Fálkinn - 27.02.1959, Síða 14

14
FÁLKINN
Átti hún annars völ.
Framhald af bls. 9.
þess þegar maður kemur úr 'hlýrri
búðinni .bað er svo kalt, að ég held
ekki einu sinni á mér hita i rúminu.
— Mig furðar ekkert að þér liafið
léJega húsmóður, úr því að hún er í
ætt við hana Bess Parker, sagði Elva.
— Bess Parker, át Libbie eftir ... —
Já, einmitt, hún er frænka frú Travis.
Þær fengu lieita súkkulaðið og
drukku það þegjandi.
— En liyað þetta er gott, sagði
Libbie og hnerraði aftur — og afsak-
aði sig svo af kappi á eftir.
— Þér ættuð að liggja heima í rúmi,
sagði Elva, en henni varð ekki um
sel þegar hún sá tárin í augunum á
stúlkunni.
— Þér vitið ekki hvernig mér líð-
ur, þegar Andy og þér talið svona við
mig, sagði lnin skjálfrödduð. — Ég
lvefi aldrei áður átt neinn að, sem
kærði sig svo mikið um mig að hann
nennti að setja ofaní við mig fyrir að
fara ekki gætilega með mig. Ég ólst
upp hjá frænku minni, sem átti fjölda
af börnum sjálf. Og svo giftist ég
Kunnur málari var að liorfa á fisk,
sem annar málari hafði málað. Eftir
langa stund segir hann:
— Hvaða fiskur er það sem þú hef
ir málað þarna?
— Það er beinhákari.
— Hefirðu nokkurn tíma séð bein-
liákarl?
— Nei. En þú hefir málað altaris-
töflu með englum.
— Konan mín hefir fengið sér at-
vinnu, herra forstjóri. — Við gátum
því miður ekki komist af með kaup-
ið mitt.
ungum manni, sem ekki liafði hug-
mynd um livað ást eða hjúskapur var.
Enda gerði hann það sem í hans yaldi
stóð til að losna sem fyrst við mig.
— Drekkið ])ér nú súkkulaðið yð-
ar meðan það er heitt, sagði Elva.
Ilún hafði smámsaman gcrt sér ljóst,
að aðferðin sem hún hafði ætlað að
nota til að losna við Elvu náði ekki
nokkurri átt, en nú hafði henni dottið
önnur einfaldari aðfcrð í hug.
— Ilvað hefir hann Andy sagt yð-
ur um mig? spurði hún.
Nú kom angistarsvipur á Libbie.
— Það er nú ckki mikið, sagði hún.
— En svo mikið get ég sagt, að hon-
um þykir afar vænt um yður.
Elva lét þau orð fara inn um annað
eyrað og út um liitt. Hún var stað-
ráðin í að láta ekki hrærast.
— Hefir hann ekki sagt yður, að ég
])oli ekki hjónaskilnaði?
— Nei, ekki hefir hann nú minnst
á það, svaraði Libbie eins og á nálum.
— Jæja, en ég lít nú þeim augum
á það mál, sagði Elya og hvessti aug-
un á Libbie. — Ég liefi vanist því að
lita á lijónaskilnaði sem djöfulsins
vélabrögð, og ]>að stend ég við. Andy
veit ofur vel hvcrjum augum ég lit
á það mál.
Unga stúlkan vætti þurrar varirnar
á sér.
— Hann hefir aldrei minnst einu
orð á það, sagði hún.
— Nei, Andy gerir það ekki. Hann
þegir yfir áhyggjum sínum, hversu
þungar sem þær eru. Og hann hefir
miklar áhyggjur þessa stundina, ])ví
að ég sagði lionum í morgun, að ef
hann giftist núna ycrði annað hvort
bann eða ég að fara af heimilinu.
— Æ, yður getur ekki verið alvara,
stamaði Libbie.
— Þetta er ekki vegna þess að ég
amist við yður persónulega, eftir að
hafa séð yður. En ég ])oli ekki að hafa
manneskju i fjölskyldunni, sem hefir
lent í því, sem ég áfellist aðra fyrir.
