Fálkinn - 10.07.1959, Blaðsíða 9

FALKINN
9
samlega á hann. Hann var illa til
fara og hendurnar báru merki um
erfiðisvinnu, en bláu augun ljómuðu
af stolti og gleði.
— Það er þessi hringur með roða-
steininum — í miðjum glugganum.
Kathie gerði sitt ítrasta til að fá
manninn til að velja sér annan
hring, en hann var jafn ólmur í að
eignast einmitt þennan og hún var
sjálf, og loks varð hún að taka hann
úr glugganum og sýna manninum
hann.
Hann reyndi hann á litlafingrin-
um á sér, sneri honum og lét birt-
una endurspeglast í honum. Hann
brosti til Kathie.
— Þetta er handa stúlkunni
minni, sagði hann, — og handa
henni er aðeins það bezta nógu gott.
Rúbínar eru uppáhaldssíeinar henn-
ar, skilurðu.
Kathie varð aftur litið á lélegu
fötin hans.
•— Hann — hann kostar sjö hundr
uð krónur, sagði hún.
— Það er mikið fé, sagði hann.
— Ég vona, að þér misskiljið mig
ekki. Ég er enginn milljónamæring-
ur. Ég hef ekki reykt tóbak í meira
en ár og fer gangandi í vinnuna á
hverjum degi til þess að spara gjald-
ið. En það skiptir miklu fyrir stúlku,
að eignast fallegan trúlofunarhring.
Og hann skal stúlkan mín fá!
Hann tók ofurlítinn spotta með
tveimur hnútum á upp úr vasanum,
og þegar þau mældu hringinn með
honum, reyndist hann of stór.
Nú létti Kathie aftur. -— Við verð-
um að reyna að finna annan, sem
er svolítið minni, sagði hún. En
maðurinn hristi höfuðið.
— Það hlýtur að vera hægt að
minnka hann, er það ekki?
— Jú. Kathie varð að játa það.
— En hann verður að vera til-
búinn í kvöld. — Hann á að koma
á óvænt — og við ætlum að halda
dálitla veizlu. Ég kem og sæki hann
klukkan sex.
— Við lokum klukkan fimm,
sagði Kathie. Þá tognaði á honum
bjórinn og hann varð angurvær.
— Ég verð að fá hann í kvöld,
sagði hann alvarlegur. — Ég hef
beðið svo lengi.
Kathie datt ráð í hug. Hringur-
inn var tapaður henni, en hana lang-
aði til að sjá, hvar hann ætti að
lenda, og vildi sjá stúlkuna heppnu,
sem átti unnusta sem hafði hætt
að reykja og sparaði strætisvagna-
gjaldið til þess að geta keypt stúlk-
unni sinni hring.
— Viljið þér treysta mér til að
koma honum til skila? spurði hún.
— Ég heiti Richard Tomblin og á
heima í Cherrydene Terrace nr. 7.
— Það er skammt frá þar sem
ég á heima, sagði Kathie. — Ég
get litið inn til yðar eftir kvöld-
matinn.
— Það er mjög fallega gert, ung-
frú, þá fáið þér að sjá stúlkuna mína
unj leið. Það er nú myndarleg
stúlka, sem vert er um að tala —
hún er alveg eins og þér!
Kathie brosti. í rauninni var Ric-
hard Tomblin samskonar maður og
Tumi líka . . .
— Ég kem um klukkan sex, sagði
hún og tók fram kvittanaheftið.
Maðurinn tók upp fjölda af velkt-
um seðlum, og þegar Kathie rétti
honum kvittunina, leit hann enn á
hringinn og sagði enn: Cherrydene
Terrace nr. 7.
Hringurinn kom aftur af vinnu-
stofunni kortéri fyrir fimm, og þeg-
ar Kathie prófaði hann á fingrin-
um, var hann of lítill. Hún andvarp-
aði, er hún lagði hann í öskjuna og
stakk henni í töskuna sína.
Hún hafði enga matarlyst þegar
hún kom heim og móðir hennar varð
áhyggjufull.
•— Ætlarðu að hitta hann Tuma?
