Fálkinn


Fálkinn - 27.02.1959, Síða 8

Fálkinn - 27.02.1959, Síða 8
8 FÁLKINN ATTIIII \ AWAIIS VOl Elva Winters tók heyrnartóliS af símanum, sem hékk á eldhúsþilinu, og varö að stilla sig að sletta ekki úr sér ónotum. Því að nú var Bess Parker að masa, rétt einu sinni! Hún lá í símanum frá morgni til kvölds og þvaðraði um allt hugsanlegt, sem henni kom ekkert við. Ilún liefði nú mátt muna, að hún hafði ekki þennan síma ein! Jæja, vitanlega dettur mér ekki i hug að hlusta á allt þetta þyaður, luigsaði Elva með sér, ergileg. Hún var í þann veginn að hengja upp heyrnartólið, er forvitni hennar vakn- aði út af dálitlu sem Bess sagði: — Við liöfum sömu línuna, svo að ég verð að gæta að því sem ég segi. En þetta er eins satt og ég sit hérna. Og gaman hefði ég af að heyra hvað liún segir um að fá tcngdadóttur, sem er svo að segja nýskilin við fyrri manninn. — Það verður hræðilegt áfall fyrir hana, svaraði Cora Legg. — Við þekkjum öll hyaða skoðanir hún hefir á lijónaskilnuðuin, þó það hrjóti í ráuninni ekki í hága við trúarbrögð- in. hennar. Og Svo.sonur hennar sjálfr- ar í þokkabút. Elva lagði frá sér heyrnartækið, þvoði vandlega vinnulúnar og ekki fallegar hendurnar og sneri sér aftur að skorpusteikinni, sem hún hafði á eldinum. Þótt einhver liefði séð hana núna, mundi cnginn liafa getað séð á henni, að lienni fannst sú veröldin seni henni var næst, vera að forganga. Æ>arna var ekki um neina aðra konu að. ræða en liana, sem liafði símsmúm- er 424 og átti gjafvaxta son. Og hver háfði meiri skömm á hjónaskilnuðum en einmitt hún? Cora hafði alyeg rétt fyrir sér hvað það snerti. Hjónaskiln- aður var að vísu ekki hrot gegn trúar- brögðunum -— það er að segja ekki hrot á lögum kirkjunnar, en freklegt hrot gegn trúarskoðun hennar sjálfr- ar. Hvernig gat hún, sem hafði alist upp í fjölskyldu, sem talið hafði hjonaskilnað viðurstyggð, haft annan skilning á þessu en það væri siðferði- leg goðgá? En það gal liklega ekki staðist, að Bess og Cora hefðu verið að tala um hana, þó það sem þær sögðu væri í fullu samræmi við það .... Meðan Elva var að linoða deigið, sem hún ætlaði að láta inn í ofninn gerði hún sitt ítrasta til að telja sér trú um, að þær hefðu ekki verið að tala um liana og Andy. Andy hafði að vísu farið oftar út undanfarið en hann lagði í vana sinn áður, en hann mundi hafa sagt henni, ef liann liefði verið orðinn ástfanginn af stúlku. Að vísu var hann fremur fálátur og dulur — eins og hún Iiafði alltaf verið sjálf — en liann var hvorki gefinn fyrir að leyna móður sína neinu, né segja henni ósatt. Hann var alveg eins hreinskilinn og fallegu bláu augun í lionum voru. Móðurhjarta Elvu þrútnaði af stolti er hún hugsaði til fallegu augnanna í honum Andy sínum. En um leið setti að lienni angist. Andy var öll tilvera hennar. Og þó honum hefði gengið búskapurinn ekki miður en öðrum, síðan faðir hans dó, var liann ekki nema tvítugur enn — hjartnæmur hugsjónamaður aðeins tuttugu ára. Hann gat orðið auðveld bráð, ef einhver flcnnan færi að draga sig eftir honum. Og fráskilin kona, sem var að draga sig eftir nýjum manni, gat ekki verið annað en flenna. Hún var ekki í neinum vafa um það. Jæja, líklega var þetta gripið úr lausu lofti, sagði hún við sjálfa sig. Hann Andy hennar mundi aldrei bjóða henni tengdadóttur, sem liefði verið gift áður! Og það var óskammfeilni af Bess Parker að vera að bera út svona sögur! Klukkan yar yfir ellefu. Ilún varð að flýta sér. En ]>rátt fyrir annríkið gat hún ekki slitið þetta úr luiga sér. Hún varð að vita vissu sína um það, og til þess var aðeins ein leið fær. Ilún varð að spyrja Andy sjálfan, ])egar hann kæmi heim í miðdegis- verðinn. Þau voru langt komin með máltíð- ina áður en Elva kom sér til að minnast á þetta viðkvæma mál. Andy liafði verið óvenjulega þegjandalegur raeðan þau voru að borða, og Elva hugsaði kvíðandi til þess, að hann Iiefði verið þegjahdalegur i morgun h'ka. Þarna sat hann og tuggði og tuggði, eins og hann ætti bágt