Fálkinn - 08.05.1959, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
TOMMY STEELE OG UNNUSTA HANS. — Þegar Tommy Steele
gerði kunnugt að hann væri harðtrúlofaður Ann Donoughe féll hann
stórum í ást og áliti stúlkna á aldrinum 10—15 ára. En Tommy, sem
er mesti mathákur, fékk þann álitsmissi að fullu bættan, því að Ann
kann að brasa ágætan mat og er yfirleitt allra besta stúlka. — Hér
er hún að leggja á diskinn hans kótelettu, sem hún hefur steikt sjálf,
og sem Tommy ætlar að hesthúsa áður en hann fer inn á sviðið í
Coliseum í London til að leika í „Öskubusku“.
N.-----.... ........................................................................./
*** LITLA BAGAN ☆ ☆☆
R U Z I C K A :
Eftirlitið
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
í öllum stórverzlunum í New
York er stolið. Og það eru ekki ein-
göngu gestirnir sem stela. Innan-
búðarfólkið stelur líka. í vöruhús-
inu TAND & PLUNDER var öllu
stolið, sem hönd á festi. Og það var
talsvert margt. Frá eg'gjabikurum
til barnavagna. Já, hjá TAND &
PLUNDER var veltiár fyrir starfs-
fólkið. Þar stal hver sem betur gat.
— En loks gekk alveg fram af for-
stjóranum. Og þeir settu upp aug-
lýsingu á svörtu töfluna:
„Til starfsfólks okkar!
Til þess að fyrirbyggja hvarf
sívaxandi vörubirgða, sem ekki
eru borgaðar, höfum vér frá
því í dag að telja komið á eftir-
liti við útgöngudyrnar, sem
allir verða að hlýða, hvort held-
ur er æðri eða lægri. Allir verða
að sýna handtöskur sínar ótil-
kvaddir. — Forstjórar TAND
& PLUNDER.“
Svo byrjaði eftirlitið og árang-
urinn varð prýðilegur. Það dró úr
þjófnaðinum með hverjum degi, og
forstjórunum létti.
Að vísu reyndu sumir að beita
gömlum brögðum. Til dæmis að
fara í tíu pör af nylonsokkum, hvert
utanyfir annað, eða búa um gömlu
skóna sína í pappír og fara með
nýja á fótunum. En þess konar
brellum vandist fólkið fljótlega af.
Einn daginn gekk ungur, mynd-
arlegur búðarmaður út um hliðið.
„Halló, eftirlit!“ kallaði eftirlits-
maðurinn á eftir honum.
„Já, alveg rétt. Hvað vilið þér
sjá?“
„Opnið þér töskuna yðar!“
Ungi maðurinn nam staðar. Opn-
aði töskuna. í henni var gamall
jakki — ekkert annað.
„Gott og vel. Þér megið fara!“
„Thank you. Good evening.“
„Good evening."
Ungi maðurinn veifaði hattinum
og fór.
Daginn eftir kom hann aftur.
Með töskuna. Og var stöðvaður.
„Opnið þér töskuna yðar!“
Hann opnaði töskuna. Þar var
sami gamli, jakkinn. Annað ekki.
En nú var eftirlitsmaðurinn tor-
tryggnari. Hann hnyklaði brúnirnar
og hvesti augun á unga manninn,
svo tók hann upp gamla jakkann og
hélt honum upp á móti birtunni,
þuklaði á honum og sneri honum
við, úthverfði vösunum, og lagði
hann loksins í töskuna aftur.
„Er allt í lagi?“ spurði ungi mað-
urinn óþolinmóður. „Nei, bíðið þér
við, ég ætla að athuga töskuna bet-
ur.“ Hann beygði sig og fór að at-
huga hvort ekki væri tvöfaldur
botn í koffortinu. En svo hristi hann
hausinn og sagði ólundarlega:
„Allt í lagi. Þér megið fara.“
Sama sagan endurtók sig í tvær
vikur. Dag eftir dag kom ungi mað-
urinn með töskuna og alltaf var
gamli jakkinn í henni. Eftirlitsmað-
urinn varð æ tortryggnari. Hann
opnaði töskuna dag eftir dag og leit-
aði vandlega. En aldrei fann hann
neitt. Hann spretti upp fóðrinu og
gegnumlýsti jakkann. En árangurs-
laust ...
