Fálkinn - 12.10.1956, Side 10

10
FÁLKINN

BÆNQST KLUMPUR
Myndasaga fyrir börn
30.
— Við skulum fara i þessa átt. Við verðum — Nú ræðst einhver á mig að aftanverðu. — Húrra! Hatturinn hefir lerit á akkerinu
að finna hattinn. Manstu hvað litli kúturinn Líklega hornfiskur, — að minnsta kosti er okkar. Nú hala þeir okkur upp Ég ætla að
var raunalegur? beitt á honum nefið. taka þennan og gefa Skegg hann.
— Þeir eru þungir í drætti, en nú sé — Við urðum að hafa akkerið með okkur upp, — Það var gott að þú vaknaðir, Skeggur. Nú
ég í sporðinn á Klump, og Þá er óhætt að því að hatturinn var fastur á Því. Það var gaman verðurðu að fara inn og búa til jólaplokkfisk
hætta að pumpa, Skeggur. þarna niðri. handa okkur.
— Þetta er svei mér fallegur hattur. Ef ég •— Varaðu þig, nú kasta ég honum. Hann — Jæja, Durgur, þá er vist best að fara úr
þyrfti hatts með mundi ég óska mér að fá svona er orðinn dálítið votur, en þess betur situr þessum hátíðabúningi og reyna að komast á
hatt í jólagjöf. hann á hausnum á þér. norðurpólinn.

1. Teak-viðurinn, sem ]»ið iiafið
séð í veggþiljum Landsbankans og í
hurðum á vönduðum húsum, vex í
Austur-Indlandi. Liturinn er svipaður
og á eik, frá gulu til móbrúns. Sterk
lykt er af viðnum, stafandi frá eins
konar harpix. Vegna þessarar kvoðu
ryðga aldrei naglar, sem reknir eru
í teak. — Þegar teakviður er höggvinn
er farið þannig að: Fyrst eru valin
úr trén, sem á að fella. Er höggvin rifa
i börkinn á þeim kringum stofninn.
Iíifan er nokkurra sentimetra djúp,
og veldur því að safinn hverfur úr
trénu. Er það látið standa tvö ár
svona, til að þorna.'
2. Þegar tréð hefir verið fellt eru
fílar notaðir til að draga það niður
að næsta fljóti. Er það gert á þeim
tíma árs, sem vatnið er minnst, og
trén dregin út i farveginn. Þegar vört-
ur kemur i fljótið berast trjábolirnir
með straumnum.
3. í sama fljótinu eru tré frá ýms-
um eigendum. En hvert tré er merkt
og þegar þau koma niður i iygnurnar
í fljótinu hirðir liver eigandi sín tré,
bindur þau saman i fleka og lætur
draga þau til næstu útflutningshafnar
eða sögunarmyllu.
— Er hann Pétur ekki góður vinur
þinn?
— Ég get ekkerl uin það sagt fyrr
en í haust. Ég lánaði honurn þúsund
krónur, sem liann á að borga í októ-
ber. Og ef liann gerir það þá er liann
góður vinur minn. En ef hann gerir
það ekki þá er hann hundur og svín
og fúlmenni og þorpari.
Maður nokkur í Ameriku stofnaði
griðar stórt fyrirtæki, til að fram-
leiða lævirkjakæfu. „Er ekki erfitt
að útvega efnið í alla þessa kæfu?“
spurði kunningi sem hitti hann.
„Nei, það er enginn vandi. Ég nota
talsvert af hrossakjöti í hana. Rétt-
ara sagt: ég nota hrossakjöt til helm-
inga. Einn hest á móti einum læ-
virkja.“
Hann: — Ég skrepp og læt raka
mig meðan þú ferð í búðirnar.
Hún: — Þú ert ekkert skeggjaður.
Hann: — Nei, en ég yrði orðinn það
þegar þú ert búinn að versla.