Fálkinn - 17.07.1959, Síða 3
FALKINN
3
* >* r
\ \ ý í úfdö í/. í ''tÁ }ý ý ■' át ig
Ríkarður Jónsson
skorar sigurmark ís-
lands í landsleiknum
við Norðmenn.
'
■
iíijiíiíííiýlÝ:
::::i:i;::i::::|:|:::::i:|:i:
■■tVAV.V.V.1.1.'.'
.-.•.•: ••::••'• :••'•• •• •
ýýýýýýj-ýiýi-yjr
. 1
* ' :: M Wýý:
■■ýýýýý::]
• • ::ág
'
... iíií "' '• • • ' '• ••:.” r,'
^lýLtr í íjorótttim
ÞAÐ er eitt af aðalsmerkjum
hverrar þjóðar, að eiga heilbrigða
og hrausta æsku og vaska íþrótta-
menn. íþróttirnar stuðla að aukinni
líkamsrækt, og félagshyggja þeirra
gera menn á ýmsan hátt hæfari og
nýtari borgara. Eitt er þó farið að
skyggja á íþróttirnar á alþjóðavett-
vettvangi og draga nokkuð úr ljóma
afreksmannanna, og það er það, hve
algengt er nú orðið, að menn geri
sér íþróttirnar að atvinnu. í ákafa
sínum eftir sigrum hafa stórþjóðirn-
ar gengið þarna á undan og laun-
að íþróttamenn sína. En þar sem
engum atvinnumanni í íþróttum er
leyft að taka þátt í aðalhátíð íþrótt-
anna, Ólympíuleikunum, hafa hinir
stóru fundið leiðir til þess að snið-
ganga þær reglur, þannig að marg-
ur keppandinn siglir þar raunveru-
lega undir fölsku flaggi. Afleiðing
þessa verður því sú, að baráttan
stendur á milli hinna stóru, þar
sem smáþjóðirnar leggja aðeins orð
og orð í belg. En samt er það svo,
að þeirra fáu orð hljóma oftast
miklu hærra en fjölkór hinna. Einn
ólympíusigur smáþjóðar vekur
meiri athygli en kannski 5—10 sigr-
ar stórþjóðar.
Við íslendingar höfum átt ágæt-
um íþróttamönnum á að skipa og
eigum enn, þótt þeim hafi aðeins
einu sinni tekizt að fá fána íslands
dreginn að hún á verðlaunastöng
ólympisku leikanna. En íslenzkir
íþróttamenn geta verið hnarreistir,
þar sem þeir bera hátt merki hins
sanna íþróttamanns. Reynslan hefur
verið sú hjá okkur, að það er ein-
staklingurinn, sem fram úr hefur
skarað. Þess vegna höfum við náð
lengra í frjálsum íþróttum og sundi
en í flokkaíþróttum. Því verður þó
ekki neitað, að við höfum átt marga
ágæta einstaklinga til dæmis í knatt-
spyrnu, en samvinnu þeirra hefur
verið áfátt.
Sigur íslenzka landsliðsins yfir
Norðmönnum nú fyrir skemmstu er
okkur því mjög kærkominn, og ekki
sízt vegna þess, að hann var fylli-
lega verðskuldaður, og hefði jafn-
vel átt að vera meiri. Að vísu lék
norska landsliðið ekki eins vel og
búizt hafði verið við, en hér var
engu að síður um að ræða ellefu
beztu knattspyrnumenn Noregs.
Úrslitin í þessum leik hafa vakið
allmikla athygli á Norðurlöndum,
þó einkum í Noregi og Danmörku.
ísland er með þeim þjóðum í riðii
í undankeppni fyrir Ólympíuleik-
ana í Róm á næsta ári. Fyrirfram
var búizt við því, að um hreint ein-
vígi yrði að ræða milli Norðmanna
og Dana, en ísland kæmi þar ekki
við sögu. Nú hefur annað komið
upp á teninginn. ísland vann Noreg
og segja má, að það hafi með því
tryggt dönskum knattspyrnumönn-
um Rómarferð. Og Danir fara ekk-
ert dult með það. „ísland lék Dani
til Rómar“ segir t. d. á forsíðu í
Politiken.
En íslenzku knattspyrnumennirn-
ir gerðu meira en tryggja Dönum
ferð til Rómar. Þeir endurvöktu hér
heima trúna á þessari íþróttagrein.
íslendingum hafði verið talin trú
um að þeir hvorki kynnu eða gætu
leikið knattspyrnu, og yrðu alltaf
dæmdir til að tapa. Þeir hafa nú
afsannað þetta, þótt hitt verði að
viðurkenna, að við eigum margt
ólært í þessari skemmtilegu íþrótta-
grein, og þá kannski fyrst og fremst
sjálfsaga og skilning á því að knatt-
spyrnulið verður að koma fram sem
ein heild en ekki ellefu einstakl-
ingar.
Nú hefur færzt nýtt líf í knatt-
spyruna hér, og það tækifæri, sem
nú hefur gefizt, má ekki láta ónotað.
Islendingar gera
lítiö aö pví aö .
hcena liingaö ..
skemmtiferöa-
fólk, en samt
leggja nokkur
lúnna stóru
skemmtiferöa-
skipa hingaö leiö
sína og standa viö
í einn eöa tvo sól-
arliringa. Myndin
sýnir brezka
skemmtijeröa-
skipiö „Caronia“
d ytri höfninni í
Reykjavík, en
prír léttibátar frá
skipinu liggja viö
verbúöarbryggj-
urnar.