Fálkinn


Fálkinn - 16.01.1959, Side 11

Fálkinn - 16.01.1959, Side 11
FÁLKINN 11 LITLA SAGAN. R U Z I C K A : Aukaverðlaunin Lilly hafði sent hann Tobba sinn á hundasýninguna. Lilly er gullfal- leg stúlka með stór, blá augu og gló- bjart hár. Tobbi er mjög myndarlegur spaniel-rakki með stór, brún augu og langt, jarpt hár. Flokksheiti á Lilly: Falleg stúlka, átján ára. Flokksheiti á Tobba: Cocker spaniel, tveggja vetra. Þegar Lilly gekk á götunni með Tobba bar það oft við að einhver nam staðar og sagði: „Mikið ljómandi eigið þér fallegan hund! Hvað heitir hann?“ Oftast nær voru þetta ungir menn, því að æskunni er svo gjarnt að hrífast. En móðir Lilly var eins og Lilly sjálf, með bjargfasta sann- færingu um að Tobbi væri ekki að- eins allra hunda vitrastur og djarf- astur, heldur líka fallegasti hundur- inn í bænum. ()g til þess að fá þetta staðfest svart á hvítu var Tobhi baðaður og kemd- ur, fékk nýtt hálsband og lakkrautt tjóðurband og að auki fyrirheit um stórt bjúga: Og svo fór hann á sýn- inguna með drottningu sinni. Litlir spanielar, stórir spanielar, jsrpir, svartir, snöggir og loðnir, stutthærðir og langhærðir .. . allt sem spanielar nefnast, sátu í búrum og kössum kringum Tobba. Númer ' 333 — falleg tala sem hlaut að vera gæfuboði: það er að segja góð vorð- laun — og þar er að segja: fallega silkislaufu. Gamaíreynd nábýliskona útlistaði fyrir Lilly reglur og venjur á hunda- sýningum. Það var vandlátur dómari sem dæmdi um hundana. — Og liann er afar strangur jíessi, sem dæmir um spanielana —- afar vandfýsinn. •— Verðlaunin ýmislega litar slaufur. Blátt þýðir ágætiseinkunn, rautt dá- vel, gult vel, grænt þolanlega, livítt laklega ... og ef hundurinii fær ekki laklega þá fær hann enga slaufu! Tobbi virlist ekki hafa gert sér ljóst hve þetta var þýðingarmikið augnablik. Hann stóð hjá Lilly á grænni flötinni og var að gjamma framan í fox terrier-ungfru eina. En þá varð allt i einu að slíta samtalinu, því að dómarinn heimtaði að fá að sjá nr. 333. Og nú var nr. 333 mældur þvers og langs, skoðaður framan frá og á hlið, og alit sem máli skipti var skráð í bók. Og svo átti Tobbi að ganga felið og siðan að brokka en þá tók liann að ókyrrast. Það er hlægilegt! Hvaða hundur ineð snefil af virðingu fyrir sjálfum sér l^itur sér detta i hug að brokka þegar hann er í bandi? — Nú hljóp hann á stól og velti honum; og dóm- arinn sagði mjog hæversklega: Þökk fyrir •— næsta hund! Og ætlaði að bægja Tobba frá. En honum hafði lást að taka móð- urmetnað Lilly með í reikninginn. — „Jæja, hvers konar slaufu fær hann?“ spurði hún í hinni barnslegu ein- feldni kvenna, sem alltaf fcr í taug- arnar á sérfræðingunum. Dómarinn hnyklaði brúnir. „Alls enga! Eyrun eru of stutt, lappirnar ekki nógu langar, hryggurinn i keng og göngulagið ekki nógu reglulegt. Hann er víxlaður." Lilly varð orðfall um hríð. Svo tók AHERSLA LÓGÐ A MJAÐIRNAR OG MITTIÐ. — í þessu tilfelli er ætl- ast til að vöxturinn sé grannur og fallegur því fellingarnar njóta sín þá best. Herrann á myndinni vill eflaust líta nánar á þennan hvíta flannels- kjól og spyrja stúlkuna hvar hún hafi keypt hann. Því getum við svarað. Hann er frá Madeleine de Iíanch í París. Og herranum er betra að hafa nóga peninga með sér ætli hann að kaupa svona kjól. TREYJAN ER HNEPPT AÐ AFTAN. Efnið er blátt og gult nylon. Þessi beini, þröngi kjóll myndar éfallega baklínu, hann er hnepptur að aftan og er hálsdúkurinn hnýttur í slaufu. Mjög fallegt, eins og vænta má frá Símonetta í Róm. hún Tobba undir handlegginn og gekk hnarreist og upplitsdjörf að búri Tobba. Umheimurinn liafði ekki sýnt honum þann sóma sem hann átli heimtingu á. Hún ein kunni að meta liann til fulls. Um kvöldið kringum klukkan ellefu kom Lilly heim. Hún var i besta skapi. „Skelfing hefir þelta tekið langan tíma,“ sagði móðir hennár. ,.0-nei,“ sagði Lilly brosandi. „Ég fór á dans á eftir.“ „Og hvaða verðlaun fékk Tobbi?" hélt gamla konan áfram. Lilly bandaði frá sér með hendinni. „Engin. Alls^ engin. En það kom ljómandi fallegur ungur maður til mín, og sagði að ég væri fallegasta stúlkan á sýningunni.“ Móðir hennar hristi höfuðið. „Hvers konar maður var það eigin- lega?“ „Hann er engill. Hundurinn lians fékk heldur ekki verðlaun. Og svo slóum við okkur saman.“ Ðrekkið^ COLA 'Spur) DXy/CX j Vitið þér...? að nú er farið teygjupappír? framleiða að í öllum löndum vex íbúafjöld- inn hraðar en tannlæknafjöld- inn? Víða er reynt að ráða bót á þessu með þvi að hálfmennta fólk, svo að það geti unnið einföld tannlæknaverk. En tannlæknafjöldi landanna er mjög mismunandi.-í Indónesiu er t. d. einn Það er pappírsgerð í New York, sem býr til þennan pappír, sem hefir þann mikla kost að hann tognar í stað þess að rifna, og þykir ]iess vegna einkar hentugur fyrir alls konar matvörur. 1 fyrsta skipti i lieila öld voru nokkrir Amerikumenn teknir af sjó- ræningjum úti i rúmsjó út af Panama- ströndum nýlega. Það voru fimni menn og ein kona, og upplifðn þau i þrjá daga versta tímann, sem þau liöfðu lifað. Þau voru i skemmtisigl- tannlæknir á liverja 270.000 ibúa, en í Svíþjóð einn á hverja 1550. ingu á ameriskri snekkju og lentu í höndum 21 vopnaðra bófa, sem liöfðu strokið frá Galapagoseyjum. Bófarnir réðust upp i skipið og tóku stjórnina. Var árangurslaust fyrir fólkið að sýna mótþróa, og skipstjórinn var neyddur til að stýra skipinu til Ecuador. En þegar nálgaðist land yfirgáfu bófarn- ir skipið aftur. —O—

x

Fálkinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.