Fálkinn - 16.01.1959, Qupperneq 10

10
FÁLKINN

— Afsakið þið, ég niissti snjóboltann minn. — Koinið bið með niér heim, ég var að — Gangið í bæinn og látið eins og þið
Hann hefi'r vonandi ekki meitt ykkur. Það er baka' köku áðan. Það er gaman að fá séuð heima lijá ykkur. Hafið jnð mætt snjó-
nýlega kominn snjór uppfrá lijá mér, og ég hefi gesti þégar nýfallinn er snjór, og ég liefi karlinum á leiðinni liingað iipp eftir? —
svo gaman af að hnoða bolta. stóra lagköku á borðinu heima. N'ei, en margir liafa beðið okkur að skila
kveðju til hans.
— En hvað er gaman að fara í
lyftu — það verður fróðlegt að
sjá hvar við lendum. Nú er Gátta-
þefur orðinn að litlum punkti —
með skotthúfu,
— En hvað er dimmt hérna —
við erum vonandi ekki að vill-
ast? Segðu eitthvað, Klumpur —
glingglinggló eða eitthvað annað
skemmtilegt.
— Það var gott að koma í
birtuna aftur. Mér finnst við
hafa verið marga klukkutíma á
leiðinni. — Getur lyftan stans-
að?
— Veskú, nú getið þið stigið
úr skjólunni. Hér er föst liið-
stöð. — Þetta er skrítið — við
sjáum ekki toppinn ennþá.
^^2
— Sparaðu röddina, Klumpur og — Leiðin er ágæt, og engin umferð á móti, — Hallelúja, livaðan kom þessi snjÓbolti? Hér
vertu ekki að hrópa „Þökk fyrir flutn- svo að ef við stígum ekki á hvers annars liæla er ekki ananð en grjót. Við getum ekki haft Skegg
inginn!“ því að hann Gáttaþefur sér komuinst við á tindinn í kvöld, ef það er þá sem útframherja, þvi að hann sefur alltaf.
þig livorki né lieyrir. Nú verðum við nokkur tindur þarna.
að neyta kraftanna og komast upp á
Everest.
BAN0$T KtUMPUR Myndasaga fyrir börn
127.
— Ég var að hugsa um að panfa hjá
ykkur kvöldvökuútgáfuna af Hádegis-
blaðinu ...
Læknirinn: — Þessi uppskurður,
sem ég ætla að gera á yður er ákaf-
lega merkilegur, og mun auðga lækna-
vísindin.
Sjúklingur: — Já, sjúkrasamlagið
verður líklega að punga út.
--0—
Tvær ráðsettar konur voru á mál-
verkasýningu og stóðu fyrir framan
surrealistiskt málverk. Þær fitjuðu
báðar upp á trýnið.
— Ekki skil ég í hvernig þeim dett-
ur í hug að hengja upp svona mynd,
sagði önnur.
— Nei, ég ekki heldur. Það hefði
verið skárra ef þeir hefðu hengt upp
málarann.
— Þú verður að hætta að setja stút
á munninn. Gunsa litla. Þegar ég var
lítil telpa sagði hún mamma mér, að
ef maður gerði það þá yrði maður
Ijótur.
Gunsa horfir um stund á frænku
sína og segir svo: — Þá getur þú
ekki kennt því um, að þú hafir ekki
verið aðvöruð.
—0—
Hún: — Ég hefi tviskiptan persónu-
leika.
Hann: — Þá væri gaman að sjá
einhvern tima hinn helminginn.
—0—
Kennarinn: — Hvernig getur maður
vitað, hvort eitthvað er leyft eða
bannað?
ÓIi á aftasta bekk: — Ef það er
eitthvað gaman þá er það bannað.
—0—
— Ég verð líklega að hætta þessu
rabbi núna, ELsa mín — maðurinn
minn stendur fyrir utan dyrnar og
bíður eftir að komast1 inn.