Kathie kinkaði kolli. — Sama
tíma, á sama stað, sagði hún drunga-
lega. Henni þótti vænt um að hún
hafði aldrei minnzt á hringinn við
móður sína.
Skömmu fyrir sex fór hún í káp-
una og setti upp hattinn og gekk
hægt niður Cherrydene Terrace.
Það var regluleg úthverfisgata með
trjám og húsum á báðar hliðar; þau
voru hvert öðru lík, eins og baunir
í baunaskál. Dyr og gluggar eins,
jafnlitlir blettir fyrir framan og lág-
ar grindur meðfram gangstéttinni.
Það var bjart í ganginum á númer
sjö, og þegar hún hringdi, heyrði
hún karlmannsrödd kalla: — Ég
skal opna, og að vörmu spori stóð
Tomblin brosandi andspænis henni.
— Eruð þér með hann? hvíslaði
hann og Kathie leitaði í töskunni.
— Hver er þetta? vai' kallað inn-
an úr eldhúsinu, svo opnuðust dyrn-
ar og ljóshærð stúlka með svuntu
kom fram í ganginn.
Hún starði dálítið forviða á Kat-
hie, og maðurinn tók um axlirnar
á henni og dró hana nær.
— Þetta er hún — stúlkan mín,
Stella heitir hún.
Hún var toginleit, og ef augun
hefðu ekki verið svona ljómandi af
hamingju, mundi Kathie hafa tekið
eftir hrukkunum kringum þau.
— Hann Dick er svo ertinn, sagði
hún. Honum dettur svo margt í hug.
Hefur hann boðið þér í glaðning-
inn?
Richard sneri sér að Stellu. —
Leggu aftur augun? skipaði hann, —
og réttu fram höndina.
Stúlkan hlýddi, og þegar hún opn-
aði augun aftur, var hringurinn
kominn á fingur henni.
— Dick! Hún stóð á öndinni af
undrun.
— Þetta er trúlofunarhringurinn
þinn, sagði hann hátíðlegur. Nú
heyrðist umgangur fyrir ofan þau
og þegar Kathie varð litið upp, sá
hún tvenna gilda krakkafætur í stig-
anum. Og svo birtust tvö andlit, ný-
þvegin og með gult hár, sem var
greitt upp, svo að það var eins og
koffur.
— Hver er þetta, mamma?
Ricard Tomblin hljóp til og tók
krakkana á handlegginn.
— Þetta er sonur minn og dóttir
mín, sagði hann hátíðlegur, en Stella
starði á rúbíninn, sem glitraði við
hliðina á giftarhringnum hennar.
— Ó, Dick! andvarpaði hún —
Þetta er meiri íburðurinn!
— Þú hefðir líklega fremur vilj-
að þvottavél, sagði hann og létst
vera vondur, — en nú hefurðu ver-
ið gift fimm ár í dag, telpan mín,
og þá finnst mér nú mál til komið
að þú trúlofist líka.
Hann sneri sér að Kathie.
— Fyrir fimm árum, sagði hann
lágt, — hafði ég ekki efni nema á
giftingarhringnum. Ég hefði getað
frestað giftingunni og gefið henni
trúlofunarhring, eins og aðrir gera.
En Stella vildi ekki fallast á það.
Hún vildi koma sér upp heimilinu
sem fyrst.
— Hann Dick átti enga foreldra,
skilurðu, sagði Stella, — Hann ólst
upp á barnahæli.
Maðurinn hennar klóraði sér hugs-
andi bak við eyrað.
-— Mér hefur alltaf fundizt trú-
lofunarhringurinn vera táknrænn,
sagði hann. Og Kathie kinkaði kolli
og gat ekki sagt nokkurt orð. —
Tákn þakklætis fyrir allt ástríkið,
sem maðurinn þarfnast hjá einni
einustu konu í veröldinni — og ég
sór þess dýran eið, að undir eins
og ég hefði efni á því, skyldi ég
kaupa trúlofunarhringinn. Jæja, og
nú hef ég keypt hann. Hann varp
öndinni ánægður. — Og nú, frú
Tomblin — hann þrýsti vörum að
enninu á henni, — eftir fimm yndis-
leg ár ætla ég að trúlofast þér upp
á nýtt. —
Kathie færði sig fram að dyr-
unum.
