Fálkinn - 07.12.1956, Síða 12
10
FÁLKINN
BANCfjST HLUMPUR
Myndasaga fyrir börn
37.
— Þið œttuð allir að koma bangað, þar eru — Við gerum það* og ýtum á eftir, brekkan er — Þið megið setjast upp i. Það er
margir gáfumenn, einhver þeirra getur víst brött, þú ert Þungur og gæsin þreytt í hnjáliðunum! samningur okkar gæsarinnar að hún
sagt ykkur hvar Norðurpóllinn er. dregur upp brekkurnar og ég niður þær.
— Hjartans þakkir fyrir ýtinguna, dreng- — Hérna er girnilegt, en ef við eigum að skemmta — Gerið svo vel, erlendu þjóðhöfðingjar!
ir. — Þarna er nú skemmtunin, farið þið okkur skulum við fara hinumegin, því að þetta Hérna getið þið hitt gáfaðasta gris i heimi!
bara inn — og góða skemmtun. er víst ranghverfan. — Heyrðu, Peli — hann verð ég að tala
við.
— Sæll vertu, Klumpur. Ég er — Það var gaman að hitta gáf- — Norðurpóllinn. Látum okkur — Ég get því miður ekkert sagt
mesti gáfugrís í heimi. Þú getur aðan grís, aldrei þessu vant. Ég nú sjá. Hann er ekki nefnd- Þér um Norðurpólinn, en hér er
ipurt mig um allt. ætlaði bara að spyrja þig hvort ur hérna og þó er þetta besta besta pönnukökuuppskrift í heimi.
þetta væri Norðurpóllinn.
kokkabók i veröldinni.
Þegar gorilla-apar eru kvikmyndaðir
Kvikmyndamenn verða að reyna
sitt af hverju. Það sannaðist á Henry
Geddes þegar hann var sendur til
Mið-Afríku til að gera kvikmynd með
gorillaapa i aðalhlutverkinu.
Með honum voru tíu hvítir menn:
læknir, ljósmyndarar, bílstjórar og
vélamenn. Og svo fékk hann hóp af
svertingjum í iið með sér. Særinga-
maður þeirra hlótaði hænsnum og
hinir dönsuðu stríðsdansa á meðan,
en Geddes lagði á ráðin. Fyrst var
að finna gorillafjölskyldu, þar næst
að koma girðingu úr stálvír kringum
'liana. Og svo að flæma karldýrið inn
í búr með forgarði, sem hægt var að
kvikmynda það í.
Þqssi teikning er í bók Geddes, sem
heitir „Gorilla". Hann girti fyrst
kringum dýrið og svo forgarð og búr
áfast við, og flæntdi apann þangað,
með því að færa hringinn saman
smátt og smátt. Og eitt kvöldið kom
svertingi, og sagðist hafa fundið gor-
illáfjölskyldu, sem „var farin að
hátta“, sagði hann. Og nú var farið
á stjá og girðing setl kringum bólið
og vörður settur. ,
Svertingjakonurnar færðu mönnum
sínum mat, og er iþeir höfðu borðað
fóru þeir að syngja og dansa og héldu
því áfram alla nóttina. Undir morgun
kom karldýrið fram. Ljómandi fal-
legur api, kolsvartur, sex feta hár
er Iiann stóð á afturlöppunum og
barði sér á brjóst með krepptum
hnefunum. Ilann liafði krafta á við
tíu menn. Hann reyndi að brjótast úr
girðingunni, en hún hélt.
Einu sinni tók Geddes upp skamm-
byssuna og ætlaði að skjóta, til að
hræða apann. En apinn þurfti ekki
nema að sjá byssuna til að verða
hræddur. Hann greip hendinni fyrir
augún, eins og til að verja sig, og
hörfaði undan. En eftir dálilla stund
hljóp hann aftur á netið.
Meðan þessu fór fram hafði fjöl-
skyldan kúrt niðri í sefinu og kjarr-
inu og ekki látið sjá sig. En svo gerði
rigningu og grasið hældist niður, og
nú gat myndatakan byrjað.
Þeim fjölgar ótt, sem ferðast lofl-
leiðis. Árið 1955 voru það 70 milljón
farþegar, sem flugfélögin í heiminum
fluttu, eða tíu milljónir fleiri en
árið áður.
Af 5000 Tasmaníubúum, sem voru
til árið 1815 voru aðeins 16 til 45
árum síðar. Og árið 1877 dó siðasta
manneskjan af þessum stofni.