Fálkinn - 23.11.1956, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
BANCJ5T HLUMPUR M/ndasaga fyrir börn 36.
— Hó-hó! Akkeriö kastast upp aftur, svo að — Hvernig kastarðu akkerinu, klaufi. Það — Allt er fyrirgefið, Skeggur. Ekki gast Þú
sjávarbotninn hlýtur að vera úr gúmmí hérna. hitti beint í hausinn á mér. — Ég bið afsök- vitað að ég var á morgungöngu hérna. Fáðu
unar, ég skal gæta betur að í næsta skipti. mér akkerið, þá skal ég koma Því fyrir á rétt-
um stað.
— 'Gott að hafa akkeri á hafsbotni, Það verður gaman að fara í landkönnun — Heyrðu, Skeggur — kannt Þú norðurpólsku? —
en þó enn tryggara að hafa tjóður- hérna. Bara að ég kynni eitthvað i málinu, Ég veit ekki, Peli, ég hefi aldrei reynt það. En ég
hæl á landi. sem þeir tala. hugsa að ég bjargi mér.
— Hér er fagurt um að litast. En ekki hafði — Prumpsi-boms — eða glongglinggló á þing- — Tjúllalala — gríptu þessa á lofti, væni.
ég búist við að svona liti út á Norðurpólnum. eysku, er nokkur heima hérna .... þetta er Ég hefi pönnukökur í dag, og líka í gær.
herra Klumpur og vinir hans. — Alltaf erum við jafn heppnir!
5®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®«»®®®®®®*?®®®®®*?®®®®®®®®®®®®®®®®®®®.*®®®®®®®®®?»®®®®®^®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®®^$$$©«
Þegar járnbrautarlestin var rænd
Fyrir réttum fimmtíu árum var
ltyrjað að taka kvikmynd, sem átti
að heita: „Þegar brautarlestin var
rænd“. Þetta var sú fyrsta af hinum
alræmdu „Wild West-myndmn. Það
var sami maður, sem lék öll hlutverkin
— nema hestsins. Hann hét Bronche
Bill Anderson, og var bæði, ræningi,
farþcgi sem var særður og lietjan scm
sigraðist á ræningjunum.
Síðar lék Broncho-Bill Anderson
ótrúlega margar kúrekamyndir. Var
tekin ein mynd á viku i þrjú hundruð
og sjötíu vikur. Það er liraðasta fram-
leiðslan, sem menn vita um i kvik-
myndagerð.
í bernsku kvikmyndanna var eigi
tekið minna af myndum í Evrópu en
i Ameríku. Þá var Hollywood ekki til.
En staðurinn varð kvikmyndaborg á
þann hátt, að leikstjórinn Cecil B. de
Mille fór til Arizona til að taka Indi-
ánamynd. Honum fannst Ijótt í Ari-
zona og fór því lengra vestur. Loks
— Það er einhver í símanum, sem
vill tala við „charmörinn". Ert það
þú?
fann hann stað sem lionum leist á,
og simaði þá til félaga síns: „Við verð-
um á stað, sem er kallaður Holly-
wood.“ Og þar var svo farið að taka
fyrstu Hoilywood-myndina í gamalli
lilöðu, sem de Mille hafði leigt.
iNýliðinn er ákaflega feitur. Hann
hefir verið á æfingu, en i stað þess
að skriða, eins og skipað var, hefir
hann gengið uppréttur. Hann er
skammaður fyrir þetta á eftir, en
svarar:
— Ég er 165 sentimetra hár og 158
sentimetra breiður, svo að ég hélt
að það kæmi út á eitt hvort ég hreyfði
mig liggjandi eða standandi.
— Nei, ég hefi ekkert á móti því
að sjá myndina aftur. Eg var að vísu
á henni með honum Inga, en við sáum
svo lítið þá.