Fálkinn - 17.04.1959, Blaðsíða 15

F Á L K I N N
15
HERRABÚÐ P. & Ó. Frh. af bls. 3.
fatnaði frá fyrirtækinu H.f. Föt, og
einnig hefir verslnnin fengið umboð
fyrir hina þekktu ensku hatta —
Lee’s.
Herradeild P & Ó mun leggja á-
herslu á að hafa mikið vöruval-"t>g
vandaðar herravörur á boðstóhnn.
Eigendur hinnar nýju verslunar eru
þeir Ólafur Mariusson og Pétur Sig-
urðsson. Eru þeir báðir mjög reyndir
verslunarmenn og iiafa mikla sér-
þekkingu á herravörum. Hafa háðir
starfað í hartnær þrjátíu ár hjá hinni
kunnu verslun Haraldarbúð.
Á COCOS. Framhald af bls. 5.
við veiddum marga. Sem agn notuðum
við eitthvað sem glitraði, — þá beit
hann strax á. Það má eins vel kalla
Cocoseyjuna Hákarlsey eins og Fjár-
sjóðaey.
Við Jimmy Hodges fórum á hverjum
morgni út úr Wafervíkinni til að at-
huga hvort enn væri brim við Nuez-
ey. Þar var miðstöð hákarlanna,
og þar gerðum við okkur von um að
rekast á tígrishákarl, sem ýmsir
ferðamenn segja frá.
Sá sem árum sainan hefir kafað í
sjó fær maður eins konar fi. skilning-
arvit gagnvart hákarlinum. Með þvi
að líta á uppdrátt eða mynd úr lofti
get ég oftast bent á staðina, sem lik-
legasl er að finna hákarl á.
Við höfðum tvær myndavélar í
bátnum er við rérum upp að bröttu
klettunum í Nuezey og störðum ofan
i dimmblátt djúpið. Cocosey er svo
lítil að hún gefur lítið skjól fyrir
undiröldinni i Kyrrahafi. Maður verð-
ur hennar lítið var úti á rúmsjó. En
þar sem hún rekst á grynningar eða
strönd eru sogin og brimið feikna-
mikið.
Það var ekki að sjá að liægt væri
að kafa þarna, en við vorum á háð-
um áttum. Brimið var svo mikið að
við gátum ekki legið nærri landi. Og
myndavélarnar voru þungar i með-
förunum. í venjulegum öldugangi get-
ur maður synt á móti straum. En sog-
ið í 40—60 metra langri öldu getur
þeytt manni upp í kletta.
Við urðum að hverfa frá i þetta
sinn, en nokkru siðar fórum við þrír
og þá gekk betur. Við fengum ágætar
myndir af tigrishákörlum, — bestu
myndirnar í allri ferðinni.
Sama kvöldið fór að rigna og svo
rigndi næstu daga. Vatnið i Wafervik
varð mórautt. Við fylltum bát með
kókoshnetum og sigldum síðar til
Perlueyja í Panamaflóa. En þar var
gruggugur sjór og ekki hægt að taka
myndir á hafsbotni, svo að við fórum
skurðinn, austur fyrir Panamaeiði og
vorum heila viku að taka myndir hjá
Indíánunum á San Blaseyjum í
Caraibahafi, sem eru besta fólk.
Okkur vantaði enn nokkra þætti i
kvikmyndina okkar og sigldum til
Bonaire. En við voruin óheppin með
veður. Stundum vorum við klukku-
tímunum saman i sjó, skjálfandi af
kulda,' að bíða eftir að sólin kæmi.
Við vildum ekki gefast upp, en það
kostaði Jimmy félaga minn lífið.
Hann kafnaði er við vorum að ljós-
mynda fiska á hafsbotni, skannnt frá
Bonaire.
*
*
Drekklð Egils-öl
Brennarinn
Vandið val kynditækja
fyrir hús yðar.
Reynslan í undangengnu
kuldakasti hefir sannað að
REXOIL
reynist best.
kulda, sem nota
REXOIL
OLIUVERZLUN
ISLANDS
SÍMAR 24220 — 24236