— Þú borðar vonandi með okkur
kvöldverðinn? sagði Stella Tomblin.
-— Ég hefði gjarnan viljað gera
það, sagði Kathie afsakandi — en
ég á að hitta mann klukkan sjö.
Tumi beið á venjulega stefnumóts-
staðnum þeirra. Kathie tók undir
handlegginn á honum og rak á eftir
honum inn í bæinn. — Ég þarf að
sýna þér svolítið, Tumi.
— Ó, Kathie, þú veizt, að mér
þykir vænt um þig og að það kvel-
ur mig að geta ekki keypt hring-
inn, en . . .
Hún fór með hann að stórum,
uppljómuðum búðarglugga.
Tumi starði.
— Kathie! hrópaði hann og starði
eins og töfraður á eldhússkápa og
katla.
— Þú skalt fá hring, heitstrengdi
hann, jafnvel þó að það, verði ekki
fyrr en fimm árum eftir að við gift-
umst! Fallegasta trúlofunarhring,
sem nokkur stúlka hefur fengið.
— Því liggur ekkert á, sagði Kat-
hie.
★
* £itt afj ktierju *
Athugun, sem fram hefur farið
í Bnadaríkjunum, hefur leitt í ljós,
að ungu stúlkurnar leggja orðið
fram meiir hluta kostnaðarins af
giftingu sinni. Á síðasta ári lagði
ungfrú Ameríka fram að meðaltali
þsund dollara, sem hún hafði spar-
að undir giftingua. Veizlan sjálf
kostar 500—600 dollara, ýmislegt
smávegis 200 dollara, og afgangur-
inn fer í brúðkaupsferðina.
★
Kaupmaður í Rheydt í Þýzkalandi
trúði ekki sínum eigin eyrum, þegar
kona ein kom inn í búðina og sagð-
ist ætla að kaupa karlmannsfötin,
sem voru auglýst í glugganum fyrir
85 aura. Kaupmaðurinn þorði ekki
annað en láta konuna fá fötin, en
maðurinn, sem gekk frá gluggaaug-
lýsingunni, hefur sjálfsagt fengið
fyrir ferðina.
★
Listdómari einn hefur fundið að
því í Moskva-útvarpinu, að málar-
arnir hafi á undanförnum árum gert
myndir af Stalin, en vanrækt að
langt um of mikið að því að mála
mála myndir af nöktu kvenfólki.
Allar þessar Stalinmyndir benda á
óholla stefnu í listinni, sagði hann,
en nú kemst hið eilífa teme raun-
sæislistarinnar væntanlega í önd-
vegi aftur, innan skamms.
★
Prinsinn af Wales vill ólmur
komast í herflotann eða flugherinn
þegar hann hefur aldur til. Það er
sagt að foreldrar hans hafi afráðið
að láta hann ganga í flugherinn.
★
Marlene Dietrich tók að sér að
skemmta þrjár vikur í vor á dýr-
asta náttklúbb heimsins, í Las Veg-
as. Meðal annars söng hún rugg-og-
vagg-lög af mikilli snilld. Og kjóll-
inn hennar var ekki nein hversdags-
flík. Skraddarinn hefur upplýst, að
227.000 kristallsperlur séu á kjónum
og þurfti milljón nálarstungur til að
festa þær. En sex mánaða verk var
að sauma kjólinn. Á herðunum
hafði Marlene hvítan feld, gerðan
úr bringudún af 300 álftum.
DROTTNINGIN DANSAR. —
Elizebeth Bretadrottning' var fyrir
skönunu á dansleik liinna kgl. lensu-
riddara, en hún er heiðursforseti
herdeildarinnar. Hér er hún að dansa
við einn ofurstann.
Á VATNASKÍÐUM. —
Það er liægt að leika ótrúlegustu
listir á vatnaskiðum. Þessi mynd er
frá Cypress Gardens í Fiorida og
sýnir þrjá afburðamenn, sem eru að
leika listh’ sínar.