Fálkinn


Fálkinn - 17.07.1959, Síða 15

Fálkinn - 17.07.1959, Síða 15
FALKINN 15 JÞOLI ÉG EINN BJÓR TIL? — í Stuttgart stendur þetta áhald, til leiðbeiningar gestunum um hvort þeir þoli að drelcka meir. Með því að þrýsta á ýmsa hnappa á tækinu er sett upp reikn- ingsdæmi, sem tækið svarar, en svarið er: hve mikið áfengismagn sé í blóðinu. En það byggist á eftirtöldum atriðum: þyngd mannsins, hve mikils áfengis hann hefur neytt og hvenær hann byrjaði að þjóra. Aðeins einn hængur er þó á þessari aðferð og hann er sá, að áhaldið getur ekki sagt til um hve mikið maðurinn hefur drukkið á umræddum tíma. Það verður viðkomandi að muna sjálfur, en kannske bregst honum minnið þegar mestu varðar. VÉLMAÐUR Á HJÓLUM. — Hér gefur að líta monsjör Nestor, en hann er fjarstýrður vélmaður á hjólum, sem verkfræðingar í franska hernum hafa verið að smíða í frístundum sínum. Þessi sjálfvirki sjentilmaður hjólar og gerir allar hugsanlegar beygjur og tiktúrur, sem honum er skipað. við sturlun. Og nú vildi hún komast sem lengst burt. Pulitzer féllst á að senda hana kringum jörðina, en setti það skil- yrði, að hún mœtti ekki vera nema 75 daga á leiðihni. Hún átti að ryðja meti Phileas Foggs, sem þá var um- töluð söguhetja. „The World“ birti daglega grein- ar um ferðalagið og lýsti leiðinni, sem Nellie fór —• London, París, Súes, Ceylon, Singapoore, Hong- kong, Yokohama, San Francisco, New York. Nellie átti í margskonar and- ‘streymi í ferðinni. En 72 dögum, 6 tímum, 10 mínútum og 6 sekúnd- um eftir burtförina stóð hún aftur á járnbrautarstéttinni í New York, og var fagnað sem þjóðhetju, með ýmiskonar œrslum og gauragangi. Og hún hlaut frœgð og fé fyrir ferðina. í nœstu ferð sinni kynntist hún geðfelldum manni og giftist honum. Hann var milljónamœringur. Hún var þá 27 ára, og nú þurfti hún ekki að vinna fyrir sér. Hún hœtti blaðamennskunni, er hún giftist. Og svo gleymdist hún. Mörgum árum síðar mátti lesa þessa litlu klausu í ýmsum blöðum vesturálfunnar: „í gær dó Nellie Bly, 54 ára. Hún var um eitt skeið talin bezti fréttaritari Ameríku.“ HALLÓ, ER ÞAÐ RJÓMABÚIÐ? Pabbi er ekki heima, svo afkvæm- in lifa og leika sér eins og þeim lýst. Líklega eru þeir að síma til rjómabússins og biðja um hnaus- þykkan rjóma þegar myndin er tek- Á útsölunni. Kringum hnöttinn á 72 dögum EINU SINNI, fyrir mörgum ár- um, fékk ritstjóri blaðsins „Dis- patch“ í Pittsburgh óvenjulega vel samda grein í pósti, um stöðu kvenna í mannfélaginu. Hann hafði litlar mœtur á kvenréttindakonum fremur en aðrir í þá daga. En þessi grein var svo frábœr, að hann birti hana og bað höfundinn að hafa tal af sér. Hann varð hissa, er þetta reyndist vera 18 ára stúlka, Elizabeth Coch- rane. Hana langaði til að verða blaðamaður, þó að það vœri ekki venja um stúlkur á því herrans ári 1886. Faðir hennar var dáinn og hún varð að vinna fyrir yngri systk- inum. Pittsburgh-ritstjórinn lét hana reyna. En honum dámaði ekki, er stúlkan kom með fyrstu greinina sína: um hjónaskilnaði. En greinin vakti athygli og umtal í borginni. Elizabeth skrifaði undir nafninu „Nellie Bly“, en engum datt í hug, að það vœri kvenmaður, sem skrif- aði svona grein. Frá Pittsburgh fór Nellie Bly til „The World“ 1 New York, sem þá var stœrsta blaðið þar. Það var hinn frœgi Pulitzer, sem stýrði því blaði. Hann féllzt á þá hugmynd Nellie, að hún léti loka sig inni í geðveikra- hœlinu í Blackwell og skrifa grein- ar um veru sína þar og hvernig líf þeirra 1600 geðveiku kvenna, sem þar höfðust við, vœri. Nellie slapp inn, var fœrð í fangabúning, át þurrt brauð og súpulap eins og hinar. Á ákveðnum tíma á hverj- um degi fékk hún ískalt bað. Hún sá hvernig varðkonurnar hröktu sjúklingana. Eftir tíu daga í Blackwell, var hún látin laus. Frásagnir hennar af hœlinu í Blackwell voru svo magn- aðar, að hárin risu á fólki og hið opinber lét rannsaka rekstur hœl- isins. Nellie varð goð í augum les- endanna. En sjálf var hún illa á sig komin eftir það, sem hún hafði heyrt og séð í Blackwell. Henni lá Trúlofunarhrmgir ljósir, rauðir. — Steinhringar fyrir dömur og herra. — Hálsmen, armbönd, gull og silfur. — Borðbúnaður, silfur, plett. — Ur fyrir dömur og herra, gull og stál. Tegundir: Marvin, Dames, Tissot, Certina, Eterna. Laugavegi 50. — Reykjavík.

x

Fálkinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.