Fálkinn - 09.11.1956, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN.
t>að hrifur
að bcrpa í borðið!
ÉG hafði verið vestur í Ameríku í
tvö ár og var nýkominn heim til
Reykjavíkur. Ég var að koma út úr
Búnaðarbankanum og ætlaði inn á
Laugaveg, en livern haldið þið að ég
rekist á þegar ég er nýkominn nerna
Kristján kvakandi, sem stendur á
gangstéttinni og mænir á búðardyrnar
lijá SÍS.
— Nei, þetta kom mér sannarlega
á óvænt, sagði Kristján og hristi hönd-
ina á mér upp og niður i fimm mín-
útur samfleytt, eins og hann væri
að pumpa vatni. — Hvernig líður þér
og þakka þér fyrir sömuleiðisl
Við stóðurn þarna eins og klettur
í allri umferðinni, og rifjuðum upp
gamlar endurminningar í nærri þvi
hálftíma. Ég var nú i hálfgerðum
vandræðum, því að ég vissi ekki hvað
gerst hafði hjá kunningjunum meðan
ég var að heiman. Og einmitt um það
leyti sem ég fór, hafði Kiddi kvakandi
sagt Gælu sinni upp hlýðni og holl-
ustu, en þau höfðu verið hringtrúlofuð
í alltof mörg ár. Ég gat ekki komið
mér að því að fara að inna hann eftir
þessu viðkvæma málefni, sem ég var
orðinn allsendis ókunnugur. Þess
vegna stóðum við þarna og töluðum
um daginn og veginn, um stjórnmálin
cg um þá sem gengu fram hjá, og um
dýrtíðina á Seltjarnarnesinu og í
Ameríku. Ég mundi að Kiddi hafði
verið skrambi framlágur um það leyti
sem ég var að fara, og það var út
af Gælu.
En allt í einu nefndi Kiddi nafnið
— Gælu. Og þá gat ég vitanlega ekki
neitað mér um að spyrja hvernig
henni liði. ,
— Jú, þakka þér fyrir — henni
líður nú vel. Við höfum verið gift
í rúmt ár.
— Slettist ekki upp í vinskapinn
ykkar?
— Jú, skilurðu, en það lagaðist
aftur. Svoleiðis var að hún gerði sér
orðið of dælt við mig. Þegar við
liöfðum ákveðið að fara út saman
klukkan 7 og ég kom 'heim til hennar
að sækja hana, þá kom ég vitanlega
stundvíslega, en þá var hún ekki byrj-
uð að tygja sig og átti meira að segja
eftir að baða sig. Og svo varð ég að
sitja og bulla við gamla manninn
klukkutímunum saman, en hann talar
aldrei um annað en gigtina i sér, og
alla skurðina, sem gerðir hafa verið
á honum. Hann segir að það séu skræf-
ur, sem ekki þola að fá sótthita upp
í 47,2. Og þegar sá gamli var ekki
heima, kom bróðir hennar og fór að
sýna mér frímerkjasafnið sitt. Mér
er meinilla við alla frímerkjasafnara.
IJvern þremilinn varðar mig um vatns-
merki, takka og yfirstimplanir! Loks
sauð upp úr mér og ég lét Gælu heyra
meiningu mína.
Eitt kvöldið þegar við höfðum á-
formað að fara á Sölku-Völku klukk-
an 7, og hún sýndi ekki á sér snið
til að vera tilbúin fimm mínútum áð-
ur, brýndi ég raustina og barði í
borðið. Ég sagði henni afdráttarlaust,
að ef hún nennti ekki að vera tilbúin
á réttum tima, þá gæti hún látið ein-
thvern annan en mig bíða eftir sér
framvegis — ég mundi ekki púkka
upp á hana. Héðan í frá yrði hún að
vera tilbúin á réttum tiniá, sagði ég
Framhald á bls. 14.
Vitið þér...?
að hægt er að setja klukkuna sína
eftir „Old Faithful“?
Þessi frægi hver er frægastur allra
þeirra, rúmlega hundrað, sem gert
hafa garðinn frægan i Yellowstone
National Park í Wyoming i U. S. A.
— Og hann er stundvísari en Geysir
okkar. Þvi að nákvæmlega 65. liverja
minútu spýtir hann úr sér 60 metra
háu gosi, um 3.000 lítrum af vatni,
og þetta hefir hann gert svo lengi,
sem menn með úr upp á vasann hafa
haft kynni af honum. Þess vegna hef-
ir hann líka fengið nafnið sitt —
gamli Tryggur.
að Juaymi-indíánar nota ódýrustu
rakblöð í heimi?
Þegar þeim dettur i liug að raka sig
slíta þeir upp blöðkustrá af panama-
grasi. Þau eru flugbeitt og kvað vera
hægt að skrautraka sig ineð þeim ekki
síður en King Gi'llette-blaði. Juaymi-
indiánar eiga lieima i Panama.
að einkafyrirtæki byrjaði að nota
hliðarljós skipa?
Það var Skotinn Samuel Cunard,
stofnandi Cunard Line, sem við stofn-
un félagsins 1840 byrjaði að nota
toppljós og grænt stjórnborð- og rautt
bakborðsljós á skipum sínum. Ýms-'
ar þjóðir tóku ekki upp þennan sið
fyrr en eftir síðustu aldamót.
Fath hefir valið hið mjúka fína nutria í fóður á þetta eape.
er úr sama efni. Vel má nota ódýrara efni ef vill.
Kósakkahúfan
NÝTT BELTI. — Nýtt belti breytir
kiólnum svo að hægt er að nota gaml-
an og leiðinlegan kjól sem nýr væri.
Tískuhöfundar leika sér nú með alls
konar belti. Hér eru nokkur sýnis-
horn, öll frönsk nema það köflótta
sem er þýskt.
ÞETTA ER FYRIR ÞÆR HÁU.
Kasaklínan er falleg, ef til vill nokk-
uð stíf, en ávalar axlirnar milda svip-
inn. Þessi kjóll frá Grés er í tvennu
lagi, pils úr grófu efni og blússa með
y V-laga hálsmáli.
★ Tískumifodir ★
-------------------1