Fálkinn - 15.05.1959, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
ISABíísSI KLUMPUR Myndasafju fyrir htirn 143.
— Við skulum reyna aftur. — Líttu á, fyrst beygir mað-
Auðvitað geturðu flogið með ur sig í hnjánum og svo hopp-
vængjum, sem eru svona stórir ar maður ....
og fallegir!
— Já, þetta var alveg rétt, — Nei, ég gleymdi því ekki.
og svo baðar þú vængjunum — Ég reyndi það, en þeir hreyfast
fljótt og títt! bara ekki. Ég læri líklega aldrei
— Heyrðu, Strútur, — þú að fljúga.
gleymdir að baða vængjunum!
— Nú skulum vcið reyna aðra aðferð. — Pú-hú, nú er mér orðið svo heitt, — Hérna eru tvö handföng, Strútur
Stökktu nú eins og þú getur, og þegar og ég er orðinn svo þreyttur og þungur minn. Ef þú notar þau rétt, geturðu flog-
þér hitnar betur, geturðu flogið. að ég get ekki svo mikið sem hoppað. ið hátt upp yfir skýin.
— Þú þarft ekkert að hoppa. Nú veit
ég hvernig á að fara að þessu.
— Lítið nú upp í loftið, drengir. Loks- — Jæja, Strútur, hefur þú ekki gaman — Nei, en Skjaldbakan og hann Gauk-
ins er hann Strútur búinn að læra að af ferðalaginu? Þú ert eini strútur í heimi, ur kunna að fljúga. Bara að hann Gauk-
fljúga. Og hann Klumpur fór með honum sem kann að fljúga, svo að þú hittir áreið- ur tali ekki of mikið, því þá gæti hann
sem farþegi. Ég ætla að vona, að þeir fari anlega enga strúta hérna uppi. gleymt henni Skjaldböku og misst hana.
varlega.
-jc Shrítlur -K
Hún: — Þú ert hættur að elska
mig, Albert — þú lítur aldrei á
mig.
Hann: — Þvert á móti. Því minna
sem ég lít á þig því meir elska ég
þig.
*
Síminn hringir og ritarinn svar-
ar. — Þetta er víst ekki til mín,
segir forstjórinn á eftir. — Ég á
nefnilega von á síma frá konunni
minni.
Nei, þetta var dama, sem hafði
fengið skakt númer. Hún spurði
hvort gamli apinn væri við, en
konan yðar spyr alltaf hvort gamla
nöldrið sé við.
*
Inga: — Veiztu hvað það er, sem
gerir stúlkur vinsælar?
Una: — Já, en hún mamma segir
að ég megi það ekki.
*
— Hvað á maður við með orðinu
einveldi?
— Að konungurinn sé ógiftur.
4<
Sonur minn fór til Ameríku fyr-
ir tuttugu árum. Hann ætlaði að
verða ríkur.
— Og hefur honum tekist það?
— Það hugsa ég. Lögreglan í New
York hefur að minnsta kosti heitið
25.000 dollara verðlaunum fyrir að
finna hann.
*
*
Hún (fokreið): — Hættu að
segja, að þú getir dáið fyrir mig!
Sýndu að þú sért maður og gerðu
það!
Fyrirlesarinn hafði komið víða
við- og ekki haldið sér við efnið.
Loksins lauk hann eíindinu og
spurði svo: — Vill ekki einhver
koma með fyrirspurnir.
Þá heyrðist aftast úr salnum: —
Jú, mig langar til að spyrja hvað
klukkan er. Klukkan mín stanzaði,
þegar þér höfðuð talað í tvo tíma.
*
—- Hvað mundi konan þín segja,
ef hún vissi að þú kysstir mig svona?
— Það er ómögulegt að vita. Hún
hefur nefnilega ekki hugmynd um,
að ég get kysst — svona.
-K
— Læknir, sagði netta hjálpar-
stúlkan, — í hvert sinn sem ég tek
í slagæðinni á sjúklingi, fer hún
að hamast. Hvað á ég að gera við
því?
— Verða eldri og ljótari.