska að ég gæti verið heima.
— En það er því miður ekki hægt.
Ég verð að vera viðstaddur."
Jónas heildsali var í sjöunda himni
er hann var að hafa fataskipti undir
boðið hjá Ásmundi bóksala. Gaman
að leika á Þrúði og ánægjulegt að
vita, að maður var slyngari en hún.
Hann blistraði Skeggjastaðavalsinn
er hann fór í frakkann og klappáði
Þrúði á kinnina um leið og hann fór.
„Þetta stendur sjálfsagt nokkuð
lengi. Þú skalt ekki vaka eftir mér.
Aðalfundir standa alltaf svo lengi.“
Og það var ekki fyrr en seint, sem
Jónas heildsali kom heim. Þetta var
svo skemmtilegt samkvæmi, að sólin
var komin á lofl þegar því var slitið.
Þrúður svaf eins og steinn þegar hann
læddist á tánum inn í svefnherbergið.
„Allt er gott ef endirinn er góður,“
hugsaði Jónas með sér um leið og
hann bréiddi yfir sig sængina.
Jónas var skrafhreyfinn yfir morg-
unkaffinu. Hann leit ekki einu sinni
i Morgunblaðið, en var alltaf að lýsa
aðalfundinum.
„Ágæt húsakynni fyrir svona sam-
kvænii í Morgunroðanum,“ sagði hann
og saup á kal'l'inu. „Maður skemmtir
sér þar — jafnvel þó aðalfundur sé.“
Frúin hlustaði á, en hreifst ekki af
lýsingunni. Hún rétti út höndina eftir
Morgúnblaðinu og hlustaði aðeins
með hálfu eyra á lýsingar Jónasar.
Hún leit á fyrirsagnirnar i blaðinu.
Allt i einu sá Jónas færast á and-
lilið á henni þennan geigvænlega
svip, sem alltaf kom á hana þegar
eitthvað óþægilegt var í uppsiglingu.
Hann stakk sykurmola upp i munn-
inn, og fór að hugsa um hvort hann
hefði talað af sér.
„Jæja, svo að þér þótti gaman i
Morgunroðanum i gær?“
„Já, það var óvenjulega skemmtilegt,
af aðalfundi að vera.“
En brosið á andlitinu á honum sner-
ist upp í annað verra, þegar Þrúður
rak upp tröllahlátur. Hún rétti hon-
um blaðið.
„Ég efast ekki um að þú hafir
skemmt þér,“ gelti hún.
Jónasi svelgdist á kaffinu og hnipr-
aði sig i stólnum. Kaldur sviti spratt
fram á enninu á honum.
„Ágæt kventískusýning í Morgun-
roðanum í gærkvöldi. Laglegustu
stúlkur bæjarins léttklæddar,“ var
fyrirsögnin í blaðinu. *
Vitið þér...?
að í dag eru fleiri kvikmyndahús
í N.-Ameríku en fyrir 12 árum?
í stríðslokin fór sjónvarpið að verða
algengt og varð alvarlegur keppinaut-
ur kvikmyndahúsanna, svo að þvi
var spáð að kvikmyndahúsin yrðu
lögð niður, svo að hundruðum skipti.
En reynslan varð þveröfug. í Kanada
og Bandarikjunum, að Hawaij- með-
talinni, hefir kvikmyndahúsunum
fjölgað og eru þau nú 17.710.
að fyrir 60 árum reru tveir menn
yfir Atlantshaf á opnum báti?
Þeir yoru norskir en áttu heima í
New York. Var báturinn 18 feta lang-
ur og 5 feta breiður. Þeir lögðu í ferð-
ina 6. júní 1896 og gekk allt vel fyrsta
mánuðinn. Svo komu illviðri og alls
urðu þeir 62 daga á leiðinni, uns þeir
komu að landi í Frakklandi.
★ Tísftuitigndir ★
------------ —------1

Sumardragt frá Givenetry í París. —
Þetta er þröngt pils og peysulöguð
treyja, mjög einfalt og auðvelt að
sauma eins. Efnið er shantung með
hvítum og bláum rákum. Lítil dökk
slaufa er fest neðst á treyjuna.
Það getur orðið dýrt að ganga mcð
götuga buxnavasa, cf treysta má þess-
um tölum frá Bandaríkjunum: Þeir
týna milljón dollurum á dag gegnum
göt á vösunum. Og í leigubílunum
einum skilja þeir eftir 15 milljón á
ári ■— allt smápeninga, sem smjúga
gcgnum göt á vösunum. Þetta eru ekki
smáræðis „vasapeningar".
John A. Martin frá Burnaby í
British Columbia var nýlega tekinn
fnstur vegna þess að sýnt þótti að
liann hefði i hyggju illl athæfi. Hann
sat í bílnum sínum fyrir utan einn
bankann í bænum. Hann var með
sólgleraugu, hafði breitt yfir númerin
á bílnum og hreyfillinn í gangi, klút
bundinn fyrir munninn og hlaðinn
riffil í aftursáetinu. En liann hafði
svarið á reiðum höndum: Snjógler-
augún hafði hann af þvi að hann var
snjóblindur, vasaklútinn fyrir munn-
inum vegna þess að hann var kvef-
aður, og ril'filinn í aftursætinu vegna
þess að nýlega hafði verið rænt af
honuni 70 dollurum.
All-round jakka kallar enska tísku-
húsið þennan röndótta ullartausjakka
sem ætíð er not fyrir. Svona jakki
er tilvalinn við einlita kjóla og við
shorts eða slacks á baðstaðnum, í
stuttu máli alls staðar nauðsynleg og
falleg flík.
Norris Harwood frá Victoria,
British Columbia, fékk 40 dollara sekt
fyrir að hafa ekið ógætilega i bíl.
Hann hafði farið i ökutúr klukkan
fjögur að morgni, vegna þess að hann
gat ekki sofið, en i bilnum sofnaði
hann fljótlega við stýrið og ók aftan
á vörubíl.
Orson Welles sýndi sig í þrjár vikur
i náttklúbb í Las Vegas. Iíaupið sem
hann féklc fyrir þetta var 45.000
dollarar.
FALLEG BAÐDRAGT. — Þessi ame-
ríska dragt er af allra nýjustu tísku,
hún er úr elasticaret faille og situr
því föst eins og steypt væri. Hún er
rykkt að neðan og því ágæt til að taka
í henni sólbað. Hún líkist „leikdragt"
sem nú er mest í tísku á baðstöðum.
Verði sólskinið of sterkt má slá upp
sólhlífinni.
¥
Visindamenn hafa sannað, að meira
cn 6000 ár eru síðan farið var að rækta
vínber og framleiða vín úr þeim.