Fálkinn - 01.05.1959, Side 6

6
FÁLKINN
Gamli Doug með fjórðu konuna sína, Iady Ashley. Þau giftust árið 1936.
Donglas Fairbanks
- eldri og yngri
„Áldrei verðnr hann Doug litli jafn
myndarlegur og hann pabbi sinn!“
VÖGGUVÍSAN.
Það var í nóvember 1909. Douglas
Fairbanks var þá 25 ára og hafði átt
afar annríkt. Hann varð að ná sér
i sóniasamlega íbúð, og það í snatri,
þvi að konan hans var koniin á steyp-
irinn! Þau höfðu liingað til fengið
að vera á sveitasetri föður bennar,
bómullarkóngsins Daniels Sullys á
Rhode Island fyrir utan New York,
en nú varð Doug að finna stað, sem
gæti orðið heimili handa þremur.
Beth kona hans hafði alist upp við
allsnægtir og Doug langaði til að
henni liði eigi verr en hún hafði van-
ist. Loks fann hann tiu herbergja
íbúð í 78. götu, boðlega lianda mill-
jónaerfingja. Og Betb leist vel á ibúð-
ina og hrærðist af hugulsemi manns-
ins síns.
„Krónprinsinn“ fæddist aðeins fá-
um dögum eftir að þau höfðu lialdið
vígsluveisluna í nýju ibúðinni, þann
9. desember: Douglas Fairbanks yngri.
Þetta var fituklumpur og ekkert likur
pabba sínum.
En pabbi bafði notað tiniann vel.
Hann Iiafði orkt vögguvísu, meðan
hann beið eftir að fá að sjá afkvæm-
ið. En fituklumpurinn kunni ekki að
meta Ijóðið, og það likaði hinnm dáða
leikara illa. Aðdáun hans á afkvæm-
inu fór þverrandi, þó að Beth reyndi
að iialda henni við.
Fairbanks hafði slegið slöku við leik-
listina siðan hann giftist. Tengda-
pabbinn var forrikur. En svo fékk
Doug tilboð um að leika elskhuga i
gamanleik í London, og þá blossaði
leikáhuginn upp í honum aftur.
Það fyrsta sem lijónin gerðu er þau
komu til London var að ráða til sin
fóstru handa Doug yngri, svo að þau
gætu verið laus og liðug sjálf. Hún
var fædd í írlandi og hét Dedie Dowd.
Dedie hafði alist upp i victoriönskum
stil, og hún var siðavönd við Doug
yngri, og taldi hann hafa notið of
mikils eftirlætis. Pabbi hans lét 'hann
ráða, og mömmunni þótti gott að geta
verið með manninum sínum sem við-
ast. Þvi að Doug eldri var i miklu
dálæti hjá kvenfólkinu i London, svo
að Beth vildi lielst lita eftir honum.
Þegar þau komu aftur vestur, var
snáðinn sendur i fóstur til afa síns.
En þar höfðu gerst hörmuleg tíðindi:
Bómullarkóngurinn rúinn inn að
skyrtunni! Sveitasetrið var það eina,
sem ekki var tekið af honum, og þang-
að hafði hann hypjað sig — gramur
og einmana.
Litli Doug botnaði ekkert í þessu.
Og hann skildi ekki heldur, að faðir
hans, sem allir tilbáðu, og sem var
svo notalegur við aðra, var alltaf fá-
látur við hann.
PABBI KYSSIIt ÓKUNNA DÖMU.
Douglas hafði fulla ástæðu til að
vera ánægður með leikaratilveruna.
Hann var þjóðhetja i New York.
Stæði nafnið hans á auglýsingu var
jafnan fullt hús.
Fjölskyldan hafði íbúð i Algonquin-
gistihúsinu i 44. götu, og Doug yngri
varð fljótt málkunnugur starfsfólkinu
þar. Mest dáðist hann að lyftustrákn-
um. Sá átti gott að mega þjóta upp
og ofan allan daginn, í svona falleg-
um fötum! Litli Doug vissi hvað hann
ætlaði að verða þegar hann yrði stór:
Lyftupiltur!
Alltaf var fólk að spyrja hann hvort
hann hefði séð hinn víðfræga föður
sinn á leiksviði. En það hafði hann
ekki, foreldrar hans vildu ekki koma
honum upp á að fara í leikhús. En
Doug litli var að suða í móður sinni
þangað til hún fór með liann. Þau
sátu í stúku.
Fyrst í stað lét Doug sér fátt um
finnast. Hann horfði meira ofan i
salinn en á leiksviðið. En svo þekkti
hann föður sinn og nú fór hann að
taka eftir. Þetta var rómantískur leik-
ur og þegar Fairbanks faðmaði kven-
hetjuna heyrðist skær barnsrödd
rjúfa þögnina: — Mamma, sjáðu hvað
hann pabbi gerir. Hann er að kyssa
stelpuna!
TILBOÐ FRÁ IIOLLYWOOD.
Nú var litli Doug orðinn G ára og
mál að byrja í skólanum. En það yar
ekki bægt um vik, því fjölskyldan var
alltaf á flækingi. Þegar litli Doug fór
að kynnast á einum staðnum var far-
ið þaðan á þann næsta, i þetta skiptið
til London.
Þetta var i fyrsta skiptið sem litli
Doug sá London. Hann hafði verið
of lítill til að sjá, þegar hann var þar
i fyrra skiptið. Honum leist sérstak-
lega vel á Bnckingham Palace og vildi
fara þar inn. Varðmennirnir brostu
þegar þeir sáu Ameríkusnáðann sem
vildi sjá kónginn.