Þriðju vikuna gat eftirlitsmaður-
inn ekki af borið þetta lengur.
Hann var að bila á taugunum. Þarna
... þarna kom hann, ráðgátan með
töskuna og jakkann. „Halló! Eftir-
lit!“
„Já, hvað viljið þér sjá?“
„Heyrið þér, góði vinur,“ sagði
eftirlitsmaðurinn. „Ég veit að þér
stelið. Segið mér hvað það er. Ég
skal þegja yfir því.“
Ungi maðurinn hikaði.
„Yður er alveg óhætt að segja
mér það. Ég get ekki afborið þetta
lengur. Það er að gera mig vitlaus-
an.“
„Hvað er að gera yður vitlaus-
an?“
„Að þér stelið, án þess að ég geti
uppgötvað það. Því að ég veit að
þér stelið.“
„Jæja, það er bezt að ég segi yð-
ur það þá. Það er rétt að ég stel.
— Ég stel handtöskum.“
☆☆☆☆☆☆☆☆☆
— Það er margt til, sem er verð-
mætara en peningar.
— Gott. Ég skal kaupa það.
Og svo var það maðurinn, sem
varð svo skotinn í baðfötunum og
svo heimskur að giftast allri stúlk-
unni.
í Sovét-Rússlandi hefur verið
gerður búningur, sem gerir mönn-
um fært að halda sig í 120 stiga hita.
Er hann einkum ætlaður mönnum,
sem fást við viðgerðir á járn-
bræðsluofnum. Fötin eru tvöföld og
loftlag á milli, sem varnar hitanum
að steikja manninn.
★
Útgjöld ríkissjóðs Bandaríkjanna
eru á núverandi fjárhagsári 10 þús-
und dollarar á sekúndu.
VASA-ÚTVARP. — Margskon-
ar smá útvarpstæki eru á boðstól-
um nú orðið. Þetta á niyndinni er
enskt og er ekki stærra en eld-
spýtnabúnt.
Vitið þér ...?
að geitungurinn gerir tóbaks-
ræktarmönnum gagn?
Ameríkanskir tóbaksekrubænd-
ur eru nú sem óðast að koma sér
upp geitungabólum í nánd við ekr-
ur sínar. Því að geitungurinn étur
lirfurnar, sem mestu tjóni valda á
ekrunum. Landbúnaðarráðuneyti
Bandaríkjanna hefur rekið tilrauna-
starfsemi, sem færði sönnur á þetta.
að yfir 65 milljónir sjónvarps-
tæki eru nú í notkun í heim-
inum?
Meiri hluti þeirra er í Banda-
ríkjunum. Önnur eru langt á eftir.
í Englandi eru 8 milljón tæki.
Canada 4 og Sovjetríkjunum 3
milljónir.
Kaþólskir prestar hefja nú bar-
áttu gegn skemmtununum, sem
náttklúbbarnir í Las Vega bjóða
gestunum sínum. Sérstaklega eru
þeir á móti strípuðu stelpunum.
Sumir náttklúbbarnir hafa lofað
bót og betrun, en aðrir svara illu
einu og segjast muni hafa þá
skemmtun á boðstólum, sem flest-
um gestunum líki bezt.
★
Ekkert er eins hollt og að fara
á fætur klukkan 6 á morgnana,
ganga dálitla stund og fá sér ískalt
bað á eftir. Þá er maður glaður og
ánægður og dagsverkið verður eins
og leikur.
— Hve lengi hefur þú verið svona
mikill morgunmaður?
— Ég ætla að byrja í fyrramálið.