Fálkinn - 29.05.1959, Page 5

FÁLKINN
5
gera það. En hvernig fer um það,
ef Jean-Pierre kemur kröíum sín-
um fram?
Margt bendir til þess að Dom-
enica og bróðir hennar hafi ekki
hreint mél í pokanum, en vitan-
lega er ákærandinn og' aðalvitni
hans gallagripir. Jean-Pierre hljóp
kornungur að heiman í fússi og
skellti eftir sér hurðinni. Hann kom
fyrir sig fótum sem ljósmyndari í
París, en var svo kvaddur í her-
þjónustu og sendur til Marocco.
Vottorð hans úr hernum eru lof-
samleg, og meðan hann var þar
sendi móðurbróðir hans, sem þá
var yfirmaður Shell í allri Norð-
ur-Afríku, honum peninga við og_
við. En það hrökk ekki til og þeg-
ar Jean-'-Pierre var í leyfum drakk
hann út hvern eyri á kránum í
Marokko og síðan „upp á krít“ og
lét senda frændanum eða Zell-
idjanámuskrifstofunni reikningana.
Nú víkur sögunni aftur til Maite.
Hún gekk að 2 milljóna tilboðinu,
en bað um forgreiðslu á upphæð-
inni, Varð samkomulag um að hún
skyldi koma á ákveðinn stað. Það
gerði hún en samtímis Jienni kom
bíll og sat kona við stýrið, og um
leið kom önnur kona út úr porti.
Nærstöddum lögregluþjóni varð
starsýnt á þessar þrjár konur, en
er þær uppgötvuðu það hurfu tvær
inn í bílinn. Þetta er vottfast og
ennfremur hefur vitnast að konan
í bílnum var einkaritari Jean
Lacaze, Irene Richards, en hún er
gift málaflutningsmanni hans. Hins
vegar er sagan um manninn sem
vék sér að Maite á götunni og fékk
henni símanúmerið, heiber upp-
spuni. Maite fór sjálf á fundu móð-
urbróður Jean-Pierre, sem hefur
borið fyrir rétti að hún hafi sagt
sér að hún þekkti systurson hans
vel, og að hann væri í svelti. Lac-
aze skildist að hún ætlaði að þvinga
af honum fé, eftir að hún vissi hve
Maite, aðalvitni Jean-Pierre,
vændisdrós og vart trúandi.
gífurleg auðæfi Domenica átti.
Gátan er óráðin — og margar
gátur. T. d. það hvort Jean-Pierre
hefur lifað á hórfé Maite, en það
mundi nægja til þess að svifta hann
kjörsonarréttinum. Önnur gáta:
Er hugsanlegt að Jean-Pierre sé
sonur Domenicu, þó hann sé ekki
sonur Paul Guillaume? Hver er þá
faðir hans. Það er dómarinn Bat-
igne, sem hefur rannsókn málsins
með höndum. Hann á úr vöndu að
ráða.
Og enn hafa ný gífurtíðindi
bæst við: nafn amerísku dollara-
drottningarinnar Margaret Thom-
son-Biddle hefur bendlast við mál-
ið. Frú Biddle var aðalhluthafi í
„Newmont Mining Corporation“ —
blý og zinknámur — og margfald-
ur milljónamæringur. Hún erfði
feikna auð eftir föður sinn, giftist
svo pólskum fursta, hjónabandið
sprakk og þá giftist hún aftur ame-
ríska sendiherranum í Varsjá,
Anthony Drexel Biddle. Skildi við
hann líka og settist svo að í París
Framh. á bls. 15.
51
MAÐURINN, SEM - hafði illa augað
1) Tónskáldið Jacques Offenbach,
sem fæddist 20. júní 1819 fékk tón-
listina með móðurmjólkinni. Hann
var látinn sofna í vöggunni við
„Zimmers Vals“, og tónlistin hreif
hann svo snemma að hann var ekki
nema 14 ára þegar hann fékk stöðu
sem cellisti í hljómsveit frönsku
óperunnar.
2) Árið 1855 fékk hann leikhús sjálfur
í París, og þar sýndi hann óperettur sínar,
með öllum fallegu lögunum, sem fólk
lærði og raulaði Hann varð afar vinsæll
og græddi of fjár. En fólk pískraði um
ýmislegt dularfullt, sem fylgdi þessum
manni. Var því haldið fram að hann hefði
„illt auga“, og maðurinn sem Offanbach
hafði keypt „Gaité“-leikhúsið af, dó
skömmu eftir að kaupin voru gerð. Það
þótti ekki einleikið.
3) í sýningarferðum Offanbachs gerðist
alltaf eitthvað kynlegt. í einni Ameríku-
ferðinni varð leikflokkur hans fyrir járn-
brautarslysi. Einu sinni er hann var á
siglingu á Rín, kviknaði í skipinu. Og síðar
kviknaði í gistihúsinu sem hann bjó í. Oft
dóu ýmsir leikendur hans sviplega. Og
fólk var beinlínis hrætt við þennan mann
— höfund hinnar dásamlegu óperettu
„Helenu fögru“.
4) Þegar Offenbach var að semja frægasta 5) Við frumsýninguna á „Hoffmans-æfintýrinu11 í Ring-leikhúsinu í Vín
verk sitt „Æfintýri Hoffmans“ var hann orð- 7. des. 1881 varð bruni sem kostaði fleiri mannslíf en nokkur leikhúsbruni í
inn sjúklingur og átti ekki langt eftir ólifað. sögunni. Sprittlampi á leiksviðinu valt, og eldurinn breiddist svo fljótt út, að
Hann var í hitavímu allan tímann og fannst aðeins 20 manns á svölunum, af 600 áhorfendum þar, tókst að bjarga sér út. —
alltaf draugar vera kringum sig, eins og þeir Hjátrúarfullt fólk kenndi þetta „illa auganu“, sem gat haldið áfram að vinna
sem koma fyrir í óperunni. Hinn 3. október tjón jafnvel eftir að Offenbach var dauður.
1880 datt hann út af dauður við hljóðfærið
sitt.