Fálkinn - 13.02.1959, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
Einar Árnason, kapteinn Kristín Jónasdóttir, flugþerna
GÓÐ LANDKYNNING.
Það er vitað mál að auglýsinga-
starfsemi Loftleiða í Bandarikjunum
er hin mesta landkynning. Það er i
rauninni stórfurðulegt, live margir
kannast við Icelandic Airlines“. Og
samkeppni ]>essa iitla félags við „ris-
ana“ hefir vakið athygli allra, sem
með málum þessum fylgjast. Meðal
annars var skrifað um það í liið út-
breidda tímarit Time.
Loftleiðir hafa náð góðri fótfestu
vestra, svo góðri að árangurinn verð-
ur að teljast undraverður. Félagið á
nú tvær Skymastervélar, DC-4 og
ieigir tvær aðrar. En með aukinni
starfsemi er ])að félaginu ekki nóg,
og hafa stjórnendur þess þegar á-
kveðið ný vélakaup. Ekki mun cnn
íullráðið livaða vélar það verða, en
kunnugir telja að Douglas-vélar verði
nú einnig fyrir valinu, DC-0.
Loftleiðir hafa nú skrifstofur á
fimm stöðum í Evrópu utan íslands,
i Hamborg þar sem vinna 11 manns,
Kaupmannahöfn 7, Lundúnum 7,
Glasgow 3 og Luxemborg 2. í Noregi
annast Braathens SIIAVE alla fyrir-
greiðslu fyrir félagið og Blidberg-
Metcalfe A/B í Sviþjóð.
Sigurður Magnússon, blaðafulltrúi
Loftleiða, var fararstjóri íslensku
blaðamannanna i Bandaríkjaförinni,
Elísabet Eyjólfsdóttir, flugþerna
Þórarinssonar, ritstjóra, en siðan
bauð Thor Thors, sendiherra, formað
ur íslensku sendinefndarinnar, til há-
degisverðar. Fulltrúarnir áttu mjög
annrikt um þetta leyti þvi umræður
stóðu þá yfir um fiskveiðilögsöguna.
Notuðu fulltrúarnir hvert tækifæri,
sem gafst, til þess að kynna málstað
íslands og vinna aðra til fylgis við
hann. Mæddi þar að sjálfsögðu mest
á Thor Thors, en hinir lágu þar
heldur ekki á liði sínu.
Erfitt er að segja um hvað mesta
athygli vakti í hringferð um liorg-
ina, hvort það hefir verið för upp i
Empire State, liæstu byggingu heims,
þar sem horft var ofan á þök annarra
skýjakljúfa, eða lieimsókn í China
Town, þar sem komið var inn í kín
verska borg, þar sem annarlegt mál
var talað og ibúarnir, með sinn gula
hörundslit og skásettu augu, sömdu
sig algjörlega að siðum langfeðranna
austur í Asiu.
GENGIÐ UM IIVÍTA HÚSIÐ.
Það er ekki liægt að segja annað en
dagurinn sem dvalið var í Washing-
ton, væri notaður vel. Fyrst um morg-
uninn var farið í heimsókn í Hvíta
húsið, hústað Bandaríkjaforseta og
gengið þar um viðhafnarsali og skrif-
stofur. Fylgdarmaður var H. Gruent-
her, bróðir Gruenthers hershöfðingja,
herráðsforingja Bandaríkjanna. Hvíta
húsið er ekki gömul bygging miðað
við fornar hallir margra Evrópulanda,
en bað á samt sína merku sögu og
Bandaríkjamenn leggja sjálfir mikla
áherslu á liinar sögulegar minjar sem
við það eru bundnar. Það er þvi bæði
fróðlegt og skemmtilegt að heim-
sækja þennan stað, sem mikinn Ijóma
leggur af, ekki aðeins í vitund Banda-
ríkjamanna heldur einnig fjölmargra
annarra, sem unna frelsi og lýðræði.
i ; -|
GÓÐ SAMVINNA VIÐ BLÖÐIN.
Þá var upplýsingadeild utanríkis-
ráðuneytisins heimsótt. Það vakti at-
hygli islensku blaðamannanna hve
mikla áherslu stjórnarvöldin leggja
á góða samvinnu við blöðin. Má í því
sambandi minna á að bæði forsetinn
og utanríkisráðherrann halda reglu-
lega hlaðamannafundi, þar sem hægt
er að leggja fyrir þá hvaða spurningu
sem er. Það stendur sjaldnast á svari,
enda hafa fjölmargir menn unnið að
þvi að undirhúa þá fundi, þannig að
ekki kemur oft fyrir að spurningar
komi ráðamönnunum að óvörum. Þá
hafa hlöðin og aðgang að vissum á-
byrgum mönnum sem gefa upplýsing-
ar á hvaða tíma sólarhrings sem er.
Meðal annars, sem skoðað var í
Washington var Lincoln minnismerk-
ið, hæstiréttur Bandaríkjanna, bóka-
safn þingsins og Capitol, þinglnisið
sjálft. Þar liittum við meðal annars
að máli Monroney öldungardeildar-
þingmann frá Oklahoma, og McWort-
her, aðstoðarmann Nixons varafor-
seta.
Allir þeir Bandaríkjamenn, sem við
áttum skipti við, voru framúrskarandi
alúðlegir og hjálpsamir, framkoman
öll frjálsmannleg, óþvinguð og al-
gjörlega laus við hroka. Það er sann-
arlega ánægjulegt að sækja þá heim.
Það voru ef til vill dálítið þreyttir,
cn ánægðir menn, sem stigu út úr
„Sögu“ á Reykjavikurflugvelli í
grárri morgunskimunni dag einn
seinast i nóvember. En þó fyrst og
fremst þakklátir. Þakklátir Loftleið-
um fyrir ógleymanlega för, og þá
kannski frekar fyrir það stórvirki, sem
félagið hefir unnið vestan hafs. Sér-
hver íslcndingur hlýtur að fagna þvi.
Fyrir utan Capitol.
það er að segja nema í sluttri heim-
sókn til Washington, sem var farin
í hoði þarlendra stjórnarvalda. Far-
arstjórn í þeirri ferð var i höndum
Peters .1. Hellers, blaðafulltrúa við
ameríska sendiráðið í Reykjavik.
í NEW YORK.
Ekki verður hér reynt að segja frá
eða lýsa hinni miklu heimsborg, New
York, sem líkist kannské meira al-
þjóðlegri miðstöð en baiidarískri borg.
íbúar hennar eru af fleiri þjóðum og
kynþáttum en nokkurrar annarrar
horgar á jarðríki. Það er því ekki illa
til fundið að þar skuli Sameinuðu
þjóðirnar hala aðal bækistöðvar sín-
ar. New York er eins lconar „höfuð-
borg heimsins", eins og einn i hópi
hlaðamannanna komst að orði. Aðal-
stöðvar Saineinuðu þjóðanna voru að
sjálfsögðu eitt hið merkasta, sem
blaðamöniiunum var sýnt í New York.
Fóru þeir um þær í fylgd tveggja Frá skrifstofu
fulltrúa íslands hjá S. Þ., Péturs Loftleiða í
Thorsteinsson, sendiherra og Þórarins Idlewild.