Þér skiljið það?
Libbie kinkaði kolli, ufar beygð. —
Eg skal þá segja Andy, að ekki geti
orðið neitt úr þessu, sagði hún eftir
nokkra stund.
Elva beið átekta eftir að finna þá
innri hlýju, sem alltaf fór uin hana
þegar hún hafði unnið sigur. En ])essi
hlýja gerði ekki vart við sig, og Elva
varð óróleg.
— Það er rétt gert af yður, sagði
hún fastmælt. — En drekkið þér nú
súkkulaðið yðar, og svo skal ég aka
Lárétt skýring:
1. frægð, 5. hreysi, 10. sorga, 11.
sælu, 13. stafur, 14. prútt, 16. veiki,
17. samhljóðar, 19. dyns, 21. sjald-
gæfur, 22. marhnút, 23. dimmviðri,
24. snott, 26. sópa, 28. fjöldi, 29. rjúpa,
31. guð, 32. hrotti, 33. tóbaksilát, 35.
karlmannsnafn, 37. tónn, 38. fanga-
mark, 40. stybba, 43. merkja, 47. mat-
ui, 49. óværa, 51. óþokkar, 53. mögl,
54. þræta, 56. kvenheiti, 57. stafur, 58.
frjóangi, 59. tónn, 61. elskar, 62. sam-
hljóðar, 63.- karlmannsnafn (ef.), 64.
höll, 66. fangamark, 67. viðburður, 69.
harmur, 71. skriðdýr, 72. ferðast.
Lóðrétt skýring:
1. tónn, 2. beljáka, 3. álpast, 4. eggj-
ar, 6. tóbak, 7. karlmannsnafn, 8. bit,
9. greinir, 10. átta sig, 12. angan, 13.
illþýði, 15. þrífa, 16. rotna, 18. lægðir,
20. skarn, 23. menn, 25. verslunarmál,
27. átt, 28. gruna, 30. prýðileg, 32.
reiðtýgi, 34. verkfæri, 36. á litinn, 39.
karlmannsnafn (þf.), 40. brumlinapp-
ur, 41. þrír eins, 42. hindra, 43. steinn,
44. askur, 45. kvenheiti, 46. trýni, 48.
agnarögn, 50. tónn, 52. tormerki, 54.
safna, 55. unglingi, 58. hafrót, 60.
yður heim á eftir. Þér liefðuð átt að
vera komin í rúmið fyrir löngu.
Libbie virtist ekki heyra hyað liún
sagði. Ilún starði niður á borðið, von-
laus og angistarfull.
Og nú snerist gremja Elvu í garð
Libbie í reiði.
— Maður getur ekki ráðið við livað
maðnr álítur og hvað manni finnst,
sagði hún.
Libbie leit til liennar tárvotum
augum. Þar var hvorki ákæra né á-
sökun, en samt fannst Elvu að hún
yrði að halda áfram:
— Og þegar maður hefir þá skoðun
að eitthvað sé rangt þá getur maður
ekki fallist á það . . . Heyrið þér hvað
ég segi, I.ibbie?
Hún horfði á Libbie, og harmur-
inn sem skein úr augum stúlkunnar
greip hana.
— Æ, Libbie, sagði hún vandræða-
lega. — Get ég ekki gert neitt til að
hjálpa yður út úr þessu?
— Haldið þér að nokkuð geti bætt
mér að verða að missa hann Andy?
sagði Libbie, eins og öll tilvera henn-
ar væri fallin í rúst.
Elva skildi hana ofur vel. Og átti
hún nokkurs annars völ? Samvisku-
som manneskja varð að hlusta á rödd
sinnar eigin samvisku, það hafði hún
lært á langri ævi.
— Hve langan tíma þurfið þér til
að taka saman dótið yðar? heyrði
hún sjálfa sig segja.
Augun í Libbie lifnuðu við. En þau
voru stórt spurningarmerki er hún
stamaði:
— Já — en, ég á ekki að fara?
