Fálkinn - 19.10.1956, Qupperneq 3

FÁLKINN
3
Skipshöfnin af Northern Crown við gúmmíbátinn um borð í „Þór“.
Northern Crown á strandstað. Myndin er tekin úr flugvél ameríska hers
ins, rétt áður en skipið liðaðist ísundur og sökk.
Skipsstrand milli Eldeyjar og Reykjaness
Níu bskur
í 5 bókdflokkiB
Mdh 09 Benningar
I fimmta bókaflolcki Máls og menn-
ingar eru 9 bœkur, ýmist l'rumsamdar
eða þýddar, og kom ein þeirra út í
vor, Sjór og menn, eftir Jónas Árna-
son, og er hún nær uppseld. Næsta
félagsbók Máls og mcnningar er
skáldasaga eftir Heinesen.
í bókaflokknum er fyrsta bindi af
þýðingum Heiga Hálfdánarsonar á
leikritum Shakespeare. í þessu bindi
eru leikritin Draumur á Jónsmessu-
nótt, Rómeo og Júlía og Sem yðitr
þóknast. Tvö þessara teikrita, iiið
fyrst nefnda og siðast nefnda 'hafa
verið sýnd í Þjóðleikhúsinu. í næsta
bindi þessara jtýðinga verður Julius
Cæsar og Óveðrið (The Tempest).
Út er komin bókin Líf og list eftir
rússneska leikstjórann Stanislavski i
þýðingu Ásgeirs Bl. Magnússonar, og
smásögur þriggja höfunda. Ólafur
Jóhann Sigurðsson hefir valið úrval
smásagna eftir Halldór Stefánsson.
Þær eru sextán og ritar Ólafur for-
mála. Ýmsar sögur Halldórs hafa kom-
ið út á mörgum tungumálum. í flokkn-
um kemur smásagnasafn eftir Geir
Kristjánsson, sem nefnist Stofnunin,
og smásagnasafn eftir Jón Dan, sem
nefnist Þytur um nótt. Þetta eru
fyrstu bækur beggja.
Ein bókin í flokknum er Náttúr-
legir hlutir eftir þýska prófessorinn
og eðlisfræðinginn Wilhelm H.
Westphal, Eðvarð Árnason verkfræð-
ingur hefir þýtt, en hann var nem-
andi hans. Ritið fjallar um afl og orku,
vog og mál. Síðast, en ekki síst, skai
refna bókina íslenska skattlandið
eftir Björn Þorsteinsson, sagnfræð-
ing. Áður útkomið eftir Björn er ís-
lenska ])jóðveldið. Seinni bókin fjall-
ar um tímabilið 1262—1400, og er
mjög girnileg til fróðleiks.
Samtímis útgáfu bóka í 5. flokki
kemur heildarútgáfa á ljóðum Guð-
rnundar Böðvarssonar, skálds. — I
heildarútgáfunni eru þær fimm ljóða-
bækur, sem komið hafa út eftir Guð-
mund: Kyssti mig sól (1936), Ilin
hvítu skip (1939), Álfar kvöldsins
(1941), Undir óttunnar liimni (1944)
og Krystallinn í liylnum (1952).
Allar þessar bækur eru í góðu bandi
og vel frá þeim gengið.
Uýr mitbir
Nýr matbar með sjálfsafgreiðslu
hefir verið opnaður í Lækjargötu 8.
Nefnist hann „Iíjörbarinn“ og eig-
endur eru Axel Magnússon og Ragnar
Alfreðsson. Sá síðarnefndi verður for-
stjóri og yfirmatrriðslumaður.
Starfsfólk við Kjörbarinn verður
alls 16 að tölu og sæti verða fyrir
45 gesti. Margvíslegir réttir, heitir og
kaldir, verða jafnan á boðstólum frá
því að opnað er, kl. 8 að morgni. og
til lokunartíma, kl. 23.30. Skreytingu
í sal Kjörbarsins hefir Sigurður
Karlsson gert. *
Úr sal Kjörbarsins í Lækjargötu.
Aðfaranótt fimmtudagsins 11. þ. m.
strandaði breski togarinn Northern
Crown frá Grimsby á boða milli Eld-
eyjar og Reykjaness. Mannbjörg varð,
og talið er, að gúmmíbátarnir, sem
togarinn hafði meðferðis, hafi riðið
þar baggamuninn. Stórviðri var og
haugasjór, svo að björgunarbátar
skipsins týndust eða brotnuðu. Skip-
íð liðaðist sundur á skerinu og sökk
nokkru eftir að skipshöfnin yfirgaf
það í gúmmíbátunum og var bjargað
af varðskipinu Þór.
Þetta strand er að þvi leyti sérstætt,
að það er á einni þýðingarmestu sigl-
ingaleið við strendur landsins, „Húll-
inu“ svonefnda, og til skannns tíma
hefir litið verið vitað um hina hættu-
legu boða á þessum slóðum.
Northern Crown var nýtt og gott
skip og því skaði að missa það, en
hitt er þó fyrir mestu, að mannbjörg
varð, þótt tæpara liefði varla mátt
standa. *
Hundaeigandi einn í Kalforniu hef-
ir smiðað „skömmtunarvél" handa
hundunum sinum. í öðru hólfinu er
matur og hinu vatn, og með jöfnu
millibili skammtar vélin hundinum
ákveðið magn af mat og gefur honum
að drekka.
Það var einu sinni á dvalarárum
Henriks Ibsens í Munchcn, að i sam-
kvæmi hvarf ein frúin frá manni sin-
um — með öðrum karlmanni. Ibsen
varð harðorður um þetta háttalag og
kvað það ósæmilegt, en þá spurði
einhver liann hvers vegna hann for-
dæmdi þetta svo mjög, — hann sem
iiefði látið Noru lilaupa frá mann-
inum sínum í „Et Dukkelijem“. Ibsen
svaraði stutt: — Hún fór ein!