Fálkinn - 29.05.1959, Side 10

10
FALKINN
BANGSI KLUMPUR
Myntlasuga fyrir börn
145.
94-13
— Vaknaðu nú, lasm, hún Króka er
að koma með nýja köku!
— Æ, maður verður bæði þreyttur og
saddur af að gæta að öllum þessum kök-
um.
— Getið þið nú gætt vel að þessari
köku og öllum hinum, sem ég hef bakað?
— Það skulum við gera með mestu á-
nægju.
— Þið megið ekki sitja allan daginn
við að gæta að kökum, þið verðið að
hjálpa okkur að finnan mausangúsann.
— Jæja, þá neyðumst við til að éta
þessa líka, Skeggur.
— Ég er hræddur um að prófessorinn
horfi gat á smásjána áður en hann finn-
ur mausagúsann sinn.
— Ef hann gæti fundið hann, munum
við geta gætt að honum fyrir hann.
— Það var gaman að kynnast honum
Díl. Hér er rúm fyrir okkur alla á róf-
unni á honum og fyrir mausagúsann líka.
— Nú kemst hreyfing á prófessorinn!
Flýttu þér, Strútur, og hafðu lengri löpp-
ina á undan!
— Þú mátt ekki fyrir nokkurn mun
sleppa honum Mogens með stækkunargler-
ið hérna, Ég held, að hann sé að sleppa
sér.
— Það var gaman að þið skylduð ein-
mitt koma í dag, því að við erum að æfa
okkur undir sex daga kapphlaup. Ég heiti
Friggi Fjas og er dómari. Þið sjáið það
líklega á mér.
— Langar ykkur ekki til að taka þátt
í hlaupinu? Sá, sem vinnur, fær stóra
ísköku í verðlaun, og þeir sem tapa fá
huggunarverðlaun. Svo að allir fá eitt-
hvað.
-K Shrí
— Það er kominn tími til, að við
kennum henni dóttur okkar hvað er
rangt og hvað er rétt, Sigríður mín.
— Já. Þá er bezt að þú takir að
þér að kenna henni það ranga.
~K
Jónas í Flatanesi heimsækir ná-
granna sinn Pétur í Engihlíð, sem
nýlega hefur losnað við konuna
sína, sem var annáluð fyrir skap-
ríki. Jónas rekur augun í kerta-
stjaka, sem hefur verið hengdur í
bandi upp á þil.
— Hversvegna hefurðu kjerta-
stjakann þarna? spyr Jónas.
— Það er eins konar endurminn-
ing um hana Jóhönnu sálugu. Þessi
stjaki var það síðasta, sem hún
henti í mig áður en hún dó.
tlur X
Tveir lúnir verkamenn standa og
horfa á líkfylgd sem fram hjá fer;
það er einn burgeisinn í bænum,
sem verið er að fylgja til grafar og
mikið af pípuhöttum í líkfylgdinni.
Annar verkamaðurinn segir,
daufur í dálkinn: — Heldurðu að
við fáum svona viðhafnarmikla öku-
ferð þegar við förum í gröfina,
Varði?
— Nei, það máttu bölva þér upp
á. Ætli við verðum ekki látnir fara
gangandi.
Dómarinn: — Þér hafið verið
sýknaður af ákærunni fyrir tví-
kvæmi, og getið strax farið heim
til konunnar yðar.
— Hvorrar þeirra?
— Þarna gerði ég góð kaup. Fékk
kisuna fyrir tvær krónur — og
svo er hún kettlingafull!
★