með að kingja! Annars var heit skorpu- steik með ávaxtamauki það hesta sem liann fékk. Skyldi hann langa til þess að segja henni eitthvað, en kæmi sér ekki til þess? Loks gat hún ekki setið á sér leng- ur. Hún varð að fá að vita þetta. — IJeyrðu, Andy, sagði hún. — Er nokkuð til í því að þú ætlir að fara að gifta þig? Fyrst sótroðnaði Andy — og svo varð hann náfölur. — Já, ]>að er það, sagði hann. Elva fann hvernig blóðið livarf úr kinnunum á sér. En hún þvingaði sig lil að tala rólega. — Eg hafði ekki hugmynd um að þú værir þúinn að velja þér konu. ITver er það sem þú ætlar að eiga? — Hún heitir Libbie Strait og á lieima i Marionsville. Það var eitthvað frávísandi í rödd hans og augnaráði, sem Elva gat ekki varist að taka eftir. — Finnst þér ekki einkennilegt að hafa aldrei minnst á þetta við mig einu orði? Bláu augun í Andy urðu enn rauna- legri. — Úr þyí að þú hefir komist á snoðir um að ég ætla að giftast Libbie Strait, sagði hann — liugsa ég að ]>ú skiljir, hvers vegna ég hefi ekki vilj- að minnast á það, fyrr en það væri afgert. Nú gat Elva ekki stillt sig lengur. — Það var þá satt, sem hún Bess Parker sagði, gusaðist upp úr hcnni. — Þú ætlar að giftast konu annars manns. Libbie er ekki kona neins annars manns, sagði hann og það var eins og unglingsyfirbragðið hyrfi af hon- um meðan hann var að tala. — Hún er skilin að lögum við manninn. — Að löguml Engin lög geta rétt- lætt þess háttar framferði! Og hvað svo sem lögin segja, þá getur ekki nokkur almennileg manneskja mælt því hót að hún giftist aftur. — Þegar bæði ríki og kirkja lcyfa það, þá er mér nóg, sagði Andy. Var- irnar á honum höfðu hvítnað. —■ Jæja, þér finnst það kannske nóg. En mér ekki. Þann sama dag scm þú kemur með þennan kvenmann hingað á heimilið, fer ég mína leið. En ég vona að þú flýtir þessu ekki svo, að ég fái ekki ráðrúm til að út- vega mér herbergishohi inni í bænum. — Hvernig geturðu talað svona, mamma? Þú veist að mig mundi aldrei dreyma um að hrekja þig burt af heim- ilinu. Þú átt líka lielminginn af jörð- inni sjálf. Pahbi vildi hafa það svo. Og ef við getum ekki verið undir sama þaki er það vitanlega ég, sem hypja mig burt. Hann stóð upp frá borðinu og fór inn í hina stofuna. Elvu varð litið á matarbitann, sem hann hafði skilið eftir á diskinum sínum, en skýrara var fyrir hugar-. sjónum hennar áhyggjululla, unga andlitið undir ljósu lokkunum, sem voru eins hrokknir ennþá og þegar hann var drcngur. Henni var gersamlega ómögulegt að vera afskiptalaus um þetta mál. Hún fór að taka af borðinu, en var úti á þekju og gat ekki liaft hugann við það, sem hún var að gera. Eitt gat hún reynt. Hún gæti reynt að fá þessa kvensnipt til að hætta við ]>etta, með því að bjóða henni pen- inga. En hún. yrði þó að afla sér betri upplýsinga um þessa Libbie Strait áð- ur hún bún hcfðist frekar að. Andy var inni í stofu ennþá. Hann sat við gluggann og horfði út á snjó-. inn. — Væri ekki réttara að þú segðir rnér eitthvað af þessum kvenmanni sagði Elva. — Fólki finnst líklega skrítið að ég skuli vita minna um hana en Bess Parker veit. — Libbie er enginn „kvenmaður". Hún er bara ung stúlka. — Hún er þó að minnsta kosti gift. — Já, Libbie liefir verið gift. En hún er ekki eldri en ég. — Ætli hún sé ekki ein til frásagn- ar um það? sagði Elva storkandi. — En hvar.hefirðu annars kynnst henni? Það kom roði í kinnarnar á Andy og það var eins ltonar varúð i rödd- inni er hann svaraði: — Ég sá hana i fyrsta skipti í versl- un i Marionsville. Ilún er búðarstúlka þar. — Ég gat hugsað mér að það væri eitthvað í þá áttina, sagði Elva. — En hve langt er siðan þú baðst bennar? — Ég gerði það í gærkviildi, mamma. — í gærkvöldi! Hvernig getur Bess Parker þá vitað þetta? — Libbie befir leigt sér herbergi hjá frænltu Bess Parker, og hún mun hafa sagt því upp í morgun. Elva lirökk við en reyndi að láta cltki á því bera. — Það er þá svo að skilja, að þú

x

Fálkinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.