— Ef þér hafið ekki annað en svo
sem tvær handtöskur, getum við flutt
])ær í dag. En ef þér hafið stórt
koffort, verðum við að sækja það
seinna, sagði Elva.
En nú fór Libbie að halda að Elva
talaði i gátum og líkingum og þess
vegna sagði hún:
— Ég fer með yður lieim með mér.
Það er ekki hægt að láta yður fara
i þennan ískjallara, með svona vont
kvef. Ekki ef þér viljið tóra þegar
þér giftist á laugardaginn.
— Já — en, ég ætla ekki ... þér
sögðuð áðan, að ... þér liélduð ...
— Ég hefi ekki hugmynd um hvað
ég held og hvað ég ekki held. Við
harmur, 63. ríkisstofnun, 65. álit, 68.
fangamark, 70. fangamark.
LAUSN Á SÍÐUSTU KROSSGÁTU.
Lárétt ráðning:
1. deyfa, 5. ístra, 10. solli, 11. ær-
una, 13. do, 14. lukt, 16. flot, 17. TT,
19. urt, 21. RRR, 22. Ais, 23. sló, 24.
stam, 26. Auður, 28. skop, 29. fifar,
31. fas, 32. skata, 33. stall, 35. trufl,
37. UI, 38. ÍB, 40. nipur, 43. umhun,
47. kreða, 49. eim, 51. Arons, 53. eiga,
54. nibba, 56. grey. 57. GGG, 58. lið,
59. okt., 61. nón, 62. GS, 63. mysa, 64.
tara, 66. ND, 67. atast, 69. rokks, 71.
æstir, 72. angar.
Lóðrétt ráðning:
1. do, 2. ell, 3. ylur, 4. fikra, 6. sælir,
7. tros, 8. Rut, 9. AN, 10. sorti, 12. at-
lot, 13. dusta, 15. trufl, 1(5. Faust, 18.
Tópas, 20. tafs, 23. skal, 25. mat, 27.
DA, 28. SKF, 30. raupa, 32. subba, 34.
LÍÚ, 36. rím, 39. skegg, 40. iða, 42.
rei.ða, 43. umbót, 44. urg, 45. norn, 46.
árýnd, 48. rigsa, 50. IB, 52. Neons, 54.
nisti, 55. akarn, 58. lyst, 60. trog, 63.
mas, 65. aka, 68. TÆ, 70. KR.
verðum að reyna að ganga úr skugga
um það seinna.. En nú verðum við að
flýta okkur, ef við eigum að komast
heim i kvöldmatinn.
Og nú var allt i einu kominn ónm-
ræðilegur friður í sál hennar —
meiri friður en hún hafði fundið lengi.
Væri það svo, að hún væri að drýgja
synd núna, þá fann hún að minnsta
kosti, að hún gat ekki annað. Það var
nefnilega ekki Andy cinn, sem aldrei
mátti neitt aumt sjá.
Píanóleikarinn Frank Glazer frá
Bandaríkjunum hefir undanfarið hald-
ið hljómleika hér i Reykjavík. Hann
lék með Sinfóníuhljómsveit íslands
pianókonsert nr. 2 í B-dúr eftir
Brahms með miklum ágætum. Allir
aðgöngumiðar seldust upp á svip-
stundu, því spurst hafði að hann væri
einn af fremstu pianóleikurum Banda-
ríkjanna. Síðan hefir hann haldið
sjálfstæða hljómleika á vegum Tón-
listarfélagsins, með fjölbreytta efnis-
skrá, og mun áheyrendum sérstaklega
minnisstæð túlkun hans á sónötu í
As-dúr op. 110 eftir Beethoven, þar
sem hann leiddi þá inn í hugarheim
meistarans, sem samdi þetta verk
eftir að heyrnardeyfðin hafði ein-
angrað hann og hanii var orðinn ein-
mana. Frank Glazer er maður á besta
aldri, en ungur lærði hann hjá
Beethovensspilaranum mikla Artliur
Schnabel.