Þegar fjölskyldan var nýkomin til
New York aftur skaut kvikmynda-
stjóranum Harry E. Aitken upp þar.
Hann var í erindum fyrir nýstofnað
félag — Triangel Film Co.
— Gætuð þér hugsað yður að leika
aðalhlutverk í myndunum okkar,
herra Fairbanks?
Þetta var árið 1915. Kvikmyndin
hafði ekki náð þeim völdum þá, sem
hún fékk eftir stríðið. Það kom fyrir
að leikarar og leikhöfundar fengust
til að vinna við kvikmyndir, en flest-
ir sem eitthvað þóttust, fitjuðu upp á
trýnið. Launin voru heldur ekki ginn-
andi. En Charlie Chaplin og Mary
Pickford fengu Idó gott kaup, joað vissi
Douglas.
Hann afsagði það ekki. Hann var
orðinn 31 árs og vissi að það yrði
ekki í mörg ár enn, sem liann gæti
leikið ungan elskhuga í leikhúsunum,
en það var sérgrein hans. Kannske
væri rcynandi við kvikmyndirnar? En
ef hann gerði joað yrði hann að flytja
til Hollywood, burt frá Broad-
way, sem hann elskaði. Og það var
dýrt að flytja búferlum.
— Við borgum flutningskostnað-
inn, sagði Aitken.
— Og hvað hafið þér hugsað yður
að borga mér?
— Kringum 2000 dollara.
— Það verða 24.000 á ári. Mér
finnst það nokkuð Iítið.
— Hver var að tala um 2000 á mán-
uði? Ég átti við 2000 á viku.
Douglas var dugandi leikari, en nú
brást honum bogalistin. Hann gat
ekki leynt hve hissa hann varð.
2000 dollara á viku! Miklu meira
en hann hafði upp úr leikhúsinu, og
miklu meira en nokkrum leikurum
hafði boðist!
MARY.
Og Douglas gekk að þessu. Aitken
fór með hann til Hollywood undir
eins, til þess að hann gæti kynnst
öllu þar. Fairbanks var auðvitað
kunnur i Hollywood vegna allra leik-
sigranna á Broadway, og brautryðj
endur filmunnar tóku honum með
kostum og kynjum. Þarna hitti hann
Chaplin í fyrsta skipti, og þarna var
bann kynntur Mary Pickford.
Það var fljótgert. Þau urðu hug-
fangin hvort af öðru. Douglas hafði
ekki hugmynd um hvernig hann ætti
að fá skilnað, en hann vissi að liann
varð að gera það. Sama var um Mary
að segja. Hún var gift leikaranum
Owen Moore.
Eftir að samningurinn hafði verið
undirskrifaður sótti Doug konu sina
og son og þau settust að í litlu húsi
í Los Angeles. Lúxusíbúðirnar voru
ekki komnar í tísku þá.
Mæðginin urðu að vera sjálfum sér
nóg, að niestu leyti. Fairbanks var
önnum kafinn á kvikmyndastöðinni,
og þegar hann var ekki þar, var hann
hjá Mary Pickford. Og þó kjaftakerl-
ingarnar í Hollywood væru viðvan-
ingar móts við ]>að sem þær eru nú,
frétti frú Fairbanks bráðlega um ást-
arævintýr mannsins síns. Allt komst
í uppnám milli þeirra, og rimmunni
laúk með því að þau sættust á að
skilja.
FYRSTA „TVÍSTIRNI“ f
HOLLYWOOD.
Þegar fyrri heimsstyrjöldinni lauk
var Fairbanks orðinn milljónamæí-
ingur. En fjölskyldumálin voru ekki
komin í lag. Hann var hræddur við
hneykslismál. Mary var orðin skær-
asta stjarnan í Hollywood, hafði
feikna tekjur og blaðamennirnir eltu
hana á röndum.
Fairbanks keypti sér fallegt hús og
bjó þar einn. Konan hans og litli
Doug voru farin til New York. Beth
vildi ekki sjá Hollywood framar.
Og svo fór að lokum að Mary og
Doug fengu skilnað hvort Við sinn
maka. Eina skilyrðið, sem frú Fair-
banks setti var að henni yrði dæmd-
ur rétturinn til sonarins. Douk gekk
hiklaust að því. En til þess að láta
sjá að sér stæði ekki á sama um
drenginn áskildi hann, að hann mætti
koma til Hollywood tiltekinn tíma á
hverju ári.
Doug og Mary giftust svo. Það var
gifting sem vakti mikla athygli. Þau
voru kölluð „konungshjónin i Holly-
xvood“ og héldu sig eins og konungs-
hjón. Þau höfðu liirð um sig, höfðu
milljónum dollara úr að spila og
margir töldu sér heiður að því að þau
heimsæktu sig. Þau voru fyrstu raun-
verulegu „stjörnurnar" i Hollywood,
og lögðu grundvöllinn að „stjörnu-
tilbeiðslunni“, sem haldist hefir siðan.
BETH LÍÐUR ILLA.
En Beth Fairbanks leið illa. Hún
hafði samviskubit út af því að hafa
ekki sýnt manninum sínum meira um-
burðarlyndi. Hún frétti að vísu að
snurður höfðu lilaupið á þráðinn milli
Doug og Mary. Fólk sagði þá sögu að
Mary liefði komið að Doug óþægilega
nærri Sylviu Haakes — leikkonunni,
sem hann giftist síðar. En þegar Mary
íótaði að heimta skilnað lagði Doug